รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 201

มู่ซีซีได้ยินนายหญิงจี้พูดเช่นนั้น เธอผงะไปชั่วขณะ จากนั้นเธอรีบหันหน้าไปทางนายหญิงจี้พร้อมกับส่ายหน้าและตอบว่า "คุณย่า ไม่จำเป็นต้องลำบากขนาดนั้นเลย ห้องที่หนูอาศัยอยู่ตอนนี้ก็ดีมากแล้ว"

ทันทีที่สิ้นเสียง นายหญิงจี้ก็ขัดว่า "ซีซี นั่นเป็นห้องรับแขก อยู่น่ะอยู่ได้แต่มันไม่สะดวกสบาย และหลังจากนี้หนูก็ต้องอยู่อีกนาน ไม่สามารถอยู่ห้องรับแขกไปตลอดได้หรอก"

เมื่อมู่ซีซีได้ยินคำพูดของนายหญิงจี้ เธอเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจจ้องมองนายหญิงจี้ด้วยแววตาที่ยากจะเชื่อและพูดออกมาอย่างไม่รู้ตัวว่า "คุณย่า ที่คุณย่าพูดหมายความว่าหลังจากหนูจะต้องอยู่ที่นี่?"

นายหญิงจี้พยักหน้าตอบรับ "แน่นอนสิ ซีซี หนูไม่อยู่ที่นี่แล้วจะไปอยู่ที่ไหน? ที่นี่ทั้งใหญ่โตและกว้างขวาง ฉันอยู่คนเดียวก็คงจะเหงามาก หนูกลับมาแล้วก็อยู่เป็นเพื่อนย่าเถอะ หนูอยู่ด้านนอกย่าเองก็ไม่สบายใจ"

มู่ซีซีได้ยินคำพูดเช่นนั้นของนายหญิงจี้ เธอจึงคิดขึ้นได้ว่าก่อนหน้านี้เธอได้พักอาศัยอยู่กับจี้หลิงชวน ดังนั้นเธอจึงยังไม่ได้คิดเกี่ยวกับปัญหานั้นเลย

ตอนนี้ความสัมพันธ์ของเธอกับจี้หลิงชวนเป็นเช่นนี้แล้ว จะให้กลับไปอยู่คฤหาสน์กับจี้หลิงชวนก็คงจะเป็นไปไม่ได้แล้ว

เป็นเช่นนี้แล้ว มู่ซีซีในตอนนี้ก็ยังไม่มีที่ไปจริงๆ

เมื่อเห็นท่าทีที่ตั้งหน้าตั้งตารอคอยคำตอบของนายหญิงจี้ มู่ซีซีก็ไม่อาจปฏิเสธนายหญิงจี้ได้

เธอหันไปหานายหญิงจี้ด้วยท่าทีเชื่อฟังพร้อมกับพยักหน้าและพูดว่า "คุณย่า หนูจะอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนคุณ แต่ไม่ต้องจัดห้องตกแต่งอะไรให้กับหนู....ห้องรับแขกนี่ก็ดีมากแล้ว"

คำพูดคัดค้านของมู่ซีซีนั้นไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ นายหญิงจี้และจี้หลิงชวนค่อนข้างคล้ายกันในการจัดการเรื่องต่างๆ หากว่าได้ตัดสินใจอะไรลงไปแล้วก็จะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ง่ายๆ

เมื่อทั้งสองกลับมา นายหญิงจี้ก็ได้พามู่ซีซีไปเลือกห้องนอน

คฤหาสน์หลังนี้มีสามชั้น ชั้นแรกมีห้องนั่งเล่น ห้องครัวและห้องรับรองแขกขนาดเล็ก เนื่องจากนายหญิงจี้นั้นอายุมากแล้วและขยับร่างกายไม่ค่อยสะดวกนัก ดังนั้นห้องของนายหญิงจี้เองก็อยู่ชั้นหนึ่งเช่นกัน ห้องข้างๆห้องนายหญิงจี้เป็นห้องของแม่บ้านจาง ห้องอยู่ติดกันก็เพื่อที่จะให้แม่บ้านจางได้ดูแลนายหญิงจี้ได้ตลอดเวลา

ก่อนที่จี้หลิงชวนจะอายุครบ18ปี เขาเองก็เคยอาศัยอยู่ที่นี่กับนายหญิงจี้ หลังจากนั้นเขาก็ย้ายออกไป แต่บางครั้งเขาก็จะกลับมาอยู่กับนายหญิงจี้สองถึงสามวัน ดังนั้นห้องนอนใหญ่บนชั้นสองจึงเป็นห้องนอนของจี้หลิงชวนที่เขาอาศัยอยู่มาโดยตลอด

ถัดจากห้องนอนใหญ่คือห้องทำงานของจี้หลิงชวน

ตรงข้ามห้องนอนของเขา ก่อนหน้านี้เคยเป็นห้องนอนของนายหญิงจี้ เหลือห้องถัดไปอีกสามห้อง

ส่วนชั้นสามนั้นไม่มีห้องนอนเลย นายหญิงจี้ชอบอ่านหนังสือมาก ดังนั้นชั้นสามเธอจึงสร้างเป็นห้องหนังสือขนาดใหญ่

นายหญิงจี้พามู่ซีซีขึ้นมายังชั้นบนและพาไปยังห้องของตนเองเมื่อก่อนนี้ เธอคิดจะเปลี่ยนให้ห้องนี้กลายเป็นห้องของมู่ซีซี

อย่างไรก็ตามห้องนอนของนายหญิงจี้เมื่อก่อนนั้นใหญ่เทียบเท่ากับห้องนอนของจี้หลิงชวนและมีห้องน้ำภายในตัวอีกด้วย ความปลอดโปร่งและแสงสว่างภายในห้องนอนนั้นก็ยังดีกว่าห้องของจี้หลิงชวน

และทันทีที่เปิดหน้าต่างก็จะสามารถมองเห็นสวนดอกไม้ที่อยู่ด้านหลัง

ห้องนี้ดีมาก แต่มู่ซีซีนั้นคิดว่าห้องนี้อยู่ตรงกันข้ามกับห้องของจี้หลิงชวน เธอจึงไม่ค่อยอยากอยู่ห้องนี้เสียเท่าไหร่นัก

มู่ซีซีนั้นยังอยากยืนยันว่าเธออยากพักที่ห้องรับรองแขก แต่นายหญิงจี้นั้นได้ตัดสินใจแล้ว จากนั้นเธอก็โทรเรียกสถาปนิกให้มาหาเธอ

มู่ซีซีหมดหนทาง เธอทำได้เพียงแต่ปลอบตัวเองในใจ ไม่เป็นไร อย่างก็ตามจี้หลิงชวนก็ได้ย้ายออกไปแล้ว ถึงแม้จะเป็นห้องตรงกันข้าม แต่เธอก็ไม่ต้องเผชิญหน้าจี้หลิงชวนในทุกๆวันเสียหน่อย