ใบหน้าของจี้หลิงชวนบูดบึ้ง และเขาก็จงใจซ่อนโทรศัพท์ไว้ข้างตัวเพื่อไม่ให้ใครเห็น
อืม เขาเป็นถึงประธานบริษัทไฉฝาผู้ยิ่งใหญ่ และเป็นถึงชายหนุ่มอันดับ 1 ในเมืองหรง ถ้าใครรู้ว่าเขาค้นหาสิ่งเหล่านี้บนโทรศัพท์มือถือของเขา เขาอาจจะโดนหัวเราะเยาะอย่างแน่นอน!
จี้หลิงชวนอ่านข้อความด้านล่างทีละแถวอย่างรวดเร็ว เขารีบปิดโทรศัพท์แล้วโยนมันลงบนโต๊ะข้างเตียงทันที
ในช่วงเวลาต่อมา จี้หลิงชวนก็หันกลับมา และยื่นมือออกไปเพื่อคว้ามู่ซีซีเข้ามาอยู่ในอ้อมแขนของเขา
การกระทำของจี้หลิงชวนนั้นทำให้มู่ซีซีตกใจกะทันหัน เธอรีบเงยหน้าขึ้นมองจี้หลิงชวน พยายามดิ้นรนที่จะออกจากอ้อมแขนของจี้หลิงชวน ทันใดนั้นเสียงเข้มและเย็นชาของจี้หลิงชวนก็ดังขึ้นข้างหูของเธอ:“ถ้าคุณยังไม่หยุดขยับอีก ผลที่จะตามมานั้นคุณต้องรับผิดชอบเอาเองนะ!"
มู่ซีซีตกใจมากจนไม่กล้าขยับตัว ซุกตัวแข็งทื่ออยู่ในอ้อมแขนของจี้หลิงชวน
อุณหภูมิร่างกายของมู่ซีซีค่อยๆเย็นขึ้น ถึงแม้ว่าจะเป็นช่วงฤดูร้อนแต่มือและเท้าของเธอก็ยังเย็นมาก และเธอก็กลัวความหนาวเย็นมาก แถมเวลานี้ยังเป็นช่วงฤดูใบไม้ผลิซะด้วย
และร่างกายของจี้หลิงชวนก็เหมือนกับเตาไฟ อันที่จริง……การที่ถูกจี้หลิงชวนสวมกอดไว้ใน้อ้อมแขนแบบนี้ มู่ซีซีรู้สึกค่อนข้างสบายใจ……เพียงแต่ว่า……
เมื่อนึกถึงนี่มู่ซีซีก็มองไปที่จี้หลิงชวนอย่างเงียบ ๆ ถ้าหากจี้หลิงชวนนั้นไม่มาข่มบังขับเธอ เธอก็คงไม่รังเกียจที่จะถูกจี้หลิงชวนนั้นนอนกอดเธอทั้งคืน……
ว่าแต่……อยู่ดีๆจี้หลิงชวนคิดจะทำอะไรอีกแล้ว?
มู่ซีซีรู้สึกอยากร้องไห้แต่ก็ต้องกลั้นน้ำตาเอาไว้ ในขณะที่กำลังคิดไปเรื่อยเปื่อยอยู่นั้น จู่ ๆ จี้หลิงชวนที่โอบกอดเธออยู่ก็ยกฝ่ามือขึ้นกุมไปที่ท้องน้อยของเธอ
มู่ซีซีรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของจี้หลิงชวนนั้นมันทำให้แผ่นหลังที่บอบบางของเธอถูกรัดแน่นเป็นแนวเส้นเดียว
เธอตัวแข็งทื่อและไม่กล้าที่จะขยับเขยื้อน ตื่นเต้นจนเหงื่อออกที่ฝ่ามือ รอการเคลื่อนไหวต่อไปของจี้หลิงชวน แต่จี้หลิงชวนยังคงอยู่ในท่าเดิมโดยวางฝ่ามืออันร้อนระอุของเขากุมไว้บนท้องของมู่ซีซี
มู่ซีซีตกตะลึงอยู่พักหนึ่งแล้วจึงเข้าใจขึ้นมาบ้าง จี้หลิงชวน……นี่จี้หลิงชวนกำลังเพิ่มความอบอุ่นให้ท้องน้อยของเธออยู่ใช่หรือไม่?
ในขณะที่กำลังคิดอยู่นั้นมู่ซีซีก็เงยหน้าขึ้นและมองไปที่จี้หลิงชวน ใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอก็ยังแสดงออกมาด้วยสีหน้าที่ไม่เชื่อสายตาตัวเอง
เมื่อทั้งคู่สบตากัน
จี้หลิงชวนทำเป็นแสร้งเบือนหน้าไปทางอื่นเสีย และพูดด้วยน้ำเสียงที่น่าอึดอัดใจเล็กน้อย: "อาการเป็นยังไงบ้าง?แล้วดีขึ้นหน่อยไหม? ยังเจ็บท้องอยู่ไหม?”
จี้หลิงชวนเพิ่งค้นหาข้อมูลบนอินเตอร์เน็ต วิธีการคือการประคบร้อนที่หน้าท้องส่วนล่างเพื่อบรรเทาอาการปวด
แต่เห็นได้ชัดว่า มันเป็นไปไม่ได้ที่จี้หลิงชวนจะมีถุงร้อนประคบท้องอย่างแน่นอน แต่อุณหภูมิร่างกายของจี้หลิงชวนนั้นสูงกว่าของมู่ซีซีหน่อยหนึ่ง
น่าจะสามารถใช้แทนถุงร้อนประคบท้องได้ เมื่อคิดได้เช่นนี้จี้หลิงชวนก็เลยทดลองทำดู
เมื่อได้ยินเสียงของจี้หลิงชวน มู่ซีซีก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง แววตาของเธอเบิกตากว้างด้วยความตกใจ และเธอก็เดาถูกจริงๆด้วย!
จี้หลิงชวนกำลังเพิ่มความอุ่นให้ท้องน้อยของเธอจริงๆ ……
แต่ต้องบอกว่าผลลัพธ์นั้นไม่เลวเลยจริงๆ แม้ว่าฝ่ามือของจี้หลิงชวนจะไม่ร้อนเท่าถุงร้อนประคบท้อง แต่ก็เพียงพอสำหรับอุณหภูมิร่างกายที่เย็นของมู่ซีซีแล้วล่ะ
ด้วยฝ่ามืออันอบอุ่นโอบท้องน้อยของเธอ มู่ซีซีรู้สึกว่าท้องน้อยอาการบรรเทาลงอย่างผิดปกติ และเวลานี้อาการก็ไม่เจ็บเหมือนก่อนหน้านั้นแล้วล่ะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ
ย่าก็ปักใจเชื่อเลย ไม่ตรวจดีเอ็นเอหน่อยล่ะ...
ตรวจดีเอ็นเอก็จบ งง นังพี่เลวยังคิดได้ แต่พระเอกคิดไม่ได้...
เรื่องนี้อ่านจบแล้ว...