รักแท้แพ้ขาโหด นิยาย บท 1

เวลา 22.0 น. ที่สวนดิวเบอร์รี่

ฉันเปิดประตูแล้วก้าวเข้าไปในบ้าน พอกดสวิทช์เปิดไฟ แสงจากหลอดไฟคริสตัลในห้องรับแขกสะท้อนเงาของฉันบนประตูบานกระจกแบบฝรั่งเศส

พรุ่งนี้บ้านหลังนี้จะเป็นเรือนหอของฉัน คู่หมั้นของฉัน จัสติน เซนาคิสเป็นผู้จัดการฝ่าย เขาไม่ใช่แค่หล่อแต่ยังติดฉันแจอีกด้วย ฉันเลยรู้สึกโชคดีจริงๆ ที่จะได้แต่งงานกับชายที่รักฉันมากขนาดนี้

ตามธรรมเนียมปฏิบัติเราไม่ควรอยู่ด้วยกันคืนก่อนพิธีวิวาห์ ดังนั้นจัสตินจึงมาค้างคืนที่บ้านใหม่ของเรา ขณะที่ฉันอยู่กับเพื่อนรัก นาตาลี ซาเวียร์

ก่อนเข้านอนฉันตรวจดูอีกรอบเพื่อให้แน่ใจว่ามีทุกอย่างที่จำเป็นต้องใช้ในวันพรุ่งนี้ แล้วก็รู้ว่าลืมผ้าคลุมหน้าในพิธี

ฉันกลับมาที่เรือนหอของเราอย่างเงียบๆ โดยไม่ได้โทรบอกเขาก่อนเพื่อจะได้ทำให้เขาแปลกใจเล่น

แค่คิดว่าตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปฉันจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับเขา ริมฝีปากของฉันก็โค้งเป็นรอยยิ้มปลื้มปริ่มแล้ว

จากนั้นฉันเปลี่ยนมาสวมรองเท้าสลิปเปอร์คู่หนึ่ง พอเดินไปถึงห้องนั่งเล่น เสียงครางอย่างพึงพอใจของหญิงสาวก็ลอยออกมาจากห้องนอนใหญ่

หัวใจของฉันตกวูบทันที ประตูห้องนอนใหญ่แง้มอยู่นิดหนึ่ง และเสียงยั่วยวนครวญครางของหญิงสาวคนนั้นก็มาจากภายในห้อง

ความโกรธเริ่มระอุขึ้นภายในตัวฉันทันที สองขาของฉันรู้สึกเหมือนถ่วงด้วยตะกั่ว แต่มันก็ยังลากสังขารของฉันไปตามทางได้อยู่

พอไปยืนอยู่ที่ประตูห้องนอน เสียงร้องแห่งความสุขสมจากในนั้นยิ่งชัดขึ้น ทุกเสียงนั้นทุบมาที่กลางอกของฉันเต็มๆ

ประตูถูกผลักเปิดดังแอ๊ดด้วยมือของฉันเอง

รองเท้าส้นสูงสีเบจคู่หนึ่งถูกถอดทิ้งสะเปะสะปะ และเสื้อผ้าเครื่องประดับของผู้หญิงจำนวนมากกระจัดกระจายอยู่บนพื้น แค่ภาพนั้นความคิดของฉันก็เป็นไปในด้านดีไม่ได้เลย

เมื่อเห็นทุกสิ่งทุกอย่างในห้องยิ่งทำให้การหายใจรู้สึกเจ็บปวดสำหรับฉัน คุณพระช่วย มีผู้หญิงอีกคนในอ้อมกอดของคู่หมั้นฉันแถมพวกเขายังทำมันอย่างเร่าร้อนเสียด้วย