รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 756

“คุณเปปเปอร์ต้องตกลงอยู่แล้ว ฉันเพิ่งพูดไปเองนะว่า เขารักมายมิ้นท์ขนาดนั้น ก็ต้องไม่ยอมเห็นมายมิ้นท์สิ้นหวังหลังจากที่ได้รู้ความจริงอยู่แล้ว ในทางกลับกันเขาต้องปิดบังมายมิ้นท์เอาไว้ต่างหาก คุณเปปเปอร์ ฉันพูดถูกไหมล่ะคะ?” ดารามายกำลังจดจ้องเปปเปอร์ด้วยสายตาที่เร่าร้อน

เป็นเพราะเธอรู้ความรู้สึกที่เขามีต่อมายมิ้นท์ ดังนั้นเธอถึงได้กล้าเสนอความปรารถนาอย่างนี้ออกมา

มิเช่นนั้น เธอคงไม่กล้าพูดเรื่องนี้หรอก

เดิมทีเธอจะไม่พบกับผู้ชายคนนี้ก็ได้ แต่ขอพบมายมิ้นท์แทน บอกตัวตนที่แท้จริงกับมายมิ้นท์ ได้เห็นสภาพของมายมิ้นท์พังทลาย

แต่เทียบกับการได้เป็นแฟนของผู้ชายคนนี้ การทำให้มายมิ้นท์ใจสลายน่ะ ก็ไม่สำคัญขนาดนั้นแล้ว

เพียงแค่เธอได้ครอบครองผู้ชายคนนี้ มายมิ้นท์ก็ใจสลายเหมือนกันไม่ใช่เหรอ?

ยิ่งกว่านั้น หลังจากเธอออกไป ก็จะได้จัดการมายมิ้นท์ต่อด้วย

ส่วนตอนนี้ เธอรอที่จะได้คล้องแขนผู้ชายคนนี้ ไปปรากฏตัวต่อหน้ามายมิ้นท์ไม่ไหวแล้ว

เชื่อว่าเวลานั้น สีหน้าของมายมิ้นท์ต้องดูไม่ได้แน่ๆเลยใช่ไหมล่ะ?

ยิ่งคิดก็ยิ่งตื่นเต้น ร่างกายของดารามายสั่นเทิ้มจนควบคุมไม่อยู่แล้ว

เปปเปอร์ไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ แต่สายตาที่มองเธอแทบไม่ต่างอะไรกับการมองคนตายเลย “เธอพูดถูก ฉันจะไม่บอกมายมิ้นท์ เรื่องที่เธอเป็นลูกสาวของเยี่ยมบุญแน่นอน”

“ในเมื่อคุณเปปเปอร์พูดอย่างนี้ งั้นตอนนี้คุณเปปเปอร์ก็เดินได้แค่ทางเดียวเท่านั้น ซึ่งนั่นคือรับปากช่วยฉันออกไป รวมถึงคบกับฉัน” ดารามายเชิดคาง พูดขึ้นด้วยใบหน้าอวดดี

ผู้ช่วยเหมันตร์มองบนด้วยความหงุดหงิด “ดารามาย เธอประเมินตัวเองสูงไปหรือเปล่า? เธอคิดจริงๆเหรอว่าประธานเปปเปอร์ของพวกฉันจะเป็นคนที่โดนเธอจับจุดอ่อน โดนเธอข่มขู่ได้ง่ายๆน่ะ? ฉันจะบอกเธอให้นะ เธอมันอวดดีเกินไป ประธานเปปเปอร์ไม่มีทางรับปากช่วยเธอออกไป ยิ่งไม่มีทางคบกับเธอแน่ๆ ล้มเลิกความคิดนี้ไปเถอะ!”

สีหน้าของดารามายบึ้งตึง “สุนัขรับใช้อย่างแกจะไปรู้อะไร? ฉันรู้ตัวตนที่แท้จริงของมายมิ้นท์ ถ้าเขาไม่อยากให้มายมิ้นท์เสียใจ เขาก็ทำได้เพียงตอบรับสิ่งที่ฉันเรียกร้อง นอกเสียจากเขาไม่รักมายมิ้นท์ อยากเห็นมายมิ้นท์ตายนั่นแหละ!”

ถึงจะโดนด่าว่าสุนัขรับใช้ แต่ผู้ช่วยเหมันตร์กลับไม่โกรธ

อันที่จริงการอยู่ข้างกายประธานเปปเปอร์มาสิบกว่าปี เขาก็ได้ยินคนอื่นด่าเขาอย่างนี้ไม่น้อยเลย

ดังนั้น เขาจึงไม่โกรธสักนิด คนมากมายที่อยากเป็นสุนัขรับใช้ของประธานเปปเปอร์ ยังเป็นไม่ได้เลยนะ

“ประธานเปปเปอร์รักคุณมายมิ้นท์อยู่แล้ว ไม่ยอมเห็นคุณมายมิ้นท์ตายแน่ๆ แต่ก็เช่นกัน ที่ประธานเปปเปอร์จะไม่ยินยอม รับคำข่มขู่ของเธอ ดารามายเธอเป็นใครล่ะ ถึงควรค่าที่จะข่มขู่ประธานเปปเปอร์ ฉันบอกเธอไว้เลย เท่าที่ประธานเปปเปอร์ควบคุมดูแลตระกูลนวบดินทร์กับบริษัทตระกูลนวบดินทร์มา ต้องเจอกับการข่มขู่ทั้งหนักทั้งเบาปะปนกันมาหลายต่อหลายครั้ง แต่ไม่เคยมีสักคนที่ทำสำเร็จ ดังนั้นเธอคิดว่าเธอจะสำเร็จไหม? ถ้าเธอทำสำเร็จ งั้นคนที่เคยข่มขู่ประธานเปปเปอร์พวกนั้น ไม่ต้องกระโดดตึกฆ่าตัวตายไปแล้วเหรอ? อันที่จริงตัวตนของพวกเขายิ่งใหญ่กว่าเธอ ความสามารถแข็งแกร่งกว่าเธอ จุดอ่อนของประธานเปปเปอร์ที่กุมเอาไว้ ก็อันตรายยิ่งกว่าความมั่นใจอันนี้ของเธอซะอีก” ผู้ช่วยเหมันตร์กำลังดูถูกเหยียดหยาม

ดารามายโดนเขาวิจารณ์มาเป็นชุดขนาดนี้ บอกตามตรงว่า ความมั่นใจที่อัดแน่นอยู่ในใจตอนแรก ได้รับผลกระทบจนลดลงไปมาก

“คุณเปปเปอร์ คำตอบของคุณล่ะ? สรุปว่าคุณจะตกลงหรือไม่ตกลง!” เธอกำหมัดแน่นจ้อง เปปเปอร์ที่เอาแต่เงียบ ราวกับกำลังคิดอะไรอยู่ ตอนนี้น้ำเสียงของเธอไม่สงบนิ่งเหมือนเดิมแล้ว เปลี่ยนเป็นเสียงแหลมขึ้นมา

เพราะเธอรู้สึกได้ลางๆ เหมือนทุกอย่างเริ่มไม่ได้อยู่ในการควบคุมของตนเองแล้ว ก็จนปัญญาที่จะมั่นใจว่าเขาจะตอบตกลง

ด้วยคำพูดของผู้ช่วยเหมันตร์ที่พูดออกมาเมื่อกี้ จู่ๆในใจของเธอก็มีลางสังหรณ์ไม่ดีทะลักขึ้นมา

ราวกับว่าแผนการของตนเอง จะไม่สำเร็จ

ไม่สิ ไม่ใช่หรอก

ดารามายรีบส่ายหัว สะบัดลางสังหรณ์ที่ไม่ดีออกไปจากในหัว

จะไม่สำเร็จได้ยังไงล่ะ เธอเป็นคนที่รู้ตัวตนที่แท้จริงของมายมิ้นท์นะ