รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 328

แววตามายมิ้นท์หม่นหมองลง “ผลตรวจของฉันเองค่ะ ฉันไม่ค่อยสบายตัวหยิบไม่ไหว จึงขอให้คุณไปช่วยฉันหยิบมาหน่อย อีกไม่นานพยาบาลก็จะมาดู”

“แบบนี้นี่เอง ผมเข้าใจแล้ว” ลาเต้พยักหน้า หยิบผลการตรวจออกมา ส่งให้เธอ

“ขอบคุณค่ะ” หลังจากมายมิ้นท์รับไปแล้ว ก็วางไว้ข้างหมอน

ราเม็งมองผลการตรวจนั้น หลุบสายตาลง ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

“ใช่แล้ว ลาเต้ รบกวนคุณไปที่แผนกอุปกรณ์ของโรงพยาบาลขอรถเข็นมาให้ฉันหนึ่งคัน พรุ่งนี้หลังจากออกจากโรงพยาบาลแล้ว จะมัวแต่ให้คนคอยพยุงไม่ได้หรอกนะ มีรถเข็นก็สะดวกขึ้นมาก” มายมิ้นท์ยิ้มพลางเอ่ยออกมา

สำหรับคำขอร้องของเธอ ลาเต้ไม่ปฏิเสธแน่นอน รับปากทันที “ได้ ผมจะไปเดี๋ยวนี้ ราเม็งคุณอยู่ดูที่รักนะ”

ราเม็งรับปากพลางยิ้มบางๆ

ลาเต้ออกไปแล้ว

มายมิ้นท์เอาผ้าห่มออก ยื่นมือไปทางราเม็ง“ราเม็งพยุงฉันขึ้นหน่อย ฉันอยากไปห้องน้ำ”

“ผมอุ้มพี่ไป” ราเม็งยื่นมือมา จะอุ้มเธอ

ถ้าเป็นเมื่อก่อน มายมิ้นท์คงไม่ปฏิเสธ

แต่ตอนนี้……

นึกถึงคำพูดของเปปเปอร์ที่บอกว่าราเม็งชอบเธอในใจเธอก็มีความรู้สึกผิดปกติบางอย่างที่บอกไม่ถูก

“ไม่ต้อง” มายมิ้นท์ส่ายหน้าปฏิเสธ “ฉันไม่ได้แขนขาดขาขาดขยับตัวไม่ได้นะ ไม่ต้องให้นายอุ้มหรอก พยุงฉันก็พอ”

“ก็ได้ครับ” แววตาราเม็งฉายให้เห็นความเสียดายดึงมือเธอเอาไว้ พยุงเธอลงจากเตียงอย่างระมัดระวัง ประคองไปที่ด้านนอกห้องน้ำ

“พี่ครับ คุณเข้าไปคนเดียวได้หรือเปล่า ไม่งั้นให้ผมเรียกเจ้าหน้าที่พยาบาลเข้ามาช่วยมั้ยครับ” ราเม็งมองมายมิ้นท์ ถามอย่างเป็นห่วง

มายมิ้นท์ยิ้ม “อย่าคิดว่าฉันจะอ่อนแอขนาดนั้น เอาละ ฉันเข้าไปก่อนนะ”

พูดจบ เธอก็ดึงแขนออก เกาะผนังเข้าไปในห้องน้ำ ปิดประตู

ราเม็งจับตาดูประตูห้องน้ำอยู่หลายวินาที ทันใดนั้นก็หรี่ตา หมุนตัวเดินไปทางเตียง หยิบผลการตรวจที่มายมิ้นท์วางไว้ข้างหมอนเมื่อครู่ขึ้นมา

เขาอยากดู ว่าตกลงผลการตรวจฉบับนี้มันมีอะไรกันแน่ ทำไมพี่ถึงไม่รู้ว่าเธอถูกวางยาพิษ

อย่างไรเสียทางโรงพยาบาล ก็ต้องตรวจสอบได้อยู่แล้ว!

ตอนที่ราเม็งกำลังอ่านผลการตรวจอย่างรวดเร็วอยู่นั้น ประตูห้องน้ำด้านหลังเขา ก็ค่อยๆเปิดออก

มายมิ้นท์ยืนอยู่ที่ประตูห้องน้ำ มือจับลูกบิดประตูแน่น มองเขาด้วยแววตาสับสน

ราวกับสัมผัสได้ว่ามีสายตามองมาจากด้านหลัง มือที่ถือผมตรวจของราเม็งแข็งทื่อ จากนั้นหันหน้าไป สบตากับดวงตาที่ผิดหวังคู่นั้นของมายมิ้นท์

ในใจราเม็งตื่นตระหนกขึ้นมาทันที ใบหน้าหล่อเหลาก็ซีดเผือดลง“พี่……”

มายมิ้นท์หลับตา มีความขมขื่นอยู่ในน้ำเสียง “ราเม็งนายรู้มั้ย เปปเปอร์บอกฉันว่า คนที่วางยาฉัน มีผู้ต้องสงสัยสามคน ทามทอย ลาเต้แล้วก็นาย หนึ่งในสามคนนี้ ฉันรับได้ถ้าทามทอยเป็นคนวางยา เพราะฉันกับเขาก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีอะไรกันตั้งแต่แรก แต่ฉันรับไม่ได้ถ้าเป็นนายกับลาเต้เป็นคนวางยา ดังนั้นตอนที่เปปเปอร์บอกความเป็นไปได้นั้น ฉันคิดว่าเขาพูดจาเหลวไหลส่งเดช”

พูดมาถึงตรงนี้ สายตาเธอก็มองไปที่ผลตรวจที่อยู่ในมือของเขา “แต่ฉันคิดไม่ถึงเลยว่า เปปเปอร์จะพูดถูกทั้งหมด คนที่วางยา คือพวกนาย และยังเป็นนายคนที่ฉันคิดว่าใสซื่อ ไร้เดียงสาที่สุด”