รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 562

เปปเปอร์แกว่งน้ำผลไม้ในมือ น้ำผลไม้สีแดงสด โดนแสงไฟในห้องโถงส่องลงมา ยิ่งทำให้แดงขึ้นอีก งดงามเป็นอย่างมาก

เขาเงยหน้าขึ้นจิบ

หวานมาก หวานจนเลี่ยน แต่ก็หวานลงไปในส่วนลึกของหัวใจด้วย

ขณะนั้น มายมิ้นท์ยกแก้วไวน์แดง ที่แย่งจากมือเขาเมื่อครู่ขึ้นจิบ จึงตอบคำถามที่เขาพูดเมื่อกี้ “อืม จิไม่ยอมยกเลิกการแต่งงาน”

“เธอรักเขาเหรอ” เปปเปอร์มองเธอ

เขาที่ว่าคือผู้ชายกากเดนอย่างคชา

มายมิ้นท์ส่ายหน้า “ไม่ใช่อยู่แล้ว จิบอกว่าคนที่เธออยากแต่งงานด้วย ตายไปแล้ว ดังนั้นตอนนี้เพื่อตระกูล จะแต่งกับใครก็ได้ อีกทั้งต่อไปเมื่อแต่งงานแล้ว ต่างคนก็ต่างมีอิสระ”

“อย่างนี้นี่เอง” เปปเปอร์พยักหน้า จากนั้นจึงมองไปข้างหน้า

หลังจากเห็นทั้งสองคนเดินลงมา เขาเงยหน้าดื่มน้ำผลไม้ที่เหลือจนหมดแก้ว และวางแก้วลง พูดกับมายมิ้นท์ว่า “ผมจะไปเจอพ่อของคชา คุณจะไปไหม”

มายมิ้นท์โบกมือ “ฉันไม่ไปละ ฉันไม่รู้จักอีกฝ่ายด้วย”

“งั้นโอเค คุณรอผมที่นี่ ทานอะไรสักหน่อย เดี๋ยวผมรีบกลับมา” เปปเปอร์หยิบจานขึ้นมา คีบขนมรสมะม่วงสองชิ้น แล้วยื่นจานให้เธอ

มายมิ้นท์รับมา “ไปเถอะ ฉันจะรอคุณ”

“งั้นผมไปละ” เปปเปอร์ยิ้ม จากนั้นจึงหันหลังเดินไป

หลังจากเขาไป จู่ๆ มายมิ้นท์อึ้งไป

แปลกชะมัด ทำไมเธอตอบตกลงว่าจะรอเขา

แอบมีคำตอบผุดขึ้นในใจมายมิ้นท์ แต่เธอก็เก็บมันไว้อย่างรวดเร็ว

เธอก้มหน้า ใช้ส้อมเงินอันงดงาม ผ่าขนมออก และใช้ส้อมจิ้มขนมเข้าปาก หวานละมุน

ที่น่าแปลก ถึงรสชาติของขนมจะดี แต่ไม่มีทางเทียบกับขนมฝีมือเพสทรีเชฟชั้นยอดได้เลย

แต่ไม่รู้ทำไม เธอกลับรู้สึกว่าอร่อยกว่าขนมฝีมือเพสทรีเชฟชั้นยอด

มายมิ้นท์นั่งบนโซฟาตรงมุม ทานขนมพลางรอเปปเปอร์กลับมา

รออยู่ครู่หนึ่ง เธอวางจานลง ลุกขึ้นเดินไปทางห้องน้ำ

หลังเข้าห้องน้ำเสร็จ มายมิ้นท์ยืนล้างมือหน้าอ่างล้างมือ และถือโอกาสเติมหน้า

จู่ๆ เธอมองผ่านกระจก เห็นประตูห้องน้ำด้านหลังเปิดออก ดารามายเดินจัดผมออกมา

ทันใดนั้น มายมิ้นท์วางลิปสติกในมือ และรีบหันไปตะโกนว่า “ดารามาย!”

ดารามายที่กำลังจัดผมชะงักไป จากนั้นเงยหน้าขึ้น “ใครเรียก......มายมิ้นท์”

เธอตกใจจนเสียงแหลม แววตาที่มองมายมิ้นท์ เต็มไปด้วยความตกใจและไม่อยากเชื่อ

“เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง” ดารามายก้าวมาข้างหน้าสองก้าวอย่างรวดเร็ว หยุดลงตรงหน้ามายมิ้นท์ แล้วถามเสียงดัง

มายมิ้นท์เก็บลิปสติกและปิดฝา ใส่ลงไปในกระเป๋า พูดอย่างราบเรียบว่า “ฉันมาร่วมงานหมั้นของเพื่อน ทำไมจะมาอยู่ที่นี่ไม่ได้”