รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 155

เมื่อมองไปยังใบหน้าอันสวยงามของมู่ซีซีที่กำลังยิ้มอย่างมีความสุข ทำให้จี้หลิงชวนอดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้ เขารู้สึกอึดอัดในใจเล็กน้อย เขาไม่เคยเห็นมู่ซีซียิ้มอย่างมีความสุขให้กับเขาเลย!

จี้หลิงชวนคิดพลางเดินเข้าไปหามู่ซีซีอย่างรวดเร็ว

จี้หลิงชวนไม่ได้คิดที่จะแอบมองมู่ซีซี แต่คาดว่ามู่ซีซีคงจะคุยเพลินจนขนาดไม่ได้ระวังตัว จี้หลิงชวนได้เดินเข้าไปอยู่ด้านข้างของมู่ซีซีแล้ว แต่มู่ซีซีก็ไม่ได้สังเกตในสิ่งที่เกิดขึ้นรอบข้างเลย

สายตาของจี้หลิงชวนมองเบิกกว้างจ้องเขม็งไปที่หน้าจอโทรศัพท์ของมู่ซีซี

แวบแรกที่เห็นคือ ชื่อ"สวยราวกับดวงดาว"

จี้หลิงชวนจำได้ว่ามู่ซีซีมีเพื่อนสนิทที่ชื่อลั่วเสี่ยวชิง และ "สวยราวกับดวงดาว" นี้อาจเป็น ลั่วเสี่ยวชิง

คิ้วของจี้หลิงชวนที่ขมวดค่อยๆคลายตัวขึ้น อืม ถ้าไม่ใช่ผู้ชายก็ดีไปนะ!

ถ้าเป็นผู้ชายล่ะก็ จี้หลิงชวนคงจะหึงมากน่าดู!

สายตาของจี้หลิงชวนเลื่อนลงมาที่ข้อความบันทึกการสนทนา เมื่อเขาเห็นมู่ซีซีพูดถึงการไปเที่ยวในการสนทนาในโทรศัพท์ คิ้วของจี้หลิงชวนซึ่งเพิ่งคลายได้เพียงเล็กน้อยก็ขมวดคิ้วเข้าหากันอีกครั้ง

เขาไม่อยากให้มู่ซีซีออกไปเที่ยวข้างนอก มู่ซีซีไปเที่ยวกับเขาได้เพียงคนเดียวเท่านั้น

เขาถึงจะวางใจ

หลังจากที่เห็นมู่ซีซีพูดว่าเธอต้องการไปเที่ยวโพรวองซ์ แต่รู้สึกเสียดายที่เธอไม่มีเงิน จากนั้นจี้หลิงชวนก็จำเอาความปรารถนาของมู่ซีซีที่ต้องการไปเที่ยวโพรวองซ์จำไว้ขึ้นใจโดยไม่รู้ตัว

หลังจากที่มู่ซีซีคุยกับลั่วเสี่ยวชิงมาเป็นเวลานานแล้ว เธอก็ตระหนักได้ว่า ดูเหมือนว่ามีใครกำลังจ้องมองมาที่เธออยู่ สายตาอันสงสัยที่ดูงุนงงหันกลับไปมองสายตาคู่นั้นทันที ทันใดนั้นเธอก็สบสายตาเข้ากับสายตาที่ไม่อาจหยั่งรู้ของจี้หลิงชวน

ดวงตาของมู่ซีซีเบิกกว้างขึ้นทันทีและมองจ้องไปที่จี้หลิงชวนตาไม่กะพริบ!

อ่า จี้หลิงชวนมาที่นี่ตั้งเมื่อไหร่? ทำไมเธอถึงไม่รู้อะไรเลย?

นอกจากนี้... หลังจากจ้องไปที่จี้หลิงชวน มู่ซีซีก็ตระหนักได้ว่าจี้หลิงชวนกำลังจ้องไปที่ประวัติการสนทนาระหว่างเธอกับลั่วเสี่ยวชิง

มู่ซีซีที่กำลังประหลาดใจ รู้สึกตัวอีกครั้ง ปฏิกิริยาแรกของมู่ซีซีก็คือการซ่อนโทรศัพท์ไว้ใต้หมอนของเธอในทันที

เธอมองไปที่จี้หลิงชวนด้วยสายตาที่หวาดกลัว โชคดีที่เธอลบบันทึกการสนทนาที่เกี่ยวกับ จี้หลิงชวนที่เธอคุยกับลั่วเสี่ยวชิงไปตั้งแต่สองสามวันก่อนแล้ว มู่ซีซีรู้สึกเสียวสันหลังอย่างบอกไม่ถูก

“คุณ คุณมาที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่？” มู่ซีซีจ้องไปที่จี้หลิงชวนด้วยความรู้สึกผวาและเสียงพูดที่ติดขัด

จี้หลิงชวนขมวดคิ้วเมื่อเห็นท่าทางที่หวาดกลัวของมู่ซีซี “เพิ่งเดินผ่าน เธอคุยกันดูมีความสุขมากเลยนะ แม้แต่ฉันเดินเข้ามาก็ยังไม่รู้ตัว ”

มู่ซีซีฟังออกว่าเสียงพูดของจี้หลิงชวนดูไม่สบอารมณ์ เธอมองไปที่จี้หลิงชวนและอธิบายขึ้นว่า "ฉันเพิ่งคุยกับเสี่ยวชิง... "

ขณะที่เธอกำลังพูดอยู่นั้น จี้หลิงชวนที่อยู่ข้างๆ ได้ยกผ้าห่มขึ้นและเคลื่อนตัวเข้านอนใต้ผ้าแล้ว จากนั้นฝ่ามือเรียวยาวของเขาก็รัดเข้ากับเอวอันเรียวบางของมู่ซีซีโดยที่เธอไม่ทันได้รู้ตัว และดึงเอาเรือนร่างของมู่ซีซีเข้ามาในอ้อมแขนของเขาอย่างแรง

เมื่อดวงตาประสานกัน เสียงลมหายใจของจี้หลิงชวนก็ดังเข้ามาในหูจากระยะที่ไม่ไกลมากนัก ความร้อนระอุของลมหายใจที่มาสัมผัสกระทบคอของมู่ซีซีทำให้คอของเธอรู้สึกร้อนขึ้น มู่ซีซี ก็ตัวสั่นอย่างอ่อนไหว เธอดูลนลานไปหมด และทันใดนั้นใบหน้าอันขาวบริสุทธิ์ของเธอถูกย้อมให้กลายเป็นสีแดงในทันที