รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 271

มู่ซีซียังพูดไม่ทันจบ ผู้หญิงที่เป็นคนเริ่มหาเรื่องก่อนก็พูดแทรกมู่ซีซีว่า "เหอะ แกพูดว่าอะไรนะ? แกบอกว่าคุณชายจี้ยังไม่มีแฟนงั้นเหรอ? ตลกชะมัด ตอนนี้แกจะพูดว่าแกต่างหากที่เป็นแฟนคุณชายจี้งั้นเหรอ?"

"มู่ซีซี! ฉันคิดไม่ถึงจริงๆว่าแกจะหน้าด้านขนาดนี้! คุณชายจี้เลิกงานแล้วส่งคุณหนูชูเหยากลับไปสองวันติดๆต่อหน้าพนักงานทุกคนในบริษัท หลายปีที่ผ่านมา พนักงานบริษัทจี้ซืออย่างพวกฉันไม่เคยเห็นคุณชายจี้ส่งผู้หญิงคนไหนกลับไปเลย! ที่คุณชายจี้ทำแบบนี้ก็เหมือนยอมรับแล้วว่าคบกับคุณหนูชูเหยาอยู่!"

"ตอนนี้แกยังกล้ามาพูดว่าคุณชายจี้ไม่มีแฟนอีกงั้นเหรอ"

มู่ซีซีได้ยินผู้หญิงคนนั้นพูดเหมือนสมเหตุสมผล จึงหัวเราะในลำคอ ในใจเข้าใจว่าถึงตัวเองจะอธิบายยังไงก็คงเปลี่ยนแปลงความคิดของพวกเธอไม่ได้

มู่ซีซีก็ไม่อยากเอาตัวเองมาเสียเวลากับเรื่องพวกนี้ ทันใดนั้น มู่ซีซีจึงเก็บสายตากลับมา แล้วเดินก้าวออกไปข้างๆ

แต่สุดท้าย มู่ซีซีที่ไม่อยากมาถกเถียงกับพวกเธอที่นี่แล้ว แต่ผู้หญิงพวกนั้นกลับคิดว่ามู่ซีซีร้อนตัวแล้วอยากหนีไป

ไม่รอให้มู่ซีซีก้าวเดินออกไป ผู้หญิงที่ยืนล้อมมู่ซีซีอยู่ก็มองหน้ากัน จากนั้นก็เดินไปขวางทางมู่ซีซีไว้

"โอ๊ย เมื่อกี้ยังมั่นใจอยู่ไม่ใช่เหรอ ทำไมตอนนี้ถึงอยากหนีไปล่ะ ร้อนตัว หรือว่ากำลังกลัวกันแน่?"

มู่ซีซีมองสีหน้าที่ท้าทายของผู้หญิงคนนั้น จึงอดขมวดคิ้วไม่ได้ จากนั้นจึงสบตากับสายตาที่สะใจของผู้หญิงคนนั้น แล้วพูดออกมาอย่างเยือกเย็นว่า "ฉันไม่ได้ร้อนตัว ไม่ได้กลัวด้วย เพราะฉะนั้น ตอนนี้รบกวนคุณหลีกทางด้วยค่ะ!"

คำพูดที่เยือกเย็นของมู่ซีซีลอยเข้าหูผู้หญิงที่มาหาเรื่อง ผู้หญิงคนนั้นจึงรู้สึกอึ้ง มองสีหน้าที่เย็นชาของมู่ซีซี แล้วรู้สึกเสียวสันหลังอย่างอธิบายไม่ถูก

อยู่ๆในใจก็เริ่มรู้สึกหวาดกลัว!

ตอนที่ผู้หญิงคนนั้นดึงสติกลับมาได้แล้ว ค่อยรู้ตัวว่าเมื่อกี้ตัวเองรู้สึกกลัวมู่ซีซี

ในใจจึงโมโหกว่าเดิม! มู่ซีซีมันเป็นใครกัน! กล้ามาขู่เธองั้นเหรอ!

พอคิดแบบนี้สีหน้าผู้หญิงคนนั้นก็โกรธจนหน้าเขียว สายตามองไปที่แก้วน้ำส้มข้างๆพอดี ผู้หญิงคนนั้นจึงยื่นมือไปหยิบแก้วน้ำส้มมา ตอนที่ทุกคนยังไม่ทันตั้งตัว จึงยกมือขึ้นสาดน้ำส้มไปที่หน้าของมู่ซีซี

มู่ซีซีหลบไม่ทัน จึงโดนน้ำส้มสาดเต็มหน้า

ทั้งหน้า ทั้งผม ทั้งลำคอ เสื้อเชิ้ตขาว กระโปรงทรงเอสีดำ มีแต่น้ำส้มสีส้ม แล้วเธอดูทุลักทุเลมากด้วย

สายตาของพนักงานทุกคนในห้องอาหารมองมาทางมู่ซีซีที่ทุลักทุเลทันที

บางคนที่ชอบสอดรู้สอดเห็นเห็นสภาพที่ทุลักทุเลของมู่ซีซีตอนนี้ จึงอดดีใจแล้วหัวเราะไม่ได้

ชูเหยากับลินดานั่งกินข้าวอยู่ที่โต๊ะไม่ไกลมาก

ลินดาก็หัวเราะเยาะมู่ซีซี ลินดากำลังกุมท้องเพราะหัวเราะมากเกินไป แล้วอยากจะให้ผู้หญิงพวกนั้นพุ่งไปตบกับมู่ซีซี