รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 414

เปปเปอร์เม้มริมฝีปากเล็กน้อย“น่าจะเป็นเพราะคำพูดของคุณ ก็เลยทำให้เขาโกรธจนสลบไป”

ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้

มายมิ้นท์เม้มริมฝีปาก“งั้นเขาก็คงอ่อนแอมาก ก็เลยสลบลงไป”

เปปเปอร์พยักหน้า“น่าจะใช่”

ในเวลานี้ คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์พาชวนชมเข้ามา เห็นเยี่ยมบุญนอนอยู่บนเตียงพอดี ฝีเท้าหยุดชะงักลง จากนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนไป และรีบวิ่งเข้าไป พลางตะโกนขึ้นเสียงแหลมว่า：“เยี่ยมบุญ”

“พ่อ！”ชวนชมก็รีบวิ่งเข้าไปพร้อมกับคุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ และพยุงเยี่ยมบุญขึ้นมา

เยี่ยมบุญไม่ได้สลบไป คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์รีบให้การปฐมพยาบาลเบื้องต้นแก่เขา รวมทั้งกดจุดต่างๆด้วย

หลังจากผ่านไปสักพัก ในที่สุดเยี่ยมบุญก็ดีขึ้น หายใจคล่องแล้ว ร่างกายไม่กระตุกแล้ว แต่ว่าสีหน้าซีดมาก

คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ลูบหน้าอกของเขา พลางถามขึ้นด้วยความเป็นห่วงว่า“เยี่ยมบุญ คุณไม่เป็นไรใช่ไหม？”

“ไม่เป็นไร”เยี่ยมบุญโบกมือ“แต่ยาวเจ็บเอวนิดหน่อย”

ราวกับมีเข็มคอยทิ่มแทง

“เจ็บเอว？”คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ก้มหน้ามองไป“หรือว่าเอวเคล็ด？”

“น่าจะใช่”เยี่ยมบุญเอามือแตะที่เอวพลางพูดขึ้น

คุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์ร้อนใจ“ไปเถอะ ฉันจะพาคุณไปโรงพยาบาล”

“เดี๋ยวก่อน”เยี่ยมบุญผลักมือของหล่อน จากนั้นหันหลังกลับ มองไปยังเปปเปอร์และมายมิ้นท์ที่อยู่ในห้องรับรอง พลางพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงคร่ำครวญ：“ประธานเปปเปอร์ ผมปล่อยมายมิ้นท์ไปก็ได้ จะไปจับเธอเข้าคุก แต่ว่าเธอก็ควรที่จะขอโทษตระกูลภักดีพิศุทธิ์ผมและชวนชม？”

มายมิ้นท์ขมวดคิ้ว กำลังจะพูด

เปปเปอร์รีบพูดขึ้นอย่างรวดเร็วว่า：“แล้วลูกสาวของคุณเคยขอโทษมายมิ้นท์ไหม？ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่เจินเจินหรือส้มเปรี้ยวที่เคยทำกับมายมิ้นท์ก่อนหน้านี้ ก็ดูเหมือนว่าจะไม่เคยขอโทษมายมิ้นท์มาก่อน ดังนั้นคุณมีสิทธิ์อะไรขอให้มายมิ้นท์ขอโทษพวกคุณ？”

“คุณ……”เยี่ยมบุญโกรธจนสำลัก ไม่นานเขาก็สลัดมือ พลาง ฮึ หนึ่งที“ได้ พวกคุณมีเหตุผลของพวกคุณ ผมพูดแย้งพวกคุณไม่ได้”

เขาหัวเราะอย่างเย้ยหยัน จากนั้นสายตามองไปยังมายมิ้นท์“มายมิ้นท์ทางที่ดีคุณเกาะประธานเปปเปอร์ไว้ให้แน่นนะ ให้เขาคอยปกป้องคุณ ไม่งั้นคุณก็คอยดู พวกเราไปกันเถอะ！”

เขาหันหลัง กำลังจะพาคุณนายตระกูลภักดีพิศุทธิ์และชวนชมจากไป

แต่ว่าขณะที่ชวนชมหันกลับไป ก็ประสานสายตากับเปปเปอร์ครู่หนึ่ง หลังจากที่ประสานสายตาเรียบร้อยแล้ว จึงเดินตามสองสามีภรรยาเยี่ยมบุญออกไป

เพียงแต่ว่าทั้งสามเดินไปเพียงไม่กี่ก้าว ก็มีคนสองคนเดินเข้ามา และขวางทั้งสามคนไว้ เป็นสองสามีภรรยาสุเวทย์

ดวงตาทั้งสองของสุเวทย์จ้องเขม็งเยี่ยมบุญ“คนตระกูลภักดีพิศุทธิ์ ผมทราบเรื่องแล้วคุณทามทอยได้บอกกับพวกเราแล้วว่าผลตรวจพิสูจน์ดีเอ็นเอออกมาแล้ว ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเด็กคนนี้ ถึงได้กลายเป็นลูกแท้ๆของพวกคุณได้ ดังนั้นคุณก็ควรที่จะชดเชยอะไรให้กับพวกเราบ้าง？”

“ใช่ ควรที่จะชดเชย！”สองสามีภรรยาสุเวทย์พยักหน้า

เปปเปอร์กลับไปอยู่ข้างกายมายมิ้นท์“ใช่ ทามทอยต้องการยืมมือของสองสามีภรรยาสุเวทย์ในการต่อต้านเยี่ยมบุญ”

มายมิ้นท์พยักหน้า“ฉันรู้ นี่เป็นเรื่องที่เขาสามารถทำได้จริงๆ”

เรื่องที่เจินเจินเป็นลูกของสองสามีภรรยาเยี่ยมบุญกลายเป็นความจริงแล้ว ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ แผนการของเขากับทามทอยล้มเหลวแล้ว

แม้ว่าจะล้มเหลว แต่ทามทอยก็ไม่ยอมแพ้ สุดท้ายอยากที่จะจัดการกับเยี่ยมบุญด้วยความเกลียดชังสักครั้ง