ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 965

บทที่ 965 ดวงจิตนพชาติ

หานเจวี๋ยมองศัตรูเบื้องล่างที่ล้วนตกอยู่ในความหวาดกลัวและสิ้นหวัง เขาพลันรู้สึกเบิกบานใจ

เพียรบำเพ็ญมาหลายล้านปี เพื่อแลกกับความเกรียงไกรในวันนี้ คุ้มค่าแล้ว!

ถึงอย่างไรเขาก็เตรียมการไว้พร้อมสำหรับแตกหักกับเจ้านวฟ้าบุพกาลแล้ว ย่อมต้องแสดงความเกรียงไกรออกมาให้ดี สร้างความเบิกบานสักหน่อย!

หานเจวี๋ยชูมือขวาขึ้น ตราปฐมยุคประทับนภาก่อตัวขึ้นด้านหน้า พลังปฐมยุคหลังจากผสานรวมกับร่างจำลองเทพมารสามพันร่างเข้าไปก็ถ่ายเทเข้าไปในตราปฐมยุคประทับนภา ตราปฐมยุคประทับนภาขยายใหญ่ขึ้นเป็นเท่าตัว

ราวกับเศษกระดาษแผ่นเล็กๆ ที่ขยายกลายเป็นท้องฟ้า ปกคลุมอริยะมหามรรคกว่าเก้าแสนคนไว้

สายตาของหานเจวี๋ยมองไปยังร่างของเทวีตราวินัย เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “หากแพ้ศึกนี้แล้ว เจ้ายังมีกลยุทธ์อื่นหรือไม่”

เทวีตราวินัยเงียบงัน

ในเวลานี้เอง เงาร่างหนึ่งพุ่งทะลุผ่านห้วงมิติชั้นแล้วชั้นเล่าเข้ามา มายังห้วงอวกาศดั้งเดิม เขาตะโกนด้วยน้ำเสียงร้อนรน “หยุดเถิด หากเจ้ากวาดล้างต่อไป จะทำให้ทุกอย่างพัฒนาไปถึงจุดที่ไม่อาจย้อนหวนกลับมาได้อีก!”

หานเจวี๋ยเหลือบมอง ผู้มาก็คือจักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้าย

จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายจ้องมองหานเจวี๋ย เอ่ยออกมา “หยุดแค่นี้ยังพอย้อนกลับไปได้ หานเจวี๋ย ฟ้าบุพกาลหาได้เรียบง่ายอย่างที่เจ้าเข้าใจไม่ นอกฟ้าบุพกาลยังมีตัวตนเหนือชั้นอยู่ ถึงแม้เราจะไม่เข้าใจว่าเหตุใดเจ้าถึงทำเรื่องเหล่านั้น แต่เมื่อนึกถึงมิตรภาพในอดีตแล้ว เราจำเป็นต้องมาเตือนเจ้า อย่าได้ถลำลึกไปกว่านี้เลย”

วาจานี้ทำให้หานเจวี๋ยตื้นตันยิ่งนัก

ถึงแม้จะถูกเจตจำนงฟ้าบุพกาลเปลี่ยนความทรงจำ แต่จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายยังคงระลึกถึงมิตรภาพในวันวานอยู่

หานเจวี๋ยยิ้มแล้วเอ่ยกับจักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายว่า “ขอบคุณในความหวังดีของฝ่าบาท แต่เจตจำนงฟ้าบุพกาลบีบคั้นข้าเช่นนี้ ข้าย่อมปล่อยไปไม่ได้ ตัวข้าหานเจวี๋ยมีชีวิตอยู่มาหลายล้านปี แทบจะปิดด่านฝึกบำเพ็ญมาโดยตลอด อย่างมากก็แค่ออกท่องเที่ยวในมรรคาสวรรค์ไม่กี่ร้อยปี ข้าหาได้เคยทำผิดต่อฟ้าบุพกาลไม่ ข้าไม่เคยมุ่งร้ายต่อฟ้าบุพกาล ถึงขั้นที่ช่วยเหลือฟ้าบุพกาลด้วยซ้ำ จะพูดเรื่องโชคชะตาไปไย ข้ารู้จักแต่การทำตามเสียงหัวใจเท่านั้น

“ไม่มีผู้ใดสามารถกำหนดชะตาของข้าได้ เจตจำนงฟ้าบุพกาลทำไม่ได้ ต่อให้มีตัวตนเหนือชั้นที่คอยปกครองฟ้าบุพกาลอยู่จริงๆ พวกเขาก็ทำไม่ได้เช่นกัน!”

หานเจวี๋ยพลันหรี่ตาลง จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายถูกเคลื่อนย้ายออกไปจากห้วงอวกาศแถบนี้

เทวีตราวินัยร้องขึ้นมา “รีบลงมือเถิด!”

อริยะมหามรรคกว่าเก้าแสนรายสำแดงพลังวิเศษที่แข็งแกร่งที่สุดของตนออกมาอย่างพร้อมเพรียง แสงเจิดจ้าพวยพุ่งออกมา สาดส่องลงบนร่างของหานเจวี๋ย

หานเจวี๋ยกดมือขวาลงมา สีหน้าเย็นชาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “หากจะกล่าวโทษก็จงโทษเจตจำนงฟ้าบุพกาลเถิด!”

ตราปฐมยุคประทับนภาที่น่าหวาดหวั่นเหลือคณาถูกทุ่มลงมาพร้อมกับพลังทำลายล้างโลก!

พลังสุดแข็งแกร่งจากทั้งสองฝั่งเข้าปะทะกัน!

หากทอดมองลงมาจากด้านบนของฟ้าบุพกาล จะเห็นแสงสีขาวเจิดจ้าแผ่พุ่งออกมาจากจุดหนึ่งในแผนที่ฟ้าบุพกาลอันกว้างใหญ่ ขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว กลายเป็นพลังโจมตีกวาดพัดเข้าใส่ฟ้าบุพกาลด้วยระดับความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ทำให้ฟ้าบุพกาลเกิดคลื่นอากาศกวาดม้วนผ่านเพราะฉากนี้

แต่แสงสีขาวนี้สลายหายไปเร็วยิ่ง

ณ ห้วงอวกาศดั้งเดิม

ไอควันคลื่นเมฆา ล่องลอยไหวกระเพื่อม ไร้ซากศพ ไร้โลหิต เหลือเพียงแรงกดดันมหาศาลที่คงอยู่เนิ่นนานไม่สลายไป

หานเจวี๋ยยืนอยู่ท่ามกลางไอควัน สายตามองไปยังเงาร่างหนึ่งที่อยู่ด้านล่าง

เจียงเจวี๋ยซื่อ!

พูดให้ถูกคือเจียงเจวี๋ยซื่อจากอนาคต

สีหน้าหานเจวี๋ยราบเรียบไร้อารมณ์ แต่ในใจรู้สึกประหลาดใจยิ่ง ไอรีนโนเวล

หรือจะเป็นเจียงเจวี๋ยซื่อที่สำเร็จเป็นผู้สร้างมรรคาแล้วคนนั้น

ต่อให้หานเจวี๋ยรู้ดีอยู่แล้วก็ต้องแสร้งทำเป็นไม่รู้

เจียงเจวี๋ยซื่อจากอนาคตกล่าวอย่างสะท้อนใจ “อาจารย์ ท่านลงมือดุดันจริงๆ สังหารทิ้งหมดเลยหรือขอรับ”

หานเจวี๋ยตอบว่า “บรรดาศิษย์พี่ศิษย์น้องของเจ้า ข้ายังเก็บชีวิตเอาไว้อยู่”

คนที่เขาให้ความสำคัญล้วนถูกกักตัวไว้ในตราปฐมยุคประทับนภา รอมีโอกาสแล้วค่อยปล่อยออกมา

นอกไปจากนี้แล้ว อริยะมหามรรคนับล้านล้วนวางวายอย่างสมบูรณ์ แม้แต่เทวีตราวินัยก็ดับสูญไปแล้วเช่นกัน

เจียงเจวี๋ยซื่อจากอนาคตกล่าวว่า “อาจารย์ จากนี้ท่านวางแผนจะทำอย่างไรต่อขอรับ กวาดล้างสรรพสิ่ง ให้ฟ้าบุพกาลยกท่านเป็นนายหรือ”

“สรรพสิ่งไม่มีทางทำอะไรข้าได้ เหตุใดข้าต้องสังหารเล่า ว่ากันตามจริงแล้วพวกเขาเป็นเพียงคนน่าเวทนาที่ถูกเจตจำนงฟ้าบุพกาลควบคุม ข้ากำจัดทิ้งเพียงตัวตนที่มาสร้างความเดือดร้อนให้ข้าเท่านั้น หากว่าสามารถลบล้างความเกลียดชังที่ถูกบังคับให้เกิดขึ้นได้ ข้าก็ยินดีจะยอมเลิกรากับเหล่าสรรพสิ่ง ไม่รบกวนกันและกัน”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ