รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 566

ขณะกำลังคิด คชาถอยหลังไปหนึ่งก้าว เว้นระยะห่างกับคนพวกนี้

เขามองออกแล้ว ดารามายเป็นนังโสเภณี ที่เอาแต่พร่ำบอกรักเขา ล้วนโกหกทั้งนั้น รักแค่เงินกับหน้าตาของเขา

อีกทั้งตอนนี้เจอคนที่ดูดีกว่าเขา รวยกว่าเขาอย่างประธานเปปเปอร์ ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่แยแสเขาทันที สายตาจ้องไปที่ประธานเปปเปอร์ จนลูกตาแทบจะหล่นใส่ประธานเปปเปอร์แล้ว

แต่น่าเสียดายที่ผู้หญิงคนนี้ยังไม่รู้ ผู้หญิงประเภทที่ประธานเปปเปอร์รังเกียจที่สุด คือผู้หญิงแบบเธอ

เขาจะรอให้ผู้หญิงคนนี้โดนประธานเปปเปอร์กับคุณมายมิ้นท์จัดการ

ทางด้านนั้น เมื่อมายมิ้นท์ผลักดารามาย ก็ถอยกลับมาข้างเปปเปอร์

เปปเปอร์จับมือเธอขึ้นมาดูอย่างตั้งใจ

มายมิ้นท์สีหน้าสงสัย “เป็นอะไรไป”

“ผมจะดูว่ามือคุณได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า” เปปเปอร์พลิกมือเธอแล้วตอบ

มายมิ้นท์ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “จะบาดเจ็บได้ยังไงกันล่ะ”

เธอไม่ได้ไปโดนมีดสักหน่อย

มายมิ้นท์จะดึงมือกลับมา

“อย่าขยับ!” เปปเปอร์จับมือเธอไม่ปล่อย “ถึงไม่บาดเจ็บ ก็ต้องเช็ดสักหน่อย เมื่อกี้โดนของสกปรก มีเชื้อโรค”

พูดพลาง เขาหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋าตรงอกซ้าย แล้วเช็ดมือให้เธอ

เห็นการกระทำของเขา มายมิ้นท์ตลกมาก แต่กลับไม่ดึงมือกลับมา ปล่อยให้เขาทำตามใจ

แต่ดารามายที่อยู่บนพื้น กลับโกรธแทบตาย เล็บจิกลงไปในฝ่ามือ จนเกือบเข้าไปในเนื้อ

เธอโมโหแทบตาย

ผู้ชายคนนี้บอกว่าเธอเป็นสิ่งสกปรก เป็นเชื้อโรค!

แต่คชาที่อยู่อีกด้าน กลับหัวเราะแทบขาดใจ

ใช่แล้ว เขารู้ว่าผู้หญิงคนนี้ต้องโดนประธานเปปเปอร์กับคุณมายมิ้นท์จัดการ

“คุณผู้ชายท่านนี้”

ดารามายสูดหายใจลึก สะกดกลั้นความโกรธในใจเอาไว้ ขบมุมปาก และทำหน้าเศร้ามองเปปเปอร์ “ทำไมคุณว่าฉันแบบนี้ล่ะ ฉันโดนพี่ผลักจนล้มลงบนพื้น คุณไม่เพียงแต่จะไม่ช่วยฉันพูด หนำซ้ำยังว่าฉันเป็น......เป็นเชื้อโรค ดูเกินไปหน่อยไหม......”

“คุณเป็นใครไม่ทราบ” เปปเปอร์เช็ดมือให้มายมิ้นท์เสร็จ ก็วางมือเธอลง จากนั้นมองดารามายด้วยสายตาเย็นชา ในน้ำเสียงไม่ปิดบังความรังเกียจสักนิด “ทำไมผมต้องช่วยคุณพูดด้วย”

“ฉัน......” ดารามายถึงกับเป็นใบ้ พูดอะไรไม่ออก หน้าดำหน้าแดง ดูตลกมาก

แต่ไม่นาน เธอจัดการอารมณ์ได้ ใช้มือกุมตรงที่เป็นแผล และลุกขึ้นมา ก้มหน้าพูดอย่างน้อยใจ “ฉันรู้ว่าไม่เกี่ยวข้องอะไรกับคุณ แต่ถึงเป็นคนแปลกหน้า เห็นเหตุการณ์แบบนี้ ก็ควรช่วยพูดเพื่อความยุติธรรมหน่อยสิ ดังนั้นคุณเห็นว่าพี่อยู่กับคุณ แล้วคุณจะปกป้องพี่อย่างไร้เหตุผลแบบนี้ไม่ได้”

เปปเปอร์พูดอะไรไม่ออก

ผู้หญิงคนนี้พูดล้อเล่นอะไร

มายมิ้นท์อยู่กับเขา เขาไม่ปกป้องมายมิ้นท์ จะให้ปกป้องใคร

ปกป้องผู้หญิงคนนี้ สมองมีปัญหาน่ะสิ!

ขณะกำลังคิด เปปเปอร์เม้มปาก พูดอย่างราบเรียบ “พี่สาวคุณเป็นคนของผม ทำไมผมจะปกป้องเธอไม่ได้!”

เมื่อได้ยินคำว่าคนของผม มายมิ้นท์รีบเงยหน้ามองเขา “คุณ......”

“ทำไมเหรอ” เปปเปอร์ก็มองมาเช่นกัน สีหน้าและน้ำเสียงอ่อนโยนลง

มายมิ้นท์หลบสายตาของเขา ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ไม่มีอะไร”