รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 400

หลังจากที่ผู้ช่วยเหมันตร์ออกไปแล้ว เปปเปอร์ก็หรี่ตาลงแล้วก็ครุ่นคิดขึ้นมา

เรื่องนี้มันพัฒนาขึ้นมา เกินความคาดหมายของเขาจริง ๆ

เป็นใครก็คงจะคิดไม่ถึงหรอก ว่ามายมิ้นท์จะเป็นชวนชมไปได้

และนี่ก็ได้ถูกกำหนดมาแล้ว ว่าอนาคตของมายมิ้นท์จะต้องเจ็บปวด ไม่มีทางที่จะแก้แค้นให้ตระกูลกิตติภัคโสภณได้อย่างสมบูรณ์แบบ แล้วก็ไม่มีทางที่จะมาทำความรู้จักกับสองสามีภรรยาเยี่ยมบุญได้ด้วย

แถมเธอยังไม่สามารถที่จะรู้ว่าตัวเธอเป็นลูกสาวของสองสามีภรรยาเยี่ยมบุญได้ ไม่งั้นสิ่งที่รอคอยเธออยู่ ก็คือการสะเทือนใจจนถึงแก่ชีวิต

เมืองเดอะซี

หลังจากที่สองสามีภรรยาเยี่ยมบุญออกมาจากสถานีตำรวจแล้ว ก็ตรงกลับบ้านตระกูลภักดีพิศุทธิ์เลย

พอกลับมาถึงบ้านตระกูลภักดีพิศุทธิ์ คนรับใช้ก็เอาซองเอกสารซองหนึ่งมาถึงตรงหน้าทั้งสองคน “คุณผู้ชาย คุณผู้หญิงคะ นี่คือของที่มีคนมาใส่ไว้ในตู้รับจดหมายของเราค่ะ”

“ของอะไร?” เยี่ยมบุญรับซองเอกสารมาอย่างใบหน้าเหี่ยวย่นเต็มไปด้วยความสงสัย

คนรับใช้ส่ายหน้าเล็กน้อย “ฉันไม่ทราบค่ะ ฉันไม่ได้เปิดออกดู”

“โอเค เธอออกไปได้แล้ว” คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์พูดขึ้นอย่างเหน็ดเหนื่อย

คนรับใช้ตอบรับคำหนึ่ง แล้วหมุนตัวออกไปทำงานต่อ

สองสามีภรรยาเยี่ยมบุญเดินไปนั่งลงตรงโซฟา

คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ เยี่ยมบุญ

“คืออะไรคะ?” คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ถามขึ้นอย่างสงสัย

เยี่ยมบุญส่ายหน้าเล็กน้อย “ไม่รู้ซิ ยังไม่ได้ดูเลย”

พูดแล้ว เขาก็ดึงของที่อยู่ในซองเอกสารออกมา

คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์มองเห็นตัวหนังสือบนนั้นก่อน แล้วก็อ่านออกมาด้วยความสงสัยว่า “ผลการตรวจดีเอ็นเอเหรอ? ของใครกันคะ?”

เยี่ยมบุญไม่ได้พูดอะไร แต่ในใจกลับมีความรู้สึกที่ไม่ดีเกิดขึ้นมา

เขาเปิดผลตรวจดีเอ็นเอไปด้านหลังอย่างรวดเร็ว พอเปิดมาถึงหน้าสุดท้าย ก็มองเห็นชื่อของผู้ตรวจดีเอ็นเอ เยี่ยมบุญ กับชวนชม!

“เป็นของคุณกับชวนชม” คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ตกตะลึง “น่าแปลกจังเลย นี่ตกลงใครเป็นคนส่งผลตรวจดีเอ็นเอของคุณกับชวนชมมาให้กันแน่นะคะ?”

เยี่ยมบุญยังไม่พูดอะไร แต่สีหน้ากลับเปลี่ยนไปในชั่วพริบตา ดวงตาก็ตาโตขึ้นมาทันที จากนั้นก็ลุกพรวดยืนขึ้นมา “ทำไมถึงเป็นแบบนี้!”

“เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ?” พอคุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์เห็นท่าทีของเขาอยู่ ๆ ก็ร้อนรนขึ้นมา ทั้งตัวก็มึนงงไปเลย เห็นได้ชัดว่ายังไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น

มือที่ถือผลตรวจดีเอ็นเออยู่ของเยี่ยมบุญกำลังสั่นเทา “ชวนชม…… ไม่ใช่ลูกสาวของพวกเรา……”

“อะไรนะคะ?” คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์นิ่งอึ้งไปเลย จากนั้นก็ใช้สายตาที่เหมือนมองคนโง่มจ้องมองไปที่เขา “ที่รัก คุณกำลังพูดอะไรอยู่ ชวนชมไม่ใช่ลูกสาวของเราเหรอคะ? นี่คุณกำลังล้อเล่นอะไรอยู่”

“ผมไม่ได้ล้อเล่น มันบอกอยู่ในนี้” เยี่ยมบุญเอาผลตรวจดีเอ็นเอมอบให้กับคุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ด้วยใบหน้าเคร่งขรึม

พอคุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ได้ยินคำพูดนี้ ก็รีบเอาผลตรวจดีเอ็นเอไปดู แล้วก็เห็นตัวหนังสือของคำว่า‘ไม่มีความเกี่ยวข้องเป็นบิดาและบุตรสาว’ ก็มึนงงไปทันที

“มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?” สีหน้าของคุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ขาวซีดไปแล้ว ทั้งคนราวกับว่าวิญญาณล่องลอยไป ปากก็พร่ำบ่นไปอย่างควบคุมไม่ได้ว่า นี่มันเป็นไปไม่ได้ จะเป็นไปได้ยังไงกัน? ชวนชมจะไม่ใช่ลูกสาวของเราได้ยังไงกัน? ที่รัก นี่มันเป็นของปลอมใช่ไหมคะ?

ริมฝีปากของเยี่ยมบุญขยับเล็กน้อย อยากจะเห็นด้วยกับคำพูดของเธอ แต่พอเห็นผลตรวจดีเอ็นเอที่อยู่ในมือ ก็พูดไม่ออกแล้ว

แล้วพอคุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์เห็นว่าเขาไม่พูดอะไร ในใจก็ยิ่งร้อนรนและโกรธมากขึ้น “เยี่ยมบุญ นี่คุณหมายความว่ายังไงกันค่ะ? คุณคิดว่านี่เป็นของจริงเหรอ? นี่มันจะเป็นของจริงไปได้ยังไง ผลตรวจดีเอ็นเออันนี้ ไม่รู้ว่าใครส่งมาด้วยซ้ำ ถ้าหากว่ามีคนตั้งใจกลั่นแกล้งพวกเราล่ะ? แล้วอีกอย่าง ตอนนั้นที่ชวนชมทำการตรวจดีเอ็นเอกับพวกเรา พวกเราก็อยู่ในเหตุการณ์กันทั้งนั้น และก็ได้เห็นผลตรวจดีเอ็นเอกับตา ที่แสดงว่าชวนชมเป็นลูกสาวของพวกเรา เพราะฉะนั้นผลตรวจดีเอ็นเออันนี้ จะต้องเป็นของปลอมแน่นอน”

พอได้ยินคำพูดนี้ เยี่ยมบุญก็สงบสติลงมา “คุณพูดถูก ผมตื่นเต้นเกินไปเอง”

ก็อย่างที่ภรรยาบอก ชวนชมได้ทำการตรวจดีเอ็นเอกับพวกเขาสองสามีภรรยาแล้ว และผลก็แสดงว่าเป็นลูกสาวของพวกเขา

แต่ฉบับนี้กลับแสดงว่าไม่ใช่ ที่สำคัญยังไม่รู้ว่าใครส่งมาด้วย เพราะฉะนั้นผลตรวจดีเอ็นเอฉบับนี้ เห็นได้ชัดว่าไม่มีความเป็นจริง และความน่าเชื่อถือเลย

ถึงแม้ว่าจะคิดแบบนี้ แต่ในใจของเยี่ยมบุญก็ยังมีปมอยู่บ้าง

ผู้ชายคนหนึ่ง สิ่งที่ให้ความสำคัญมากที่สุดก็คือกลัวลูกจะไม่ใช่สายเลือดของตัวเอง ถึงแม้ว่าในใจจะเชื่อมั่นตัวเอง แต่ขอแค่มีคนบอกว่าไม่ใช่ ในใจของเขา ยังไงก็จะต้องเหลือเมล็ดของความคลางแคลงใจไว้บ้าง