รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 415

มายมิ้นท์พยักหน้าอย่างกะทันหัน“ทำไมคุณถึงพูดแบบนี้ล่ะ”

“รอดูเถอะ ไม่นานเยี่ยมบุญก็รับปาก”ริมฝีปากเย็นชาของเปปเปอร์เผยอขึ้น

มายมิ้นท์ไม่พูดไม่จา นั่งรออยู่อย่างเงียบๆ

ที่แท้ก็เป็นอย่างที่เปปเปอร์พูด ในที่สุดเยี่ยมบุญก็รับปากที่จะชดเชยค่าเสียหายให้หนึ่งล้าน

ถ้าไม่ให้แล้วจะเป็นยังไง？

อย่างมากก็คงต้องให้ สองสามีภรรยาหยาบคายคู่นี้ไปก่อกวนตระกูลภักดีพิศุทธิ์ที่เอสซีกรุ๊ป แล้วให้คนหัวเราะเยาะ？

เยี่ยมบุญมองดูสุเวทย์สองสามีภรรยาที่กำลังตื่นเต้นอยู่อย่างมืดมน จากนั้นก็หยิบปากกาและสมุดเช็กออกมาจากกระเป๋าเสื้อสูท เขียนตัวเลขหนึ่งล้านจากนั้นฉีกแล้วโยนให้กับสองสามีภรรยาสุเวทย์“เอาเงินล้านหนึ่งไป แล้วไปให้ไกลจากผม ชาตินี้อย่ามายุ่งกับชวนชมที่เมืองเดอะซีอีก ไม่งั้นผมจะหาวิธีจัดการกับพวกคุณทั้งสอง ถ้าไม่เชื่อพวกคุณก็ลองดู！”

“วางใจเถอะ วางใจเถอะ พวกเราจะไม่มาปรากฏตัวอย่างแน่นอน”สองสามีภรรยาสุเวทย์ถือสมุดเช็คอย่างร่าเริง พลางพยักหน้ารับคำ

พวกเขาไม่ใช่คนโง่ รู้ว่าคนรวยยากที่จะต่อกร สามารถถอนขนแกะได้ครั้งหนึ่งก็อย่าคิดว่าจะมีครั้งที่สอง เพราะถึงยังไงคนธรรมดาก็สู้คนมีเงินไม่ได้ พวกเขายังคงรู้ชัดในเรื่องนี้

เพียงแต่ว่าเงินหนึ่งล้านได้มาง่ายแบบนี้ พวกเขากลับรู้สึกเสียดายน่าจะเรียกเพิ่มอีกสักหนึ่งล้าน

“ทำไมพวกคุณไม่รีบไสหัวไปสิ？”สีหน้าของเยี่ยมบุญดำคล้ำ

“จะไปเดี๋ยวนี้ จะไปเดี๋ยวนี้！”สองสามีภรรยาสุเวทย์เก็บเช็ค แล้วรีบไปจากหน่วยตรวจพิสูจน์ดีเอ็นเออย่างรวดเร็ว

ชวนชมมองดูเยี่ยมบุญที่กำลังโกรธอยู่ พลางดึงแขนเสื้อของเยี่ยมบุญ“พ่อ ขอโทษนะคะ เป็นความผิดของลูกเอง ถ้าไม่ได้เป็นเพราะลูกเงินหนึ่งล้านนั่น ……”

“ไม่เป็นไร คิดเสียว่าเหมือนใช้เงินหยุดภัยพิบัติ พอเถอะ พวกเรากลับกันเถอะ”เยี่ยมบุญลูบไหล่ของหล่อน แสดงเป็นนัยว่าหล่อนไม่ต้องโทษตัวเอง จากนั้นก็พาหล่อนกับคุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์เดินจากไป

ในลิฟต์คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์มองไปยังเยี่ยมบุญ“สามี พวกเราจะปล่อยมายมิ้นท์ไปแบบนี้เหรอ？”

เยี่ยมบุญกัดฟัน“ไม่งั้นจะทำอะไรได้ล่ะ？เห็นได้ชัดว่าเปปเปอร์ปกป้องเธอ พวกเราทำอะไรเธอไม่ได้เลย”

“ฉันยอมไม่ได้จริงๆ เธอทำให้ส้มเปรี้ยวและชวนชมต้องเข้าไปอยู่ในคุก แล้วพอพวกเราอยากให้เธอเข้าไปบ้างกลับมีอุปสรรคมาขวาง”คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์กำมือไว้ พลางพูดด้วยความโกรธ

เยี่ยมบุญถอนหายใจ“ทำอะไรไม่ได้ ใครใช้ให้เธอมีความสามารถล่ะที่สามารถคว้าใจของเปปเปอร์ไว้ได้ อีกทั้งขอเพียงแค่เปปเปอร์ปกป้องเธอ พวกเราก็ไม่สามารถทำอะไรมายมิ้นท์ได้ นอกเสียจากว่าตระกูลนวบดินทร์จะล้มละลาย ซึ่งนั้นก็ไม่ใช่ความจริง”

ตระกูลนวบดินทร์ตอนแรกเริ่มนั้นเป็นครอบครัวที่เสียสละช่วยกอบกู้ประเทศ คุณปู่ของเปปเปอร์เป็นขุนนางผู้ก่อตั้งประเทศ ส่วนคุณย่าก็ไม่ธรรมดา คุณย่าเป็นถึงเจ้าของที่ดิน

นั้นก็หมายความว่า ทรัพย์สมบัติของตระกูลคุณย่าของเปปเปอร์มีการพัฒนาโดยอาศัยอำนาจของคุณปู่เปปเปอร์ แม้ว่าคุณปู่ของ เปปเปอร์จะตายไปแล้ว แต่ว่าเส้นสายของตระกูลนวบดินทร์ในทั้งสองด้านทั้งด้านทหารและการเมืองกลับไม่ได้จางหายไป ดังนั้นต่อให้ตระกูลภักดีพิศุทธิ์ต้องล้มละลายถึงร้อยครั้ง ตระกูลนวบดินทร์ก็ไม่มีทางล้มละลายได้จริงๆ

“ถ้าไม่ได้จริงๆก็ยังมีอีกวิธีหนึ่ง”จู่ๆคุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ก็หรี่ตาขึ้น

เยี่ยมบุญและชวนชมมองไปยังหล่อนพร้อมกัน“วิธีอะไร？”

คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์เหลือบมองเยี่ยมบุญด้วยแววตาแกล้งทำเป็นโกรธ “วิธีการนี้ผู้ชายอย่างพวกคุณคิดไม่ออกหรอก มีเพียงผู้หญิงเท่านั้น ผู้ชายคนหนึ่งรักผู้หญิงคนหนึ่ง ส่วนใหญ่แล้วก็เป็นเพราะรูปร่างหน้าตา ขอเพียงแค่พวกเราหาคนที่สวยกว่ามายมิ้นท์ ไปยั่วยวนเปปเปอร์ หลังจากที่เปปเปอร์หลงรักผู้หญิงคนนั้นแล้ว งั้นพวกเราก็สามารถจัดการกับมายมิ้นท์ได้แล้ว？”

ก่อนหน้านี้มายมิ้นท์กระทำกับส้มเปรี้ยวซ้ำแล้วซ้ำเล่า หล่อนก็ไม่ได้โกรธขนาดนี้ แต่ว่าครั้งนี้มายมิ้นท์ต้องการที่จะพรากชวนชมไปจากหล่อน เรื่องนี้ทำให้หล่อนโกรธมากจริงๆ

ลูกสาวที่หล่อนคิดถึงมาตลอดยี่สิบหกปี อาจกล่าวได้ว่าเป็นเลือดหล่อเลี้ยงหล่อน ใครก็อย่าคิดที่จะพรากหล่อนไปได้

เยี่ยมบุญฟังวิธีการของคุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ แววตาเป็นประกาย จากนั้นครุ่นคิดพลางพูดขึ้นว่า：“ความคิดนี้ไม่เลวเลย ลองดูก็ได้”

“งั้นพวกเราก็กลับไปวางแผนกันดีๆเถอะ”

สองสามีภรรยาเยี่ยมบุญและชวนชมทั้งสามเดินเข้าไปในลิฟต์ ประตูลิฟต์ทำให้สิ่งที่พวกเขาคุยกันไม่เล็ดลอดออกมา

อีกทางด้านหนึ่ง ห้องรับรอง เมื่อเปปเปอร์ดูเหตุการณ์วุ่นวายนี้เสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็หันมามองมายมิ้นท์อย่างแสวงหารางวัล“คุณดูสิ ผมพูดถูกจริงๆ เยี่ยมบุญยอมให้เงินหนึ่งล้านนั่น”

“จากนั้นล่ะ ？ให้ฉันชมคุณงั้นเหรอ？”มายมิ้นท์ตอบเขากลับอย่างราบเรียบ

เปปเปอร์ยิ้มอ่อน“ไม่ต้องหรอก แต่ว่าถ้าคุณต้องการก็ได้นะ”

“ฉันไม่อยากเลยแม้แต่น้อย”มายมิ้นท์เอียงหน้าหนี