รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 714

คำพูดนี้ทำให้ทุกคนรู้สึกว่ามีเหตุผลยิ่งขึ้น

จริงด้วย ตั้งแต่ต้นจนจบ เป็นสิ่งที่คุณหนูรองตระกูลนวบดินทร์พูดขึ้น แต่เป็นความจริงหรือไม่ ไม่มีใครรู้

ยังไงแล้วคุณหนูรองตระกูลนวบดินทร์ก็แค่พูดปากเปล่า ไม่มีหลักฐานว่าทำเรื่องพวกนี้จริง

ไม่มีหลักฐาน งั้นก็แสดงว่าจริงเท็จอย่างไรก็ไม่แน่ชัด

ในเมื่อจริงเท็จอย่างไรไม่แน่ชัด ถ้าอย่างนั้นทำไมคุณหนูรองตระกูลนวบดินทร์ถึงได้เน้นย้ำตลอดเวลาว่าประธานมายมิ้นท์ทำล่ะ?

ก่อนหน้านี้พวกเขายังไม่ตอบสนอง หลังจากตอบสนองในตอนนี้แล้ว ถึงได้เข้าใจว่าคุณหนูรองตระกูลนวบดินทร์เป็นอย่างที่ประธานมายมิ้นท์พูดจริงๆ คือล้างสมองพวกเขาให้ได้ก่อน ให้พวกเขาเชื่อว่าประธานมายมิ้นท์ทำเรื่องพวกนั้น

จากนั้น ก็ตำหนิไปพร้อมกับเธอ ตีตราประธานมายมิ้นท์ว่าเป็นพี่สาวชั่วร้าย เป็นลูกสาวนอกสมรสผู้ไร้ยางอาย

ดังนั้นตอนนี้ดูแล้ว ใครกันแน่ที่เป็นคนชั่วร้ายที่แท้จริง ก็ยังไม่แน่ชัดเลย

ถึงแม้สุดท้ายแล้วประธานมายมิ้นท์จะทำเรื่องพวกนั้นลงไปจริงๆ แต่คุณหนูรองตระกูลนวบดินทร์ผู้นี้ ก็ไม่ใช่บุคคลที่ธรรมดาเช่นกัน

ในพริบตาเดียว นักข่าวและเหล่าผู้ชมที่ตอบสนองได้แล้ว แววตาที่มองดารามายก็กลายเป็นลึกซึ้งขึ้นมา

ถึงขั้นมีนักข่าวถามขึ้นเสียงดัง “คุณดารามาย ในเมื่อคุณเอาแต่พูดว่า ประธานมายมิ้นท์ข่มเหงคุณและแม่คุณตั้งแต่เด็ก งั้นคุณก็น่าจะมีหลักฐานใช่ไหม?”

“นั่นสิ คุณยังบอกอีกว่า ประธานมายมิ้นท์ไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของพ่อคุณ ก็ดูเหมือนไม่มีหลักฐานเป็นรูปธรรมเหมือนกัน ถ้าคุณไม่มีหลักฐานพิสูจน์ว่าประธานมายมิ้นท์ไม่ใช่ลูกสาวพ่อคุณจริงๆ แต่เกิดมาจากอดีตภรรยาพ่อคุณกับชายคนอื่น งั้นเราสงสัยได้ไหมว่า นี่คุณจงใจใส่ร้ายประธานมายมิ้นท์ เพราะไม่พอใจที่หุ้นประธานมายมิ้นท์มีมากกว่าคุณ?”

“ถูกต้องคุณดารามาย ได้โปรดอธิบายหน่อย ถ้าคุณไม่นำหลักฐานน่าเชื่อถือออกมา งั้นทุกอย่างที่คุณกล่าวในเน็ตก็จะกลายเป็นการใส่ร้าย ซึ่งต้องรับผิดชอบทางกฎหมาย”

เห็นนักข่าวเหล่านี้สอบปากคำตัวเอง ดารามายก็หน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงอย่างรุนแรงด้วยความโกรธ ดวงตาแดงก่ำ

วินาทีก่อน เธอยังดีใจอยู่เลยที่นักข่าวพวกนี้สอบปากคำมายมิ้นท์และเปปเปอร์ ไม่คิดว่าผ่านไปครู่เดียว ก็ย้อนกลับมาที่ตน

แล้วตัวเองดันไม่มีหลักฐานจริงๆ

“คุณดารามาย ทำไมคุณไม่ตอบ?”

“คุณร้อนตัวเหรอ?”

เห็นดารามายไม่พูดอยู่นาน เหล่านักข่าวจึงซักถามอีกครั้ง

เหล่าผู้ชมในห้องถ่ายทอดสด ก็ต่างฟลัดหน้าจอ

“พวกเธอเห็นไหม ตอนโดนนักข่าวซักถาม คุณดารามายเหมือนมีท่าทางลุกลี้ลุกลนมากเลยอ่า”

“คุณข้างบน ฉันก็เห็นเหมือนกัน นั่นไม่ใช่ลุกลี้ลุกลน แต่น่าจะร้อนตัวมากกว่า ตอนน้องชายฉันทำความผิด แล้วไม่อยากยอมรับก็แบบนี้เลย ฉันคุ้นเคยมาก”

“งั้นจะบอกว่า คุณดารามายมีปัญหาเหรอ?”

“มีปัญหาแน่นอนล่ะ ตอนนี้ฉันมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ ว่าสิ่งที่คุณดารามายคนนี้พูดเป็นความเท็จ ถ้าเป็นความจริง เธอจะไม่แสดงหลักฐานได้ยังไง เมื่อวานตอนมาแจ้งในเน็ต ก็เอาหลักฐานออกมาแจ้งตำรวจได้เลย แต่เธอไม่นำหลักฐานออกมา และไม่ได้แจ้งความ แค่ร้องไห้ในเน็ต นี่ไม่ใช่วิธีการของคนปกติเลย”

“คุณข้างบนพูดถูก ถ้าฉันเป็นคุณดารามาย ฉันแจ้งความนานแล้ว”

ถึงแม้ดารามายจะไม่เห็นการแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเธอในห้องถ่ายทอดสด แต่เห็นท่าทีของนักข่าวเหล่านี้ที่มีต่อตนแล้ว ก็พอจะเดาสถานการณ์ในอินเทอร์เน็ตได้ไม่มากก็น้อย

เธอกำหมัดแน่น พูดด้วยแววตาหลบหลีก “ฉัน……ฉันไม่มีหลักฐานที่พี่สาวข่มเหงฉันจริงๆ ยังไงฉันก็พูดไปหมดแล้ว มันเป็นเรื่องตอนเด็กๆ จะมีหลักฐานได้ยังไง?”

“แล้วเรื่องที่ว่าประธานมายมิ้นท์ไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของพ่อคุณล่ะ คุณดารามายมีหลักฐานไหม?”

เหล่านักข่าวยกไมโครโฟนขึ้นถาม

ดารามายมองไปทางมายมิ้นท์ที่อยู่บนเวที เปลี่ยนจากความสับสนวุ่นวายเมื่อครู่ กลายเป็นยิ้มอย่างร้ายกาจ “สำหรับเรื่องนี้ ฉันมีหลักฐานแน่นอน”

เธอนึกว่าพอตัวเองพูดคำนี้แล้ว มายมิ้นท์บนเวทีจะเริ่มประหม่าและหวาดกลัวขึ้นมา

ยังไงแล้วตัวเองเตรียมเปิดเผยตัวตนมายมิ้นท์ว่าไม่ใช่ลูกสาวตระกูลกิตติภัคโสภณต่อหน้าคนทั้งโลก มายมิ้นท์น่าจะหวาดกลัว