รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 39

ลูกผู้ดีมีเงินที่เอาแต่เสวยสุขไม่ทำงานฉับพลันนั้นก็จ้องมองจี้หลิงชวนด้วยสายตาหวาดกลัว วินาทีต่อมา ยังไม่รอให้ลูกผู้ดีมีเงินที่เอาแต่เสวยสุขไม่ทำงานตอบสนองกลับมาว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น สายตาของตัวเองก็มืดลง ร่างกายของตัวเองก็ล้มลงกับพื้นอย่างรวดเร็วและรุนแรงเหมือนเพื่อนคนที่แล้ว

จี้หลิงชวนจับไหล่ยกตัวโยนลงบนพื้นหนึ่งคน ยังเหลือลูกผู้ดีมีเงินที่เอาแต่เสวยสุขไม่ทำงานอีกสองคนยืนอยู่หน้าประตู มองดูเพื่อนสองสามคนที่นอนหมดสติอยู่บนพื้น ขาก็อดไม่ได้ที่จะสั่นเทาขึ้นมา

มองดูสายตาของจี้หลิงชวนที่ยิ่งเพิ่มความน่ากลัวมากขึ้น พูดเป็นเล่น พวกเขาลูกผู้ดีมีเงินที่เอาแต่เสวยสุขไม่ทำงานทุกคนก็รู้ว่าเที่ยวกินดื่มนอนกับผู้หญิง ร่างกายส่วนล่างก็ใช้งานหนักแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าพวกเขาจะสามารถต่อสู้กับจี้หลิงชวนที่ได้รับการฝึกฝนได้

มีลูกผู้ดีมีเงินที่เอาแต่เสวยสุขไม่ทำงานหนึ่งคนที่ไม่กลัวตายพยายามปลุกความกล้า กำหมัดขึ้นต่อยเข้าไปบนใบหน้าที่หล่อเหลาของจี้หลิงชวน วินาทีต่อมา หมัดนั้นยังไม่กระแทกโดนใบหน้าของจี้หลิงชวน แขนของลูกผู้ดีมีเงินที่เอาแต่เสวยสุขไม่ทำงานคนนั้นก็ถูกจี้หลิงชวนจับเอาไว้ด้วยความรวดเร็ว จับบิดโดยไม่ลังเลโดยสิ้นเชิง ได้ยินเพียงเสียงกระดูกที่หักอย่างชัดเจน หลังจากนั้นเสียงร้องตะโกนเหมือนกับหมูของลูกผู้ดีมีเงินที่เอาแต่เสวยสุขไม่ทำงานคนนั้นดังขึ้นมาอย่างน่าเวทนา“โอ๊ย!เจ็บเจ็บเจ็บ！”

ลูกผู้ดีมีเงินที่เอาแต่เสวยสุขไม่ทำงานคนนั้นจับแขนของตัวเองที่ได้รับบาดเจ็บลุกขึ้นจากพื้นแล้วรีบไสหัวไป

หน้าประตูของห้องส่วนตัวยังเหลือลูกผู้ดีมีเงินที่เอาแต่เสวยสุขไม่ทำงานอีกหนึ่งคนที่ยังยืนอยู่ที่เดิม มองเห็นเพื่อนของตัวเองหมดสติไปแล้ว ใบหน้าเจ็บปวดกลิ้งอยู่บนพื้น ในใจก็ปอดแหก รีบวิ่งออกไปทันที

เย่เฉี่ยวที่ยืนอยู่ด้านข้างก็มีสติกลับมา มองจี้หลิงชวนเหมือนผู้ช่วยชีวิตให้รอดพ้นจากอันตราย รีบพูดของความช่วยเหลือพร้อมร้องไห้“คุณผู้ชาย ขอร้องคุณ รีบช่วยเพื่อนฉัน เธอกำลังอยู่ในห้องส่วนตัว…”

คำพูดของเย่เฉี่ยวยังไม่ทันได้พูดจบ ก็ได้ยินเสียงปังดังขึ้น จี้หลิงชวนขมวดคิ้วยกเท้าขึ้นถีบไปที่ประตูห้องส่วนตัว

ทีบครั้งเดียวไม่ออก จี้หลิงชวนถีบเข้าไปติดต่อกันสองครั้ง เสียงปังดังขึ้น ประตูเปิดออกแล้ว

คุณชายถงที่อยู่ในห้องส่วนตัวถูกเสียงการเคลื่อนไหวที่ดังแบบนี้ทำให้ตกใจ ยืดตัวขึ้นจากบนร่างกายของมู่ซีซีด้วยสีหน้ามืดครึ้มทันที

มู่ซีซีที่ถูกกดทับเอาไว้เห็นสถานการณ์ก็ฉวยโอกาสผลักคุณชายถงที่อยู่บนตัวออกไปอย่างแรง มือสองข้างปิดหน้าอกรีบวิ่งโซซัดโซเซเข้าไปที่จี้หลิงชวน

ก็เป็นวินาทีที่มู่ซีซียืดตัวขึ้น จี้หลิงชวนก็มองเห็นดวงตาที่แดงของมู่ซีซีนั้นร้องไห้ใบหน้าเต็มไปด้วยคราบน้ำตา จู่ๆในใจก็รู้สึกเหมือนมีระเบิดปรมาณูระเบิด ค่าความโกรธก็พุ่งขึ้นไปอยู่ด้านบนสุดในทันใด

อุณหภูมิของร่างกายจี้หลิงชวนกลายเป็นจุดเยือกแข็งทันที ดวงตาสีดำที่ลึกซึ้งยากจะคาดเดากะพริบความมืดมิด หรี่ตาจ้องมองไปยังคุณชายถงคนนั้นด้วยความอันตราย

กล้ามาก! แม้แต่ผู้หญิงของเขาก็ยังกล้าจะแตะต้อง!สมควรตายจริงๆ!!!

มู่ซีซีที่อยู่ในความตื่นตระหนกยังไม่เห็นหน้าของจี้หลิงชวนชัดเจน ตอนนี้เดินไปถึงตรงหน้าของจี้หลิงชวนจึงสังเกตเห็นว่าเป็นจี้หลิงชวน น้ำตาในดวงตาของมู่ซีซีอดก็ไม่ได้ที่จะไหลออกมารุนแรงขึ้น

จี้หลิงชวนมองไปที่น้ำตาของมู่ซีซีที่ร่วงหล่นลงมาราวกับเชือกขาด ใบหน้าหล่อที่เย็นชา สีหน้าก็อ่อนลงเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว

ในดวงตาที่ยากจะคาดเดาไม่เหมือนปกติ สายตามองสังเกตบนร่างกายของมู่ซีซีอย่างละเอียด เมื่อเห็นว่ามีเพียงเสื้อผ้าบนร่างของมู่ซีซีเท่านั้นที่ถูกฉีกออกจากกัน ปรากฏให้เห็นไหล่ที่ขาวสะอาดออกมา บริเวณอื่นๆก็ไม่ได้ปรากฏอะไรมาก คิ้วที่ขมวดของจี้หลิงชวนจึงคลี่คลายลงเล็กน้อย ยกมือขึ้นถอดเสื้อสูทของตัวเองห่อมู่ซีซีไว้