รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 20

จี้หลิงชวนเหล่มองมู่ซีซีที่จ้องมองเขาได้แต่ทำตาปริบๆอย่างระมัดระวังเหมือนแมวตัวเล็กๆตัวหนึ่งที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา

เมื่อเห็นมู่ซีซีมองดูตัวเองราวกับว่าเธอกำลังดูไอ้บ้ากามอยู่ยังไงยังงั้นแหล่ะ จี้หลิงชวนพูดอะไรไม่ออกนอกจากเม้มริมฝีปากของตัวเอง

นี่เป็นเพียงปฏิกิริยาทางสรีรวิทยาของผู้ชายในตอนเช้า!

แม้ว่า... ... แม้ว่าจะสวมกอดมู่ซีซีเอาไว้อยู่แบบนี้ความจริงก็อยากจะ......

แต่เมื่อนึกถึงมู่ซีซีประจำเดือนมา จี้หลิงชวนก็ขมวดคิ้วขึ้นทันที และเขาก็สูดหายใจเข้าลึกๆ ติดต่อกันสองสามที พลางครุ่นคิดในใจอย่างเงียบๆ อืม เขาต้องอดกลั้นไว้ก่อน! หลังจากรออีกสองสามวัน เขาจะต้องเอาคืนมู่ซีซีเป็นสองเท่า!

เมื่อคิดได้แบบนี้สีหน้าของจี้หลิงชวนก็ค่อยๆดีขึ้นเล็กน้อย และเขายกมือขึ้นและลูบคิ้วของตัวเอง จี้หลิงชวนระงับความต้องการและความหวังในหัวใจของตัวเองเอาไว้

จี้หลิงชวนเอาผ้าห่มออกและลุกจากเตียงโดยตรง แล้วเดินไปที่ห้องน้ำอย่างรวดเร็ว ถ้าเขายังคงนอนกอดมู่ซีซีอยู่บนเตียงนอนแบบนี้แล้วล่ะก็ จี้หลิงชวนเองก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าเขาจะระงับอารมณ์ของตัวเองได้หรือไม่

จี้หลิงชวนตรงไปที่ห้องน้ำและอาบน้ำเย็น และหลังจากที่อาบน้ำออกมาก็เห็นว่ามู่ซีซีแต่งตัวเรียบร้อยแล้วและนั่งอยู่ที่ปลายเตียงใหญ่

เมื่อเห็นจี้หลิงชวนคลุมผ้าเช็ดตัวเดินเปลือยท่อนบนออกมาจากห้องน้ำ แววตาของมู่ซีซีก็จ้องมองไปที่ร่างกายเปลือยท่อนบนของจี้หลิงชวนโดยไม่รู้ตัว

กล้ามเนื้อหน้าอกที่แข็งแรงและกล้ามเนื้อหน้าท้องแปดแพ็คที่จัดเรียงไว้อย่างสวยงาม มองลงไปช่วงล่างมันช่างน่าดึงดูดใจอย่างไม่รู้ตัว

เธอไม่คาดคิดว่าเรือนร่างของจี้หลิงชวนเมื่อสวมใส่เสื้อผ้าอยู่นั้นดูผอมมาก แต่เมื่อถอดเสื้อแล้วกลับมีเรือนร่างที่น่ามองและมีซิกแพค

ยิ่งไปกว่านั้นกล้ามเนื้อของจี้หลิงชวนนั้นไม่เหมือนกับพวกคนมีกล้ามใหญ่เป็นมัดๆ น่ากลัวเหมือนกล้ามของผู้ชายพวกนั้นเลย แต่เหมือนกับกล้ามเนื้อของเสือชีตาห์สมบูรณ์แบบและสวยงามมาก ไม่น่ากลัวเลยสักนิด

เป็นครั้งแรกที่มู่ซีซีได้เห็นเรือนร่างที่สวยงามเช่นนี้และเห็นในระยะใกล้มาก และความคิดในจิตใจของเธอก็คิดเกินเลย แล้วทันใดนั้นความคิดที่อยากไปลูบและสัมผัสมันก็ผุดขึ้นมาในใจ

มู่ซีซีที่กำลังคิดไปเรื่อยเปื่อยอยู่นั้น ทันใดนั้นเสียงของจี้หลิงชวนที่เย็นชาก็ดังขึ้นข้างหูของมู่ซีซี: "มู่ซีซี คุณดูพอหรือยัง？”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ มู่ซีซีก็ได้สติคืนกลับมา ความคิดในใจของมู่ซีซีก็ถูกขัดจังหวะ ผิวอันขาวเนียนของมู่ซีซีเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที เมื่อเธอลืมตาขึ้นเธอพึ่งรู้สึกตัวว่าจี้หลิงชวนเดินมาอยู่ตรงของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

เข้าใกล้มากเกินไปแล้ว มู่ซีซีถูกกลิ่นหอมที่เป็นเอกลักษณ์ของเจลอาบน้ำบนร่างกายของเขาโชยล้อมอยู่รอบๆตัว

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลานี้ทั้งตัวของจี้หลิงชวนมีแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวคลุมอยู่ ซึ่งเหมือนกับว่าระดับฮอร์โมนเพศในร่างกายกำลังเริ่มทำงานยังไงอย่างงั้นแหล่ะ

มู่ซีซีกลืนน้ำลายด้วยความตื่นตระหนก จากนั้นรีบหลบสายตาจากการจ้องมองเรือนร่างของจี้หลิงชวน และเดินถอยห่างออกไปสองสามก้าว

ทันใดนั้นในห้องก็กลับเข้าสู่ความเงียบอีกครั้ง และในท้ายที่สุดมู่ซีซีก็ทนกับความเงียบแบบนี้ไม่ได้ เธอเงยหน้าขึ้นมองที่จี้หลิงชวนและรวบรวมความกล้าที่จะทำลายความเงียบและกล่าวว่า ：“จี้หลิงชวน……คุณ ตอนนี้คุณควรปล่อยบริษัทมู่ซื่อได้หรือยังคะ？”

มู่ซีซีไม่เคยลืมจุดประสงค์ที่แท้จริงของตัวเองในการมาอยู่กับจี้หลิงชวนที่นี่

ในขณะที่มู่ซีซีฟังคำพูดของจี้หลิงชวนอยู่นั้น และมือที่แนบอยู่ข้างลำตัวก็กำหมัดแน่น และเล็บที่แหลมคมแทงเข้าไปในฝ่ามือราวกับว่าเธอไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดใด ๆ

มู่ซีซีอยากไปจากที่นี่ทันที แต่ใบหน้าที่สิ้นหวังและหมดหวังของคุณพ่อของเธอก็ผุดขึ้นมาในใจของเธอ และดูเหมือนว่าเท้าของ มู่ซีซีก็ถูกตรึงอยู่กับที่

ถ้าบริษัทมู่ซื่อถูกจี้หลิงชวนกว้านซื้อจริงๆแล้วล่ะก็ คุณพ่อท่านคงจะเสียใจมาก เพราะนั่นมันคือชีวิตของคุณพ่อทั้งชีวิตเลยนะ

เมื่อมู่ซีซีครุ่นคิดอยู่สักครู่ ในใจเหมือนได้คำตอบแล้ว ทันใดนั้นเธอก็ก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว และยืนอยู่ตรงหน้าของจี้หลิงชวน

เมื่อเธอสบตากับจี้หลิงชวนอย่างไม่อาจคาดเดาได้ มู่ซีซีกัดริมฝีปากของเธอและจ้องมองไปที่จี้หลิงชวนพร้อมพูดว่า: "ฉันตัดสินใจแล้ว และฉันจะทำตามความต้องการของคุณทุกอย่าง ขอเพียงคุณสามารถปล่อยบริษัทมู่ซื่อไป!"

สำหรับคำตอบที่ไม่คาดคิด จี้หลิงชวนเดาไว้ก่อนหน้านี้แล้วว่าในท้ายที่สุดมู่ซีซีก็ต้องยอมแพ้ แต่ตอนนี้เขาได้ยินมู่ซีซีพูดออกมาจากปากของตัวเอง ริมฝีปากของจี้หลิงชวนยกขึ้นเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว และอารมณ์ของเขาก็ดีขึ้นอย่างบอกไม่ถูก เดิมทีเขามีสีหน้าที่เคร่งขรึมกลับค่อยๆดีขึ้น

“คุณวางใจเถอะ ผมเป็นคนที่พูดคำไหนคำนั้น และผมจะปล่อยบริษัทมู่ซื่อไปอย่างแน่นอน ” ในขณะที่จี้หลิงชวนกำลังพูดอยู่นั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนทันที มองไปที่มู่ซีซีที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม ในเวลาต่อมา จี้หลิงชวนก็ยกมือขึ้นจับคางเล็ก ๆ ของมู่ซีซี จี้หลิงชวนพูดออกมาทีละคำด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา : "มู่ซีซี ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณต้องย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่"

เมื่อได้ฟังคำพูดของจี้หลิงชวนใบหน้าของมู่ซี่ซี่ก็ขมวดคิ้วแน่น ย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่? นี่จะต้องอยู่กับจี้หลิงชวน อยู่กินกันฉันสามีภริยา หรือต้องการแอบมีอีหนูที่เลี้ยงดูอย่างดี?

เพราะตอนนี้ในสายตาผู้คนนั้น ภรรยาที่แท้จริงของจี้หลิงชวนนั้นก็คือ มู่อวี๋เฟย

มู่ซีซีมองที่จี้หลิงชวนโดยไม่ได้คิดไตร่ตรองแม้แต่น้อยและปฏิเสธโดยตรง: “ไม่ได้ ตอนนี้ฉันยังเรียนอยู่ปีหนึ่ง และคุณพ่อคุณแม่ของฉันก็คงไม่ยอมให้ฉันย้ายออกจากบ้านเพื่อมาอาศัยอยู่กับคุณที่นี่หรอก”