รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 90

จี้หลิงชวนได้ฟังคำพูดที่แทบจะคลั่งของมู่อวี๋เฟย มุมปากของเขาเผยรอยยิ้มแสยะ "มู่อวี๋เฟย เธอคิดว่าตัวเธอเองมีสิทธิ์ตัดสินใจงั้นหรือ?"

เมื่อฟังคำพูดของจี้หลิงชวน มือทั้งสองข้างของเธอกำแน่น เธอกัดฟันและแทบจะไร้ซึ่งสติ เธอมองจี้หลิงชวนและพูด "คุณชายจี้ คุณทำแบบนี้กับฉันไม่ได้! หากคุณจะจบสัญญาของเรา ฉันก็จะส่งรูปพวกนี้ให้กับนายหญิงจี้ดู และทุกคนก็จะจบไม่สวยเหมือนกันทั้งหมดนั่นแหละ!"

จี้หลิงชวนได้ฟังคำพูดของมู่อวี๋เฟย สีหน้าของเขาก็จมลงในทันที วินาทีถัดมา จี้หลิงชวนลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว เขาก้าวเท้าไปหยุดอยู่ด้านหน้าของมู่อวี๋เฟย ฝ่ามือใหญ่ของเขารัดคอที่บอบบางและเนียนขาวของมู่อวี๋เฟย

นิ้วมือทั้งห้าของเขาค่อยๆรัดแน่นขึ้น ใบหน้าของมู่อวี๋เฟยแดงก่ำเนื่องจากการขาดออกซิเจน

เธออดไม่ได้ที่จะจ้องมองไปยังจี้หลิงชวนด้วยแววตาที่หวาดผวา เธอเห็นการทำลายล้างในดวงตาของจี้หลิงชวนอย่างชัดเจน

จี้หลิงชวนอยากจะฆ่าเธอ จี้หลิงชวนอยากจะฆ่าเธอจริงๆ

มู่อวี๋เฟยสัมผัสได้ถึงความหนาวเหน็บ เท้าของเธอเกร็งอย่างช่วยไม่ได้

เธอมองจี้หลิงชวนด้วยสายตาที่หวาดกลัว ริมฝีปากของเธอสั่นเครือและเธอเปล่งเสียงออกมาอย่างยากลำบาก "คุณชายจี้ คุณฆ่าฉันแล้ว คุณจะไปอธิบายกับคุณย่าว่าอย่างไร?"

จี้หลิงชวนได้ยินคำพูดของมู่อวี๋เฟยที่กล่าวถึงคุณย่า ดวงตาสีเข้มของเขาก็จมลง วินาทีถัดมา จี้หลิงชวนโยนมู่อวี๋เฟยลงบนพื้นอย่างหมดความอดทน

เมื่อเสียงปึ่กดังขึ้น มู่อวี๋เฟยทรุดตัวลงบนพื้น เธอขมวดคิ้วแน่นในทันทีและส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด "โอ๊ย!"

ทันทีที่เสียงร้องอันเจ็บปวดของมู่อวี๋เฟยสิ้นสุดลง เสียงเย็นชาของจี้หลิงชวนก็ดังขึ้นภายในห้องที่เงียบสงบ "มู่อวี๋เฟย เธอรนหาที่ตายด้วยตัวของเธอเอง!!!"

ในที่สุดมู่อวี๋เฟยก็รู้ว่าแล้วตัวเธอนั้นกำลังยั่วยุโมโหใคร จี้หลิงชวนไม่มีความเมตตาให้เธอเลย

กล้าข่มขู่จี้หลิงชวน เขาก็กล้าที่จะฆ่าเธอจริงๆ

ขณะที่เธอคิด ในที่สุดภายในใจของเธอก็รู้สึกหวาดกลัว เธอยังไม่อยากตาย เธอยังไม่ประสบความสำเร็จเรื่องการแต่งงานกับตระกูลที่ร่ำรวย เธอยังไม่เป็นคุณหญิงจี้อย่างเต็มตัว เธอยังไม่อยากตาย!

เธอครุ่นคิดและหลับตาลง ภายในใจของเธอคิดวางแผนอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีต่อมา มู่อวี๋เฟยคิดทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้ว เธอกำมืออย่างสุดแรงและพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอเผชิญหน้ากับจี้หลิงชวน มู่อวี๋เฟยกัดฟันแน่น น้ำเสียงของเธอไม่ได้ร้อนรนเหมือนเมื่อครู่นี้ เธอพูดด้วยน้ำเสียงสงบนิ่ง "คุณชายจี้ พวกเรามาพูดคุยกันดีๆเถอะ ตอนนี้ฉันก็ยังมีประโยชน์กับคุณอยู่บ้างไม่ใช่หรือ?"

จี้หลิงชวนได้ยินคำพูดของมู่อวี๋เฟย จากนั้นเขาก็ตอบกลับอย่างเย็นชาและเฉยเมย "มู่อวี๋เฟย เธอไม่ควรไปยุ่งเกี่ยวกับมู่ซีซี!!"

เมื่อมู่อวี๋เฟยเห็นท่าทางที่ปกป้องมู่ซีซีของจี้หลิงชวน ภายในใจของเธอเจ็บปวดราวกับถูกมีดกรีดแทง

เธอหลับตาลงและพยายามระงับความโกรธในหัวใจ จากนั้นเธอลืมตาขึ้นและเงยหน้ามองจี้หลิงชวนอีกครั้งและพูดว่า "คุณชายจี้ เรื่องในครั้งนี้ฉันผิดเอง... ฉันรู้แล้วว่าฉันผิด ฉันกล้าสาบานกับคุณเลย หลังจากนี้จะไม่มีเรื่องราวที่ฉันทำร้ายมู่ซีซีอีกแล้ว ครั้งนี้คุณยกโทษให้ฉันได้ไหม? คุณชายจี้ คุณให้โอกาสฉันสักครั้งได้ไหม...แค่ครั้งเดียว..."

มู่อวี๋เฟยมองจี้หลิงชวนด้วยสายตาอ้อนวอน

ครั้งนี้เธอยั่วโมโหจี้หลิงชวนเข้าแล้วจริงๆ...

นิ้วมือทั้งสิบนิ้วของเธอกำแน่น เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจี้หลิงชวนจะสนใจมู่ซีซีมากถึงเพียงนี้ เพื่อมู่ซีซี แม้แต่นายหญิงจี้เขาก็ไม่สนใจ...

ตอนนี้เธอควรทำอย่างไร? เธอจะทำอย่างไรได้บ้าง?

เธอจะไปโรงพยาบาลและนำรูปภาพเหล่านี้ในโทรศัพท์ให้นายหญิงจี้ดูจริงๆใช่ไหม?

แม้ว่ามู่อวี๋เฟยจะรู้จักกับนายหญิงจี้ได้ไม่นานนัก แต่ในช่วงเวลาสั้นๆที่ได้อยู่ด้วยกัน มู่อวี๋เฟยก็รู้ได้ว่านายหญิงจี้เป็นหญิงสาวที่ยึดถือหลักประเพณี

หากว่านายหญิงจี้รู้เรื่องที่จี้หลิงชวนคบกับน้องสาวเธอขึ้นมาจริงๆ นายหญิงจี้จะต้องขัดขวางและโกรธอย่างเป็นแน่

แต่...ภายในความคิดของมู่อวี๋เฟยก็นึกถึงคำประกาศของจี้หลิงชวนเมื่อครู่นี้ ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าเธอจะส่งรูปไปให้นายหญิงจี้ได้อย่างราบรื่นหรือไม่ หากว่าเธอส่งรูปภาพเหล่านี้ให้นายหญิงจี้ดูจริงๆ นายหญิงจี้ก็คงจะอาการทรุดลง และเธอเกรงว่าจี้หลิงชวนจะไม่ปล่อยเธอไว้

จี้หลิงชวนพูดจริงทำจริง เขาไม่เคยผิดคำพูด จี้หลิงชวนบอกว่าหากเธอทำเช่นนั้นขึ้นมาจริงๆ เขาก็จะทำให้เธอและพ่อแม่ของเธอหายไปจากเมืองหรง หากว่าถึงเวลานั้นจี้หลิงชวนจะต้องทำแบบนั้นจริงๆแน่

การเดิมพันกับจี้หลิงชวน มู่อวี๋เฟยไม่เสี่ยง เธอไม่กล้าที่จะเสี่ยง