รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 63

อันที่จริงเป็นเพราะจี้หลิงชวนได้ยินเธอพูดว่าปวดเอว เขาเลยอยากจะนวดให้เธอก็เท่านั้น……

ใบหน้าที่สวยงามและละเอียดอ่อนของมู่ซีซีค่อยๆแดงขึ้น เธอไม่ควรมีความคิดสกปรกๆแบบนั้นกับจี้หลิงชวน เมื่อเธอคิดได้แบบนี้มู่ซีซีก็รีบเอาหน้าซุกไว้กับหมอนด้วยความละอายใจ

เอ่อ……แต่คิดไม่ถึงเลยว่า ฝีมือการนวดของจี้หลิงชวนจะสบายอย่างนี้ ไม่หนักหรือเบาจนเกินไป ช่วยให้อาการปวดของมู่ซีซีบรรเทาลงไปได้มาก

มู่ซีซีที่เอาหน้าซุกไว้กับหมอน เธอค่อยๆแอบแง้มขึ้นมามองดูจี้หลิงชวน อย่างระมัดระวัง

ตอนที่เธอมองเห็นดวงตาที่ดูอ่อนโยนพร้อมกับท่าทางการนวดที่ดูจริงจังของจี้หลิงชวนแล้ว หัวใจของมู่ซีซีก็เต้นแรงขึ้นอย่างบอกไม่ถูก เธอพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ยกมือขึ้นมาสัมผัสที่หน้าอกของตัวเอง พร้อมกับปลอบประโลมหัวใจดวงน้อยที่เต้นอยู่

มู่ซีซีอดไม่ได้ที่จะแอบมองไปที่จี้หลิงชวนอีกครั้ง……แย่แล้ว เมื่อกี้นี้ตอนที่เธอแอบหันไปมอง จี้หลิงชวน หัวใจของเธอก็เต้นเร็วขึ้นอย่างผิดปกติ……

ในสายตาของคนอื่น จี้หลิงชวนเป็นคนสูงส่ง หล่อเหล่าเย็นชา โหดเหี้ยม ไร้ความปรานี และไม่มีคนกล้าเข้าใกล้ไม่ใช่หรือ？

แต่จี้หลิงชวนในตอนนี้ดูเป็นคนเอาใจใส่อ่อนโยนและช่วยเธอนวดเอวด้วย？สิ่งนี้ทำให้มู่ซีซีรู้สึกไม่เข้าใจ……มู่ซีซีแอบหยิกที่ต้นขาของเธอหนึ่งครั้ง ความเจ็บปวดทำให้น้ำตาแทบจะไหลออกมา แต่สิ่งนี้สามารถยืนยันได้ว่ามันเป็นเรื่องจริง เธอไม่ได้ฝันไป

จี้หลิงชวนนวดมานานกว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว และความเจ็บที่เอวของมู่ซีซีก็บรรเทาลงได้มาก เธอรู้สึกผิดที่ปล่อยให้ จี้หลิงชวนนวดแบบนี้ จากนั้นมู่ซีซีก็สะกิดแขนอันแข็งแรงของจี้หลิงชวน พร้อมกับพูดออกมาเบา ๆ ว่า“

โอเคแล้ว……ไม่เจ็บแล้ว……”

ในชั่วครู่ใบหน้าของมู่ซีซีก็แดงขึ้น เธอพูดขึ้นด้วยความเขินอาย “ขอบคุณนะ……”

คำขอบคุณของมู่ซีซีที่กล่าวในครั้งนั้นมาจากความจริงใจอย่างแท้จริง

แต่ทันทีที่เสียงของมู่ซีซีแผ่วเบาลง กรามเล็กๆของเธอก็ขยับไม่ได้ จี้หลิงชวนเอื้อมมือไปบีบกรามของมู่ซีซีในทันที ใบหน้าที่หล่อเหลาหันเข้าหาใบหน้าที่สวยงามของมู่ซีซี

ตาของคนทั้งสองประสานกัน และระยะห่างระหว่างทั้งสองเพียงแค่หนึ่งถึงสองเซนติเมตรเท่านั้น และปลายจมูกของจี้หลิงชวนก็ชนเข้ากับปลายจมูกของมู่ซีซีด้วย

ลมหายใจของคนสองคนผสมผสานกันจนแยกไม่ออก

มู่ซีซีจ้องไปที่ใบหน้าที่หล่อเหลาของจี้หลิงชวนซึ่งอยู่ใกล้แค่เอื้อมอย่างมึนงง ร่างกายของเธอแข็งทื่อ สมองของเธอดูว่างเปล่า และหูทั้งสองข้างของเธอก็เต็มไปด้วยเสียงการเต้นของหัวใจ ที่เต้นรัวราวกับเสียงกลอง

และในช่วงเวลาต่อมา ตอนที่มู่ซีซีกำลังเหม่อลอยอยู่นั้น น้ำเสียงอันดูมีเสน่ห์ของจี้หลิงชวน ก็ดังขึ้นในหูของเธออย่างช้าๆ “ฉันเคยพูดกับเธอไปแล้ว ว่าจะต้องขอบคุณฉันด้วยความจริงใจด้วยวิธีไหน ”

ทันทีที่คำพูดของจี้หลิงชวนแผ่วเบาลง ตอนนั้นมู่ซีซีก็ยังไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ เธอหน้าแดงด้วยความอาย และกัดที่ริมฝีปากเบาๆ ดูเหมือนว่ามู่ซีซีจะตัดสินใจบางอย่าง เธอตรงเข้าไปหาจี้หลิงชวน พร้อมกับยื่นมือไปโอบที่คอของจี้หลิงชวน และจูบไปที่ริมฝีปากอันเรียวบางของเขาโดยไม่รู้ตัว

จูบครั้งนี้แตกต่างจากครั้งที่แล้วที่มู่ซีซีจูบจี้หลิงชวน

มู่ซีซีดูเหมือนนักเรียนที่ขยันหมั่นเพียร เธอแอบค่อยๆศึกษาการจูบของจี้หลิงชวน ขณะที่เขาจูบเธอในทุกๆครั้ง