รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 207

ส่งของ？ส่งของอะไร เป็นของที่จี้หลิงชวนซื้อให้เธอเหรอ？

มู่ซีซีคิดถึงเมื่อก่อนตอนที่จี้หลิงไปบ้านตระกูลมู่ครั้งแรก เขาได้ให้แหวนหลายสิบล้านที่ใหญ่เท่าไข่นกพิราบกับเธอ จนทำให้มู่ซีซีตกใจไม่น้อยเลย และทำให้มู่อวี๋เฟยเกือบจะค้นพบความสัมพันธ์ของทั้งคู่

เมื่อมู่ซีซีเห็นกล่องหลายสิบกล่องที่อยู่ตรงหน้าตัวเองแล้ว ในใจของเธอก็ตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก

ครั้งนี้จี้หลิงชวนยังคิดจะเล่นลูกไม้อะไรอีก！

คนที่เอากล่องพวกนี้เข้ามารีบทักทายนายหญิงจี้และมู่ซีซีด้วยความเคารพ

นายหญิงจี้พยักหน้าและเชิดคางไปที่คนเหล่านั้น คนเหล่านั้นเข้าใจในทันที และรีบยื่นมือออกไปเปิดกล่องต่อหน้านายหญิงจี้และมู่ซีซีทีละกล่อง

มู่ซีซีเหลือบมองและดวงตาของเธอก็เบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ สีหน้าของเธอดูไม่อยากจะเชื่อว่าในกล่องทั้งเจ็ดกล่องตรงหน้าจะเต็มไปด้วยเสื้อผ้า เป็นเสื้อผ้าทุกประเภท มีลักษณะและสไตล์ที่ต่างกัน บ้างก็เป็นกระโปรง บ้างก็เสื้อกับกางเกง

สี่กล่องสุดท้ายเต็มไปด้วยรองเท้า มีตั้งแต่รองเท้าแตะไปจนถึงรองเท้าส้นสูงและมีทุกรูปแบบ

กระโปรงและรองเท้าพวกนี้ล้วนเปล่งแสงระยิบระยับและใหม่เอี่ยมอย่างไม่มีข้อยกเว้น

มู่ซีซีตกตะลึงจนตาค้าง เธออดไม่ได้ที่จะคิดในจว่าจี้หลิงชวนคงไม่ได้ซื้อแเสื้อผ้าทั้งหมดไว้ในร้านแล้วเอากลับมาหรอกนะ！

เมื่อนายหญิงจี้เห็นเสื้อผ้าพวกนี้แล้วก็ยิ้มอย่างมีความสุข เมื่อวานตอนเย็นจี้หลิงชวนคงจะได้ยินว่าเธอพูดว่ามู่ซีซีไม่มีเสื้อผ้าจะใส่ ดูเหมือนว่าเมื่อวานเขาจะซื้อมาให้ซีซี และวันนี้ก็ให้คนเอาเสื้อผ้าและรองเท้ามาส่งที่นี่

แต่จี้หลิงชวนใส่ใจกับมู่ซีซีขนาดนี้ ดูเหมือนว่าพี่ชายและน้องสาวจะมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน นายหญิงจี้รู้สึกปลื้มใจมาก

“ครั้งนี้พี่ชายของเธอทำได้ดีเลยนะ” นายหญิงจี้มองไปที่มู่ซีซีด้วยรอยยิ้ม

อันที่จริงถ้าไม่ใช่เพราะเมื่อวานมู่ซีซียืนกรานที่จะไม่ซื้อ นายหญิงจี้เองก็คิดไว้แล้วว่าจะทำอย่างนี้

มู่ซีซีหน้าตาสวย รูปร่างดี ใส่อะไรก็ดูดี นายหญิงจี้อดใจไม่ได้ที่จะซื้อเสื้อผ้าสวย ๆ เหล่านั้นกลับมาให้มู่ซีซี และแต่งตัวให้มู่ซีซีสวยเหมือนเจ้าหญิงทุกวัน！

มู่ซีซีใช้เวลาหลายสิบวินาทีกว่าจะได้สติกลับมา เมื่อได้ยินที่นายหญิงจี้พูดเมื่อกี้ มู่ซีซีก็เหลือบมองสีหน้าของนายหญิงจี้อย่างกระวนกระวายใจ และเห็นว่านอกจากสีหน้าที่ดูมีความสุขของนายหญิงจี้แล้ว ยังมีความปลื้มใจอีกด้วย

เห็นได้ชัดว่านายหญิงจี้ไม่ได้คิดอะไรอีก มู่ซีซีรู้สึกถอนหายใจด้วยความโล่งใจเล็กน้อย จากนั้นก็หันไปมองเสื้อผ้าและรองเท้าที่สวยงาม แล้วมองนายหญิงจี้อย่างไม่อยากจะเชื่อและถามว่า：“คุณย่า เสื้อผ้าและรองเท้าพวกนี้ให้หนูเหรอคะ？”

“แน่นอนสิ พี่ชายของเธอยังไม่ได้ให้อะไรเป็นของขวัญที่ได้เจอเธอเลย ถือซะว่าเสื้อผ้าและรองเท้าพวกนี้เป็นของขวัญที่พี่ชายของเธอมอบให้เธอ เธอแค่รับอย่างสบายใจก็พอแล้ว”

หลังจากที่นายหญิงจี้พูดจบก็ไม่ให้โอกาสมู่ซีซีได้ปฏิเสธ เธอรีบสั่งแม่บ้านจางที่อยู่ข้าง ๆ ว่า：“ แม่บ้านจาง เธอพาคนเหล่านี้ขึ้นไป เอาเสื้อผ้าและรองเท้าพวกนี้ไปเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้าของคุณหนู”

เมื่อมู่ซีซีต้องการจะหยุดไว้ แม่บ้านจางก็พาคนเหล่านั้นขึ้นไปชั้นบนแล้ว และในตอนนี้มู่ซีซีก็ปฏิเสธอะไรไม่ได้