รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 357

“ว่าไงนะ? ส้มเปรี้ยวจะติดคุกแล้ว?” เมื่อลาเต้ได้ยินเรื่องนี้ ก็ทิ้งเรื่องดวงใจสีครามไว้ข้างหลังทันที

ในใจเขา ไม่มีอะไรสำคัญยิ่งกว่าข่าวส้มเปรี้ยวติดคุกแล้ว ดวงใจสีครามที่มีมูลค่าหลายร้อยล้านก็เทียบไม่ได้

“มิ้นท์เธอรีบๆ พูด ส้มเปรี้ยวทำอะไรผิดกฎหมายอีก?” ลาเต้มองมายมิ้นท์ ถามอย่างตื่นเต้น

มายมิ้นท์แสดงสีหน้าเย็นชา “ไม่ได้ทำตอนนี้ ทำในอดีต ในคืนวันเกิดนาย เธอให้พนักงานเสิร์ฟในคลับวางยาฉัน”

“เชี่ย ไม่คิดว่าคืนนั้นจะเกิดเรื่องแบบนี้จริงๆ!” ลาเต้ทำหน้าไม่พอใจ ฟาดต้นขาด้วยความโกรธ

จากนั้นเขาก็นึกอะไรบางอย่างได้ ทำสีหน้าซับซ้อน “มิ้นท์ คืนนั้นเธอโดนวางยา ก็เลยกับผู้ชายคนอื่น……”

“ก็ประมาณนั้น” มายมิ้นท์ยักไหล่

แต่เธอรู้สึกว่า ถึงจะไม่ได้โดนวางยา เธอเมาเหล้าแล้วก็อาจจะมีเพศสัมพันธ์กับเปปเปอร์ก็ได้

“ผู้หญิงคนนั้น ทำความผิดสมควรตายจริงๆ!” ลาเต้กำหมัด ขบฟันด้วยความโกรธ

มายมิ้นท์ขมวดคิ้ว “เอาล่ะ ไม่ว่ายังไง รวบรวมหลักฐานคืนนั้นได้แล้วด้วยการช่วยเหลือของเปปเปอร์ ตอนนี้ส้มเปรี้ยวถูกจับกุมแล้ว เชื่อว่าอีกไม่นาน ส้มเปรี้ยวจะติดคุกอย่างเป็นทางการ งั้นตอนนี้นายยังจะห้ามไม่ให้ฉันคืนสิ่งนี้กับเปปเปอร์อยู่ไหม?”

ลาเต้เบ้ปาก ไม่พูดอะไร

มายมิ้นท์หัวเราะเบาๆ “ที่จริงคืนเขาไปก็ดีเหมือนกัน ที่ฉันจะได้ไม่มีสิ่งของของเปปเปอร์เลย”

ได้ยินเธอพูดแบบนี้ ลาเต้ก็ตาเป็นประกาย ความไม่พอใจสุดท้ายที่อยู่ในใจก็หายไปหมดสิ้น

ใช่แล้ว คืนของของเปปเปอร์ไป ก็หมายความว่ามิ้นท์ตัดขาดกับเปปเปอร์อย่างสมบูรณ์

คิดแบบนี้ ลาเต้ก็สุขใจแล้ว

มายมิ้นท์เห็นเป็นเช่นนี้ ก็ขยับแขน “ยังไม่ปล่อยอีก?”

“ฮ่าๆ ปล่อยเดี๋ยวนี้แหละ” ลาเต้ปล่อยมือ

มายมิ้นท์เดินไปที่ลิฟต์ต่อ

ลาเต้เดินตามหลังเธอมา

อีกด้านหนึ่ง ณ โรงพยาบาล

ผู้ช่วยเหมันตร์กลับไปที่ห้องผู้ป่วยของเปปเปอร์ รายงานทุกอย่างที่เกิดขึ้นที่สถานีตำรวจกับเปปเปอร์

ได้ยินผู้ช่วยเหมันตร์บอกว่ามายมิ้นท์ชมตน การแสดงออกบนใบหน้าเปปเปอร์ถึงแม้ไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากนัก แต่ในดวงตาก็ซ่อนความดีใจไว้ไม่มิด

ผู้ช่วยเหมันตร์กลอกตา

นี่ดีใจแล้ว?

พอใจง่ายไปหรือเปล่า?

ถึงจะคิดแบบนี้ แต่ผู้ช่วยเหมันตร์ก็พูดแบบนี้ออกมาไม่ได้

เขาถูมือ หัวเราะฮ่าๆ สองทีให้กับเปปเปอร์ “ประธานเปปเปอร์ คือว่าผมเป็นคนพูดสิ่งดีๆ ให้คุณมายมิ้นท์ฟัง คุณมายมิ้นท์ก็เลยชมคุณ คุณว่าโบนัสผมต้อง……”

เปปเปอร์จะฟังความนัยของเขาไม่เข้าใจได้อย่างไร จึงโบกมืออย่างรำคาญ

ผู้ช่วยเหมันตร์ยิ้มสดใสทันที “ขอบคุณครับประธานเปปเปอร์!”

เปปเปอร์เม้มปาก “เอาล่ะ มีเรื่องอยากให้นายไปทำ”

“เรื่องอะไรครับ ประธานเปปเปอร์พูดมาเลย ผมยอมทำทุกอย่าง!” ผู้ช่วยเหมันตร์ยืดเอวตรง

เปปเปอร์หรี่ตาเอ่ยปาก “นายไปหาสื่อข่าว เอาข่าวที่ส้มเปรี้ยวทำผิดกฎหมายอีกครั้งจนถูกจับกุมไปบอกพวกเขา”

ผู้ช่วยเหมันตร์เลิกคิ้ว “ประธานเปปเปอร์ คุณคิดจะจัดการเยี่ยมบุญ?”

ส้มเปรี้ยวอยู่สถานีตำรวจแล้ว แน่นอนว่าประธานเปปเปอร์จัดการเธออีกไม่ได้

งั้นที่คิดจะจัดการ ก็มีแค่เยี่ยมบุญ

เปปเปอร์เชิดคางขึ้นเล็กน้อย “ใช้ความคิดเห็นประชาชนสร้างความวุ่นวายให้กับเอสซี ทำลายบารมีเยี่ยมบุญในเอสซีให้หมด จะได้ทำให้唯心ออกมาซื้อหุ้นในมือเยี่ยมบุญได้ในเวลาเดียวกัน”

“ผมรู้แล้วครับ ผมจะติดต่อสื่อเดี๋ยวนี้” ขณะที่พูด ผู้ช่วยเหมันตร์ก็หยิบโทรศัพท์ออกไป