เสียงหัวใจของมู่ซีซีเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ มือทั้งสองข้างที่อยู่ข้างลำตัวก็ค่อยๆกำเข้ากับกระโปรงแน่นด้วยความตื่นเต้น
จี้หลิงชวนจ้องเธอตาไม่กะพริบ มู่ซีซีปฏิเสธไม่ได้ เธอทำได้เพียงก้าวเท้าเข้าไปหาจี้หลิงชวน พร้อมกับหัวใจที่เต้นเร็วขึ้น
เมื่อเธอเดินเข้ามาและหยุดอยู่ต่อหน้าของจี้หลิงชวน มู่ซีซีเห็นจี้หลิงชวน ยื่นมือออกมา ฝ่ามืออันเรียวยาวของเขาค่อยๆจับไปที่เอวเล็กๆของมู่ซีซี จากนั้นก็ใช้แรงดึงร่างกายของมู่ซีซีเข้ามาอยู่ในอ้อมแขนของเขา
“อ๊ะ!” มู่ซีซีอุทานด้วยความตกใจ และเมื่อเธอได้สติกลับมา เธอก็พบว่าตัวเองถูกกอดแน่นอยู่ในอ้อมแขนของจี้หลิงชวนแล้ว
มู่ซีซีเงยหน้าขึ้นมองจี้หลิงชวนด้วยความสงสัย ใบหน้าของเธอแดงขึ้นเล็กน้อย เธอพยายามดิ้นรนจะออกจากอ้อมแขนของจี้หลิงชวน
“อย่าขยับนะ!” จี้หลิงชวนพูดขึ้นอย่างกะทันหัน และฝ่ามือขนาดใหญ่ที่โอบเอวของมู่ซีซีก็โอบแน่นขึ้น
มู่ซีซีพยายามแล้วแต่ก็ยังหนีออกไปไม่ได้ เมื่อได้ฟังสิ่งที่จี้หลิงชวนพูดเธอก็สงบนิ่งขึ้น……
เมื่อเห็นจี้หลิงชวนทำแบบนี้มู่ซีซีจึงตะโกนออกมาอย่างเขินอายว่า "จี้หลิงชวน…… ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ……"
เมื่อเห็นมู่ซีซีหน้าแดงอย่างนั้น จี้หลิงชวน ก็แสยะยิ้มออกมา ฝ่ามืออันร้อนระอุค่อยๆลูบจับที่เอวของมู่ซีซี "ขนาดของกระโปรงกำลังพอดี"
เมื่อได้ยินสิ่งที่จี้หลิงชวนพูด เธอก็เหลือบมองไปยังชุดที่เธอสวมโดยไม่รู้ตัว ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร แต่พอจี้หลิงชวนพูดขึ้นถึงได้สังเกตว่าชุดนี้เธอสวมมันได้อย่างพอดี ไซส์พอดีเป๊ะ ไม่เล็กและก็ไม่ใหญ่จนเกินไป
เดิมทีเอวมู่ซีซีก็ดูเล็กอยู่แล้ว แต่เมื่อสวมกระโปรงตัวนี้ทำให้มันยิ่งดูเล็กลงไปอีก
ด้านหน้านูน เว้าด้านหลัง หุ่นดูราวกับนางแบบไม่มีผิดเลย
ที่น่าดึงดูดยิ่งกว่านั้นก็คือ ลักษณะท่าทางและนิสัยของเธอที่ดูหมดจด บริสุทธิ์ ดวงตาสีพีชที่ดูแล้วมีเสน่ห์มากๆ แม้ว่ามันจะดูขัดกันอยู่เล็กน้อย แต่ดูรวมๆแล้วทั้งสองแบบที่แตกต่างก็ผสมผสานเข้ากับมู่ซีซีได้อย่างเหมาะสมและน่าทึ่งมาก
ยิ่งตอนนี้เธอสวมชุดเดรสสีดำตัวนี้เข้าไป ทำให้มองเห็นรูปร่างที่สมบูรณ์แบบของเธอได้อย่างเต็มที่ ยิ่งทำให้มู่ซีซีดูเย้ายวนเหมือนปีศาจเข้าไปใหญ่ ใครที่ได้มองแล้วเป็นอันต้องตกตะลึง
จี้หลิงชวนมองดูมู่ซีซีที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา สายตาของเขาดูเคร่งขรึมขึ้น เลือดในร่างกายเกิดการเคลื่อนไหวอย่างบ้าคลั่ง ทั้งๆที่เมื่อคืนนี้ได้ดื่มด่ำอย่างพอใจแล้ว แต่ตอนนี้ จี้หลิงชวนกลับมีความคิดที่อยากปฏิบัติกับมู่ซีซี ยัยปีศาจร้าย อย่างโหดเหี้ยม
เมื่อนึกถึงเรื่องนั้น ลูกกระเดือกของจี้หลิงชวนก็เคลื่อนที่ขึ้นลงอย่างควบคุมไม่ได้
มู่ซีซีมองเห็นสายตาของจี้หลิงชวนดูอันตรายมากขึ้นเรื่อย ๆ หัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้นมาในทันที หูทั้งสองข้างได้ยินเสียงของหัวใจเต้นตุบๆๆดังรัวขึ้น ราวกับว่าจะหลุดออกมาจากหน้าอกของมู่ซีซีอย่างไงอย่างงั้น
มู่ซีซีคิดอยากจะหลบหนีออกไปจากตรงนั้น แต่ภายในชั่วพริบตาเดียวมือข้างหนึ่งของจี้หลิงชวนเคลื่อนขึ้นมาจับที่ปลายคางเล็ก ๆ ของเธอ
ยังไม่ทันได้ให้มู่ซีซีมีโอกาสได้ตั้งตัว ริมฝีปากเรียวบางของจี้หลิงชวนก็ประกบลงบนริมฝีปากสีชมพูระเรื่อที่น่าดึงดูดใจของมู่ซีซี
"อืม……"
หลังจากจูบอันดูดดื่มได้จบลงแล้ว จี้หลิงชวนหรี่ตาลงลมหายใจของทั้งสองสอดประสานกันถ้าไม่ใช่เพราะกลัวว่ามู่ซีซีจะหายใจไม่ออก จี้หลิงชวนคงไม่ยอมปล่อยมู่ซีซีไปแน่
จี้หลิงชวนรู้สึกว่าตอนนี้เขาเสพติดยาพิษที่เรียกว่ามู่ซีซีเข้าอย่างจัง เมื่อได้ลิ้มลองมู่ซีซีแล้ว เขาก็สูญเสียสติและการควบคุมไป เขาแค่ต้องการครอบครอง และอยากครอบครองมากขึ้นเรื่อยๆ!
ความอบอุ่นจากหน้าผากของจี้หลิงชวนสัมผัสกับหน้าผากของมู่ซีซีอย่างใกล้ชิด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ
ย่าก็ปักใจเชื่อเลย ไม่ตรวจดีเอ็นเอหน่อยล่ะ...
ตรวจดีเอ็นเอก็จบ งง นังพี่เลวยังคิดได้ แต่พระเอกคิดไม่ได้...
เรื่องนี้อ่านจบแล้ว...