รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 54

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ดวงตาของเปปเปอร์ ก็จมลึกลง

ลาเต้เลื่อนสกีลงมาอยู่ข้างๆมายมิ้นท์อย่างรวดเร็ว “มิ้นท์ ไม่เป็นไรใช่ไหม?”

“อืม ไม่เป็นไร”

“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว” ลาเต้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แล้วก็ตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิดไปทางคนที่อยู่บนเนินว่า “นี่ คุณส้มเปรี้ยวคุณรีบลงมาเร็วๆสิ!”

หลังจากที่ส้มเปรี้ยวเลื่อนสกีลงมา เขาก็พูดอย่างไม่เกรงใจว่า “อย่าคิดว่าเมื่อกี้ผมจะไม่เห็นนะ ว่าคุณเป็นคนชนมายมิ้นท์!”

“ฉันใส่หมวกกันน็อคอยู่ ทัศนวิสัยก็เลยไม่ชัดเจนเล็กน้อยน่ะค่ะ” ส้มเปรี้ยวกัดริมฝีปากไปมา แล้วกล่าวคำขอโทษมายมิ้นท์ “ขอโทษนะคะคุณมายมิ้นท์ ฉันชนคุณเข้าเสียแล้ว”

“มายมิ้นท์อยู่ต่อหน้าต่อตาคุณ ไม่ใช่อยู่ด้านข้าง ถ้าคุณมองไม่เห็นคุณก็เป็นคนตาบอดแล้ว!” ลาเต้โบกมือไปมาอยู่ตรงหน้าส้มเปรี้ยว แล้วพูดว่า “คุณส้มเปรี้ยวคุณตาบอดไปแล้วจริงๆหรือ จะให้ผมพาไปให้หมอรักษาสักหน่อยไหม?”

“พอแล้ว” เปปเปอร์พูดด้วยความไม่พอใจ “เมื่อสักครู่นี้ผมเพิ่งจะช่วยคุณมายมิ้นท์ไป และส้มเปรี้ยวก็ขอโทษไปแล้วด้วย”

ลาเต้ยิ้มเยาะ แล้วพูดว่า “ประธานเปปเปอร์ ทางเล่นสกีนี้มีความลาดชันสูงมากคุณก็รู้ แฟนของผมก็เป็นแค่มือใหม่ ถูกคุณส้มเปรี้ยวชนขนาดนั้น ถ้าไม่มีใครช่วย กลิ้งลงไปอาจจะกระดูกหักได้นะ!”

“ผมจะคิดว่าแฟนของคุณพยายามฆ่าแต่ไม่สำเร็จได้หรือเปล่า?”

“ลาเต้คุณอย่ามาใช้อำนาจบีบคั้นคนแบบนี้นะ” ส้มเปรี้ยวโมโหจนตาแดไปหมดแล้ว แล้วพูดด้วยเสียงสั่นเครือว่า “เมื่อกี้ฉันมองไม่เห็นจริงๆนะ ถ้าคุณคิดเล็กคิดน้อยขนาดนี้ ฉันจะเลื่อนขึ้นไป แล้วให้คุณมายมิ้นท์ชนฉันสักทีเดี๋ยวนี้เลยก็ได้”

“ได้!” ลาเต้ตอบตกลง “คุณรีบๆขึ้นไปเลยนะ แล้วให้มายมิ้นท์ชนคุณสักหนึ่งที ผมจะมาช่วยคุณเอง หลังจากนั้นทั้งสองฝ่ายก็หายกัน!”

“......”ส้มเปรี้ยวพิงอยู่ข้างๆกายเปปเปอร์ แล้วแสดงสีหน้าท่าทางที่อ่อนแอและน่าสงสารยิ่งกว่าเดิมออกมา

เมื่อมายมิ้นท์เห็นสีหน้าที่หม่นหมองของเปปเปอร์ ที่ดูเหมือนจะถูกความยกตนข่มท่านของลาเต้ทำให้โกรธขึ้นมาเสียแล้ว เธอจึงลากลาเต้ออกไป “ไป กลับไปได้แล้ว”

“ผมไม่ไป!” ลาเต้อารมณ์เสียเป็นอย่างมาก “คุณแม่งหย่ากับเปปเปอร์ไปแล้วนะ อีกอย่างแฟนของเขาก็รังแกคุณ คุณก็ยังจะทำตัวเป็นแม่พระอยู่อีกเหรอ?”

มายมิ้นท์เข้ามาใกล้ๆเขา แล้วพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า “ข้อมูลของบริษัทดีย์คูเปอร์ที่เราได้มา ทามทอยเป็นคนให้ฉันเอง”

ทามทอยมีความสัมพันธ์ที่ดีมากกับเปปเปอร์ ถ้าเปปเปอร์ให้เขาทำอะไร เขาก็จะทำตามนั้น โดยไม่คำนึงว่าจะต้องร่วมมือกับมายมิ้นท์เลย

มายมิ้นท์เองก็ไม่อยากปล่อยส้มเปรี้ยวไปเช่นกัน แต่เธอก็ไม่อยากเข้าไปแทรกแซงเปปเปอร์ แล้วทำให้เธอไม่สามารถรับซื้อบริษัทดีย์คูเปอร์ได้

พอเธอพูดอย่างนั้น ลาเต้ก็ได้เข้าใจข้อดีและข้อเสียที่มีอยู่ในนั้นได้อย่างชัดเจน แล้วจึงทำเสียงฮึดฮัดอย่างเย็นชา และไม่ไปต่อล้อต่อเถียงกับ ส้มเปรี้ยวอีก เพียงแต่ก่อนที่จะจากไป เขาได้หันกลับมาชี้นิ้วกลางให้พวกเขา

ส้มเปรี้ยวรู้สึกโกรธจนทนไม่ไหว

เธอไม่เคยเห็นผู้ชายที่ปากเสียเป็นที่สุดและต่ำทรามขนาดนี้อย่างลาเต้มาก่อนเลย!

พอส้มเปรี้ยวเห็นว่าใบหน้าของชายหนุ่มเคร่งขรึม เธอจึงกระซิบพูดเบาๆว่า “เมื่อกี้ฉันมัวแต่เล่นสกี ก็เลยมองไม่เห็นคุณมายมิ้นท์ แล้วฉันก็ขอโทษเธอไปแล้วด้วย คิดไม่ถึงว่าลาเต้จะใช้อำนาจบาตรใหญ่บีบคั้นฉันอย่างนี้ แค่กๆ......”

เธอก้มตัวลงไอสองครั้ง และใบหน้าเล็กของเธอก็ซีดเซียวเล็กน้อย

พอเปปเปอร์เห็นสีหน้านั้นของเธอ น้ำเสียงของเขาก็ไม่เย็นชา แล้วโอบกอดเธอเอาไว้ในอ้อมแขน “มีผมอยู่ตรงนี้ทั้งคน ลาเต้ก็แค่เก่งแต่ปาก ไม่กล้าทำอะไรคุณหรอก หนาวมากแล้ว ผมจะพาคุณกลับโรงแรมนะ”

“อื้ม” ในขณะที่กอดเขาอยู่ส้มเปรี้ยวรอยยิ้มที่ตื้นเขินก็ปรากฏขึ้นมาบนใบหน้า

ตอนที่พวกมายมิ้นท์กลับมาถึงโรงแรม ก็เป็นเวลาห้าโมงเย็นแล้ว

เธอไปสอบถามที่แผนกต้อนรับ จึงได้ทราบว่าภาคินอยู่ที่ห้องเล่นหมากรุก แล้วก็ไปหาเขาเพียงลำพัง เธอได้หยิบเอาความไร้ยางอายที่ลาเต้บอกออกมา และยืนกรานกับภาคินว่าอยากจะรับซื้อบริษัทของเขาอย่างชัดเจน โดยจะรับซื้อในราคาที่คุยกันได้

ไม่ว่าเธอจะพูดยังไง ภาคินก็ไม่เห็นด้วยเป็นอันขาด ท้ายที่สุดเขาจึงหงุดหงิดจนทนไม่ไหว แล้วพูดว่า “คุณให้ราคาสูงแค่ไหน ผมก็ไม่ขาย คุณไปซะเถอะ!”

เขาไล่มายมิ้นท์ออกไปจากห้องเล่นหมากรุกโดยตรง

มายมิ้นท์รู้สึกปวดศีรษะขึ้นมา และคิดจะโทรศัพท์เรียกให้ลาเต้มา แต่คิดว่าด้วยท่าทางนี้ของภาคิน คำพูดไร้สาระของลาเต้ก็คงจะช่วยอะไรไม่ได้เหมือนกัน

อีกอย่างถ้าเธอไม่คุยกับเขาด้วยตัวเอง เธอจะได้เรียนรู้และมีประสบการณ์ได้อย่างไร?

มายมิ้นท์คิดถึงชายคนนั้น จึงเปิดWeChatขึ้น หลังจากนั้นก็ส่งข้อความไปหาเขา: คุณเคยติดต่อกับภาคินเจ้าของบริษัทบริษัทดีย์คูเปอร์ไหม? เขาคุยยากมากเลย ไม่ว่าฉันจะเสนอราคาไปเท่าไหร่ เขาก็ไม่อยากเจรจากับฉันเลย

หลังจากที่ส่งข้อความเสร็จ มายมิ้นท์จึงตระหนักได้ว่ามันไม่ถูกต้อง ทำไมเธอจะต้องถามเรื่องนี้กับผู้ชายคนนี้ด้วยเล่า ถามทามทอยไม่ดีกว่าเหรอ?

มายมิ้นท์อยากจะเรียกคืนข้อความกลับ แต่เวลาได้ล่วงเลยผ่านไปแล้ว ข้อความจึงไม่สามารถเรียกคืนได้แล้ว

ในเวลานั้นเอง ชายหนุ่มก็ได้ส่งข้อความกลับมาแล้ว

……

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานอมเปรี้ยว