รักแท้แพ้ขาโหด นิยาย บท 13

“ความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับจัสติน เซนาคิสเป็นยังไง”

ในที่สุดไมเคิลพูดขึ้นแต่แววตาดูเคลือบแคลงสงสัยตอนที่มองมา

ชื่อ “จัสติน เซนาคิส” ทำให้หัวใจฉันบีบรัดแน่นอย่างไม่หยุดหย่อน อย่างไรก็ตามฉันผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดจนแทบทนไม่ไหวมาแล้ว ฉันจึงสามารถซ่อนความปวดร้าวของตัวเองได้ดี

“ฉันไม่ได้มีความสัมพันธ์กับเขา เราเป็นแค่คนแปลกหน้า”

ในอดีตเขาเป็นคนสำคัญที่สุดสำหรับฉันและเป็นคนที่ฉันจะมอบความไว้วางใจให้ตลอดชีวิต แต่ตอนนี้เราเป็นแค่คนแปลกหน้า

“คุณคิดว่าผมจะเชื่อคุณอย่างนั้นเหรอ แอนนา การ์เซีย”

สายตาเย็นชาจ้องมาที่ฉันและน้ำเสียงแฝงความโกรธ

หัวใจของฉันเต้นผิดจังหวะเมื่อได้ยิน เขารู้ชื่อฉันได้ยังไงกัน ฉันคิดว่าฉันไม่เคยบอกเขานะ

“คุณรู้จักชื่อฉันได้ยังไง ฉันบอกคุณเหรอ” ฉันถามเบาๆ พลางมองตาขี้เล่นของเขา

“คุณคิดว่ามันยากนักเหรอที่ผมจะสืบหาใครสักคน นอกจากนี้ผู้หญิงคนที่มากับจัสติน เซนาคิส พูดชื่อคุณขึ้นมาก่อนหน้านี้ด้วย”

เขาโต้กลับด้วยน้ำเสียงที่ลึกล้ำและเย้ายวนพร้อมกับขมวดคิ้วมองมาราวกับฉันเป็นคนงี่เง่า

“ฉัน... ฉันต้องไป เป็นเรื่องบังเอิญจริงๆที่วันนี้เราพบกันอีกครั้ง อ้อ ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณตอนนี้ด้วย”

พูดจบฉันก็หมุนตัวเดินออกไป อนิจจา ไมเคิลตรึงฉันไว้กับกำแพงอีกครั้ง เขาเอามือทั้งสองข้างยันกำแพง แล้วเอนตัวเข้ามาโอบฉันไว้ในวงแขน

ในเวลานั้นฉันสัมผัสได้ชัดเจนว่าหัวใจเต้นรัวแค่ไหนเพราะใบหน้าหล่อเหลาของเขาอยู่ห่างจากฉันแค่คืบ ถ้าฉันไม่รู้สึกอะไรกับผู้ชายที่หล่อขนาดนี้ละก็มันคงเป็นเรื่องแปลก

แต่ถึงกระนั้นฉันรู้สึกว่าเป็นเพราะฉันไม่คุ้นเคยกับการใกล้ชิดผู้ชายคนอื่นนอกจากจัสติน ในช่วงเจ็ดปีที่ผ่านมาฉันอยู่กับเขาและรักษาระยะห่างจากเพศตรงข้าม ทำให้ตอนนี้ฉันเงอะงะเวลาอยู่ใกล้ผู้ชาย