เย่เฉี่ยวอดกลั้นความรังเกียจที่อยู่ในใจ รีบมองไปทางลูกผู้ดีมีที่เงินเอาแต่เสวยสุขไม่ทำงานและพูด“พนักงานที่เพิ่งเข้าไปข้างในคนนั้นล่ะ?พวกคุณทำยังไงกับเธอ?!”
เย่เฉี่ยวเพิ่งจะพูดจบ ประตูห้องส่วนตัวด้านข้างก็ถูกคนผลักจากด้านในออกมากะทันหัน
เงารูปร่างสูงใหญ่ของผู้ชายเดินออกมา
ทางด้านเย่เฉี่ยวกับลูกผู้ดีมีที่เงินเอาแต่เสวยสุขไม่ทำงานไม่ได้สังเกตถึงผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ที่เพิ่งออกมาจากในห้องส่วนตัว
ผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ไม่ใช่ใครที่ไหน ก็คือจี้หลิงชวนที่ให้ฟางเซิ่งที่พาคนสหรัฐอเมริกามาในภัตตาคารเว่ยหรานเพื่อพูดคุยเรื่องโครงการ
จี้หลิงชวนสายตาเย็นชากวาดมองกลุ่มลูกเศรษฐีที่อยู่บริเวณระเบียงทางเดิน ความรังเกียจและการดูถูกเหยียดหยามแวบผ่านดวงตาที่ลึกซึ้งยากจะคาดเดา
ฟางเซิ่งที่อยู่ด้านข้างเห็นสถานการณ์ พูดกับจี้หลิงชวนอย่างเคารพ “คุณชายจี้ ต้องการให้ผมเข้าไปนำคนพวกนี้ออกไปไหม?”
จี้หลิงชวนดึงสายตารังเกียจและดูถูกกลับมา เขาไม่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านมาโดยตลอด เห็นสถานการณ์แบบนี้ก็ส่ายหัว“เรื่องโครงการพูดคุยเสร็จแล้ว พวกเรากลับ”
พูดพลางจี้หลิงชวนก็มองไปที่ลูกผู้ดีมีเงินที่เอาแต่เสวยสุขไม่ทำงานเดินผ่านระเบียงทางเดินเข้าไป
ไม่มีวิธีอื่น พอดีกับที่ลิฟต์อยู่ด้านข้างระเบียงทางเดินที่มีลูกผู้ดีที่เอาแต่เสวยสุขไม่ทำงานยืนอยู่
ที่นี่คือชั้นห้า จี้หลิงชวนไม่มีเวลาจะเดินลงบันได
จี้หลิงชวนเดินผ่านทางนี้ไป ยิ่งได้ยินเสียงพนักงานหญิงสาวที่ทำงานที่ภัตตาคารแห่งนี้ตะโกนไปที่ลูกผู้ดีมีเงินที่เอาแต่เสวยสุขไม่ทำงานสองสามคนอย่างใจร้อนและกังวล“คนล่ะ?เพื่อนร่วมงานฉันอยู่ที่ไหนแล้ว?ถูกพวกคุณพาไปไว้ที่ไหน?”
ลูกผู้ดีมีเงินที่เอาแต่เสวยสุขไม่ทำงานที่เพิ่งจะผิวปากคนนั้นได้ยินเย่เฉี่ยวถามแบบนี้ หัวเราะด้วยท่าทางไม่สุภาพ ยิ้มอย่างมีลับลมคมในให้กับเย่เฉี่ยวและชี้ไปในห้องส่วนตัว“เพื่อนร่วมงานเธอคนนั้นโชคดีกว่าเธอมากนะ ถูกคุณชายถงของพวกเราชอบ ตอนนี้กำลังดูแลคุณชายถงอยู่!”
ลูกผู้ดีมีเงินที่เอาแต่เสวยสุขไม่ทำงานตั้งใจพูดคำว่าดูแลด้วยน้ำเสียงเน้นย้ำ พูดอย่างมีเลศนัย
เพิ่งจะพูดจบ ลูกผู้ดีมีเงินที่เอาแต่เสวยสุขไม่ทำงานที่อยู่ด้านข้างชั่วพริบตาเดียวก็หัวเราะฮ่าๆขึ้นมา
ลูกผู้ดีมีเงินที่เอาแต่เสวยสุขไม่ทำงานคนนั้นที่เพิ่งจะพูดจบก็มองสังเกตสีหน้าของเย่เฉี่ยวยิ้มและพูด“สาวสวย ไม่งั้นเธอก็ไม่จบกับคุณชายถงพวกเราแน่ หลังจากนี้เธอก็ต้องรับผิดชอบ!”
จี้หลิงชวนที่เพิ่งจะเดินผ่านด้านข้างของสองสามคนนั้น หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเข้ามาในหูของจี้หลิงชวน
นี้ยิ่งทำให้สายตาของจี้หลิงชวนมีความรังเกียจเพิ่มมากยิ่งขึ้น แม้แต่ฟางเซิ่งที่อยู่ด้านหลังก็มองไม่ลง
จี้หลิงชวนหยุดที่หน้าประตูลิฟต์ ฟางเซิ่งที่อยู่ด้านหลังรีบเดินขึ้นมาด้านหน้า รีบกดชั้นหนึ่ง เพียงแต่ลิฟต์ตอนนี้กำลังอยู่ชั้นหนึ่ง ขึ้นมาชั้นห้ายังต้องรออีกสามนาที
จี้หลิงชวนยืนอยู่ด้านข้างลิฟต์
ทางเย่เฉี่ยวได้ยินคำพูดของลูกผู้ดีมีเงินที่เอาแต่เสวยสุขไม่ทำงาน ท่วมตัวก็อึ้งไปชั่วขณะ เย่เฉี่ยวรู้นิสัยของมู่ซีซีดี รู้ว่ามู่ซีซีพบเรื่องแบบนี้จะไม่มีทางประนีประนอมอย่างแน่นอน ตอนนี้มองเห็นสถานการณ์ที่เหล่าเศรษฐีเห็นมู่ซีซีต่อต้านก็จะข่มขืนมู่ซีซีที่นี่แล้ว!
เมื่อนึกถึงในใจของเย่เฉี่ยวก็เจ็บปวดเหมือนถูกไฟเผา เป็นความผิดของเธอ เป็นเธอที่ดึงมู่ซีซีเข้ามา เดิมทีก็ไม่ใช่เรื่องที่เกี่ยวกับมู่ซีซี!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ
ย่าก็ปักใจเชื่อเลย ไม่ตรวจดีเอ็นเอหน่อยล่ะ...
ตรวจดีเอ็นเอก็จบ งง นังพี่เลวยังคิดได้ แต่พระเอกคิดไม่ได้...
เรื่องนี้อ่านจบแล้ว...