รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 21

"นี่คือปัญหาที่เธอควรคิดได้ด้วยตัวเอง มู่ซีซี ฉันเคยพูดไว้แล้ว ในเมื่อเธอตอบตกลงเป็นคนรักของฉัน ถ้าเช่นนั้นเธอก็ต้องเชื่อฟังฉัน" จี้หลิงชวนกล่าวอย่างไร้ความปราณี

เมื่อมู่ซีซีได้ยินคำพูดของจี้หลิงชวน ภายในใจของเธอก็ค่อยๆสงบลง ใช้แล้ว ตอนนี้เธอทำได้เพียงแค่ยอมรับ เป็นเด็กดีเชื่อฟังคำพูดของจี้หลิงชวน ต้องเป็นคนรักที่มีคุณสมบัติเพียบพร้อม

เวลาผ่านไปชั่วขณะ มู่ซีซีก็ได้ยินเสียงของตนดังขึ้น "อืม ฉันเข้าใจแล้ว"

จี้หลิงชวนพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ เขาก้มศีรษะมองมู่ซีซีที่เชื่อฟังที่อยู่ตรงหน้าเขา ทันใดนั้นสายตาที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้ของจี้หลิงชวนก็จ้องมองริมฝีปากสีแดงระเรื่อที่น่าหลงใหลของมู่ซีซี

โดยไม่รู้ตัวสายตาของจี้หลิงชวนก็จมลึกลงไป ในชั่วพริบตา จี้หลิงชวนจับคางของมู่ซีซีไว้ทันที จากนั้นเขาก็มอบจุมพิตที่ร้อนแรงและลึกล้ำบนริมฝีปากเย้ายวนของมู่ซีซี

เดิมทีเขาเพียงแค่อยากลิ้มลองก็เท่านั้น แต่ทันทีที่เขาสัมผัสมู่ซีซี จี้หลิงชวนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ โดยไม่รู้ตัวเขาก็มอบจุมพิตที่ลึกซึ้งให้แก่เธอแล้ว

หลังจากการจุมพิตอย่างลึกซึ้งดั่งวิถีฝรั่งเศสจบลง จี้หลิงชวนถอนตัวจากริมฝีปากสีแดงสดของมู่ซีซี

นิ้วที่สะอาดและเรียวยาวลูบไล้ริมฝีปากสีแดงและบวมเล็กน้อยจากการถูกจูบของมู่ซีซี จี้หลิงชวนจ้องมองมู่ซีซีและถามในทันทีว่า "ต้องใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะพอ?"

มู่ซีซีที่ถูกจูบยังคงมึนงงอยู่เล็กน้อย หลังจากที่ได้ยินน้ำเสียงแข็งกร้าวจากจี้หลิงชวนเธอจึงฟื้นคืนสติ

เมื่อได้ยินประโยคที่ไร้ตรรกะของจี้หลิงชวน มู่ซีซีนิ่งงันไปชั่วขณะ ในตอนนั้นขณะที่สติของเธอยังไม่ฟื้นคืน เธอไม่รู้วาจี้หลิงชวนกำลังพูดถึงเรื่องอะไร กระทั่งมู่ซีซีจ้องมองดวงตาที่ลึกล้ำคู่นั้น ดวงตาแห่งความปรารถนาลึกล้ำ มู่ซีซีจึงเข้าใจ

ในเวลานั้นสีหน้าของเธอก็แดงระเรื่อในทันที มู่ซีซีถูกจี้หลิงชวนจ้องมองและถามเช่นนี้ เธอรู้สึกเขินอายจนแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนี!

มู่ซีซีไม่อยากที่จะตอบคำถามนี้ แต่สายตาที่แผดเผาของจี้หลิงชวนนั้นยังคงมองเธอตลอดเวลา

เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขานั้นไม่ได้คิดที่จะปล่อยมู่ซีซีไปง่ายๆ

มู่ซีซีรู้สึกใจอ่อนในขณะที่เธอถูกจ้องมอง ท้ายที่สุดเธอทำได้เพียงจ้องมองสายตาที่แผดเผาของจี้หลิงชวนและกล่าวเบาๆ "ปกติ ปกติแล้วก็ประมาณสี่ถึงห้าวัน"

ประจำเดือนของมู่ซีซีโดยปกติแล้วจะหมดไปในเวลาประมาณสี่ถึงห้าวัน

เมื่อจี้หลิงชวนได้ยินคำพูดของมู่ซีซี เขาก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแน่น อีกตั้งสี่ถึงห้าวันถึงจะสัมผัสเธอได้!

จี้หลิงชวนเกลียดมาก ระยะเวลามันนานเกินไป! แต่เขาไม่สามารถทำอะไรได้ ทำได้เพียงแค่อดทนรอ

"งั้นอีกสี่ถึงห้าวันหลังจากนี้เธอก็ย้ายมาที่นี่แล้วกัน!" จี้หลิงชวนไม่ต้องการที่จะต้องนอนกอดมู่ซีซีทุกคืนแต่กลับทำอะไรไม่ได้ เหมือนกับว่าเขากำลังทรมานตัวเองอย่างไรอย่างนั้น!

มู่ซีซีได้ยินเช่นนั้น เธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

"สายแล้ว ฉันต้องไปบริษัทแล้ว เธอก็รออยู่ที่นี่ เดี๋ยวฉันให้คนขับรถไปส่งเธอ" จี้หลิงชวนเดินเข้าไปในห้องแต่งตัวจากนั้นเขาก็เปลี่ยนเสื้อผ้า

เมื่อจี้หลิงชวนเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว เขาก็ขับรถออกไป