รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 216

ส้มเปรี้ยวก็ฟังออกว่าคนที่ตะโกนราคาหนึ่งล้านเมื่อครู่นี้คือลาเต้ เดาว่าเขาต้องการซื้อแหวนกลับมาให้มายมิ้นท์แน่ๆ 

เฮอะ อย่าแม้แต่จะคิด

“หนึ่งล้านสองแสน!” ส้มเปรี้ยวยกป้ายอีกครั้ง

เยี่ยมบุญที่อยู่ข้างๆ หางตากระตุก รีบเอ่ยห้าม “พอได้แล้วส้มเปรี้ยว อย่าเพิ่มราคาอีก แหวนวงนี้มันไม่คุ้มราคาหนึ่งล้านสองแสนเลย”

“ฉันไม่สน ฉันจะให้มายมิ้นท์สมความปรารถนาไม่ได้” ส้มเปรี้ยวกัดปาก พูดด้วยดวงตาที่แดงก่ำ

เยี่ยมบุญขมวดคิ้ว อยากจะพูดอะไรบางอย่าง เสียงชายคนนั้นก็ดังขึ้นอีก “หนึ่งล้านห้าแสน!”

เสียงนี้……

มายมิ้นท์ทำหน้าดีใจ “นั่นราเม็ง เต้ นั่นราเม็ง”

“ฉันรู้ว่าเป็นเจ้านั่น” ลาเต้พยักหน้า จากนั้นก็ยกป้ายขึ้น “หนึ่งล้านเจ็ดแสน”

ส้มเปรี้ยวเกลียดลาเต้และผู้ชายคนนั้นที่ตะโกนราคาหนึ่งล้านห้าแสนแทบตาย

ผู้ชายสองคนนี้ ทำเพื่อเอาชนะเธอล่ะสิ

“สองล้าน!” ส้มเปรี้ยวกำป้ายในมือ ตัดสินใจแล้ว เพิ่มราคาอีกสามแสน

ทุกคนอยู่ในความปั่นป่วน

เปปเปอร์ที่ห้องส่วนตัวชั้นสองก็ขมวดคิ้วเป็นปม

ส้มเปรี้ยวคิดจะทำอะไรกันแน่?

ทำไมต้องอยากได้แหวนวงนั้น

“สามล้าน!” เปปเปอร์กดปุ่ม

ผู้จัดประมูลสูดหายใจไอเย็นเข้าลึกๆ ตะโกนราคาที่เขาเสนอด้วยเสียงที่สั่นเล็กน้อย

ทุกคนที่อยู่ในงานประหลาดใจอีกครั้ง

เพิ่มราคาหนึ่งล้านภายในครั้งเดียว

ใครรวยขนาดนี้?

ทุกคนมองไปที่ห้องส่วนตัวหมายเลขหนึ่งตรงบันได

เยี่ยมบุญก็เช่นกัน เขาหรี่ดวงตาชรา เริ่มสงสัยว่าคนที่อยู่ห้องส่วนตัวหมายเลขหนึ่งใช่เปปเปอร์หรือไม่

สำหรับที่เปปเปอร์ปฏิเสธไม่ให้พวกเขาเข้าไปในห้องส่วนตัว ในใจเยี่ยมบุญไม่พอใจอย่างมาก

เขาคือว่าที่พ่อตาของเปปเปอร์นะ เปปเปอร์ทำแบบนี้ ไม่กลัวเขาไม่พอใจเหรอ?

“สามล้านห้าแสน!” ในเวลานี้ ลาเต้ก็เพิ่มราคาอีกครั้ง

ทันใดนั้น เสียงราเม็งก็ดังขึ้นอีกครั้ง “สี่ล้าน”

“สี่ล้านห้าแสน!” ทามทอยที่ไม่ได้เข้าร่วมมาตลอด จู่ๆ ก็เข้าร่วมด้วยเช่นกัน

มายมิ้นท์ส่ายหน้าซ้ำไปซ้ำมา “บ้าไปแล้วๆ พวกนายบ้าไปกันหมดแล้ว”

“มิ้นท์ไม่ต้องกลัว เธอยังดูไม่ออกเหรอ? เราไม่ได้อยากซื้อแหวนวงนั้น แค่อยากจัดการส้มเปรี้ยวเท่านั้นเอง” ลาเต้เขย่าป้ายขณะยิ้มแล้วพูดขึ้น

มายมิ้นท์กลอกตาใส่เขา “แน่นอนว่าฉันเดาออก แต่นายอย่าลืมนะ ชั้นสองยังมีอีกคนนะ คนที่นั่งห้องส่วนตัวของงานประมูล ตัวตนไม่ธรรมดา ไม่ใช่คนที่เราขัดใจได้ง่ายๆ ถ้าสุดท้ายคนที่อยู่ชั้นสองเป็นคนซื้อแหวนไป ไม่ใช่ส้มเปรี้ยว พวกนายที่จงใจเพิ่มราคา จะเผลอขัดใจอีกฝ่ายได้นะ”

“ไม่ต้องห่วง เราขัดใจกันมานานแล้ว คุณชายในงานประมูลแห่งนี้ เป็นเพื่อนร่วมชั้นมหาวิทยาลัยฉัน เราสอบถามเขามาแล้ว คนที่อยู่ในห้องส่วนตัวหมายเลขหนึ่งคือเปปเปอร์”

ลาเต้เบ้ปาก “เปปเปอร์กับส้มเปรี้ยวอยู่ทีมเดียวกัน ไม่ว่าจะจัดการใครในพวกเขาได้ เราก็ชนะหมด”

มายมิ้นท์อึ้งเล็กน้อย “เปปเปอร์?”

“ใช่แล้ว” ลาเต้พยักหน้า

มายมิ้นท์กัดปาก ในใจซับซ้อนและเหลือทน

ที่แท้คนที่เสนอราคาประมูลกับส้มเปรี้ยวในตอนแรกสุด ก็คือเปปเปอร์จริงๆ

ทำไมเปปเปอร์ต้องการซื้อแหวนวงนี้? นี่มันแหวนแต่งงานของเธอ เขาซื้อไปทำไม ให้ส้มเปรี้ยวเหรอ?

เป็นไปได้อย่างไร

มายมิ้นท์ส่ายหน้า ปฏิเสธการเดานี้

แหวนแต่งงานของอดีตภรรยา ให้ภรรยาปัจจุบัน คนทั่วไปไม่ทำกันหรอก ดังนั้นเขาน่าจะมีจุดประสงค์อื่น แต่มันคืออะไรนั้น มายมิ้นท์ไม่เข้าใจ และขี้เกียจคิดมัน

อย่างไรก็ตามแหวนวงนี้ เธอไม่ต้องการมันตั้งนานแล้ว ทำไมต้องไปคิดด้วยว่าคนอื่นจะซื้อไปทำไม

“ห้าล้าน!” เปปเปอร์ที่อยู่ห้องส่วนตัวชั้นสองรายงานราคาอีกครั้ง