รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 185

เมื่อได้ยินว่ามู่อวี๋เฟยต้องการจะไปสืบต่อ แม่มู่ก็สะดุ้งในใจ และรีบพูดอย่างโกรธเคืองว่า：“มู่อวี๋เฟย！แกสงบเสงี่ยมหน่อยได้ไหม？เรื่องที่ไม่ควรรู้ก็ไม่ต้องไปสืบ！ถ้าแกยัง สืบต่อไป ไม่ช้าก็เร็วครอบครัวของเราต้องโดนฆ่าตายแน่！”

เมื่อมู่อวี๋เฟยได้ยินสิ่งที่แม่มู่พูด เธอก็เบ้ปากอย่างเฉยเมย และคิดว่าแม่มู่แค่พูดให้เธอตกใจกลัว

เธอหัวเราะอย่างเฉยเมย：“เป็นไปได้ยังไงที่จะฆ่าพวกเรา！จุดประสงค์ของหนูคือการฆ่า มู่ซีซีเท่านั้น！”

เมื่อมู่อวี๋เฟยพูดจบ เธอก็เห็นแม่มู่โกรธจนหน้าเขียวและยังไม่ยอมพูดอะไร เธอโกรธและจ้องไปที่แม่มู่：“โอเค ถ้าแม่ไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอกก็ได้！หนูจะไปสืบด้วยตัวเอง และจะต้องสืบเรื่งราวชีวิตของมู่ซีซีผู้หญิงเลวคนนั้นออกมาให้ได้！”

หลังจากที่พูดจบแล้ว มู่อวี๋เฟยก็ไม่อยากจะมองไปที่แม่มู่ เธอโกรธมากและหันหลังเดินออกไป

เมื่อเห็นว่ามู่อวี๋เฟยจากไปแล้ว ความกังวลในหัวใจของแม่ก็ทวีความรุนแรงมากขึ้น ตอนนี้แม่มู่ได้แต่ภาวนาให้เรื่องนี้เมื่อสิบเก้าปีที่แล้วผ่านไป หลักฐานเหล่านั้นได้ไม่ง่ายนักที่มู่อวี๋เฟยจะหาเจอ ถ้าเรื่องนี้ไม่มีใครรู้ตลอดไปก็ดีแล้ว！

หลังจากที่มู่อวี๋เฟยดินลงมาแล้วก็รีบขับรถออกจากชุมชนแออัด และกลับไปที่คอนโดเล็ก ๆ ที่หยวนลี่เช่าให้เธอ

เมื่อกลับไปถึงคอนโด หยวนลี่ก็ไม่ได้อยู่ที่นั่น

ถ้าปกติแล้วหยวนลี่ไม่อยู่ที่นั่น มู่อวี๋เฟยก็จะถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่ตอนนี้มู่อวี๋เฟยมีเรื่องจะขอความช่วยเหลือจากหยวนลี่ เธอจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาหยวนลี่ด้วยตนเอง

เธอนัดกับหยวนลี่แล้วว่าจะมาทานอาหารเย็นด้วยกัน

หลังจากวางสาย มู่อวี๋เฟยก็ไปซื้อกับข้าวที่ตลาดมาหลายอย่าง ซึ่งล้วนแต่เป็นวัตถุดิบที่เป็นของโปรดของหยวนลี่

เธอเข้าครัวทำอาหารที่เป็นของโปรดของหยวนลี่ไว้เต็มโต๊ะ และรอให้หยวนลี่กลับมา

ปกติแล้วถ้าไม่มีเรื่องอะไรหยวนลี่ก็จะค่อนข้างว่าง ดังนั้นเขาจึงมาก่อนเวลาสิบกว่านาที

ทันทีที่เขาเดินเข้ามาและเห็นว่ามู่อวี๋เฟยทำอาหารให้เขาเป็นพิเศษ เขาก็ดึงมู่อวี๋เฟยเข้ามาจูบอย่างดีใจ และบีบเอวเล็ก ๆ ของมู่อวี๋เฟยไปด้วย

ทั้งสองทานอาหารกันอย่างมีความสุข ในใจของมู่อวี๋เฟยมีอะไรบางอย่าง เธอไม่ได้กินอะไร และคีบอาหารให้หยวนลี่

หลังจากที่หยวนลี่กินอิ่มแล้ว มู่อวี๋เฟยก็โน้มตัวเขาไปในอ้อมแขนของหยวนลี่ และทั้งสองก็กอดกันอย่างอบอุ่น

เมื่อกินอิ่มแล้วก็ครุ่นคิดถึงเรื่องนั้น

เมื่อเห็นว่ามู่อวี๋เฟยอ่อนโยนและผ่อนคลายตาม ร่างกายของหยวนลี่ก็เตรียมพร้อมที่จะบุกเข้าไป

ฝ่ามือใหญ่เริ่มสัมผัสไปทั่วร่างของมู่อวี๋เฟยด้วยความเสน่หา

มู่อวี๋เฟยอยู่ในอ้อมแขนของหยวนลี่อย่างเข้ากันได้และหัวเราะเบา ๆ จากนั้นก็จงใจยื่นมือออกไปจับหน้าอกของหยวนลี่อย่างนุ่มนวล

นี่เป็นการเพิ่มความต้องการของหยวนลี่ และความเร่าร้อนก็ลุกโชนขึ้นในทันที

หยวนลี่จับมือของมู่อวี๋เฟยและอุ้มมู่อวี๋เฟยขึ้นมา เขายกมือขึ้นกวาดถ้วยชามและตะเกียบที่อยู่บนโต๊ะที่ยังไม่ได้ทำความสะอาดลงกับพื้นจนแตกเป็นชิ้น ๆ

เขากดมู่อวี๋เฟยลงบนมุมโต๊ะอย่างแรง โดยไม่ให้โอกาสมู่อวี๋เฟยได้ตอบโต้

เอวของมู่อวี๋เฟยอยู่บนมุมของโต๊ะ และมู่อวี๋เฟยก็เจ็บปวดจนร้องอุทานออกมา สีหน้าของเธอซีดลงเล็กน้อย

เมื่อได้สติกลับมา มู่อวี๋เฟยก็รีบเอามือข้างหนึ่งโอบรอบคอของหยวนลี่ และเอามืออีกข้างหนึ่งปิดกใบหน้าของหยวนลี่ไว้ จากนั้นก็พูดว่า：“พี่หยวน รอสักครู่ ไม่ต้องรีบร้อนนะคะ ฉันยังเตรียมเซอร์ไพรส์ไว้ให้คุณด้วย”

มู่อวี๋เฟยพูดด้วยรอยยิ้ม

เมื่อหยวนลี่ได้ยินอย่างนั้นก็ตาโต และลังเลเล็กน้อยที่จะปล่อยมู่อวี๋เฟยที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา แต่เขารู้สึกประหลาดใจกับสิ่งที่มู่อวี๋เฟยพูดและรู้สึกตื่นเต้นมาก