รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 768

“ทำยังไงงั้นเหรอ” เปปเปอร์หรี่ตาลง แววตาเต็มไปด้วยความเยือกเย็นจนน่ากลัว “เธอชอบฉันไม่ใช่เหรอ งั้นฉันจะให้เธอขอโทษมายมิ้นท์ ต่อหน้าคนทั้งโลก และอธิบายว่าทำไมต้องขอโทษ”

“ซูดด......” ผู้ช่วยเหมันตร์สูดหายใจเฮือก

นี่เป็นการทำให้คนตายต่อหน้าคนทั้งโลกเลยนะ

ขอโทษคุณมายมิ้นท์อย่างเปิดเผย และอธิบายเหตุที่ขอโทษ นี่เป็นการบอกทุกคนว่าพัดชาชอบประธานเปปเปอร์ ข่มขู่ยั่วยุคนที่ถูกต้องเปิดเผยอย่างคุณมายมิ้นท์ ไม่ใช่เท่ากับว่าเป็นมือที่สามเหรอ

ถ้าพูดออกไป พัดชาไม่โดนสังคมในโลกอินเทอร์เน็ตประณามสิถึงจะแปลก

เพราะคนเกลียดมือที่สามบนโลกนี้ มีเยอะที่สุด

ประธานเปปเปอร์ทำแบบนี้กับพัดชา ดูท่าจะโกรธมากจริงๆ

แต่ก็ถูก พัดชาไม่ได้ทำอะไรเยอะ ในเมื่อทำแล้ว ต้องรับผิดชอบผลการกระทำของตัวเอง

“ผมเข้าใจแล้วครับ เดี๋ยวผมไป......” ผู้ช่วยเหมันตร์ยังไม่ทันพูดจบ ก็โดนเสียงเคาะประตูขัดจังหวะ

ผู้ช่วยเหมันตร์ขมวดคิ้ว หันไปมองเปปเปอร์

หลังได้รับอนุญาตจากเปปเปอร์ เขาหันไปมองทางประตู พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเล็กน้อย “ใคร”

ตอนนี้ไม่น่าจะใช่หมอกับพยาบาล

การันต์เพิ่งออกไป หลังจากตรวจให้เปปเปอร์เสร็จ ต้องบอกพยาบาลว่าไม่ต้องดูแลผู้ป่วย

ดังนั้นคนที่มา ต้องเป็นคนอื่นแน่นอน

“ผู้ช่วยเหมันตร์ ฉันพัดชาเอง” เสียงอ่อนโยนของผู้หญิง ดังเข้ามาจากนอกประตู

ผู้ช่วยเหมันตร์เลิกคิ้วขึ้น “ประธานเปปเปอร์ คิดไม่ถึงว่าจะเป็นเธอ!”

พวกเขาเพิ่งพูดถึงเธอ คิดไม่ถึงว่าเธอจะมา

อีกทั้ง......

สีหน้าผู้ช่วยเหมันตร์ไม่สู้ดี “ประธานเปปเปอร์ เมื่อคืนตอนผมพาเธอออกไป เตือนเธอเป็นพิเศษว่าอย่าโผล่มาในโรงพยาบาล มีเรื่องอะไร ผมจะแจ้งเธอ คิดไม่ถึงว่าเธอยังจะมา”

เปปเปอร์ได้ยินคำพูดของเขา แววตาเย็นชา “นี่ไม่น่าแปลกอะไร เมื่อคืนผู้หญิงคนนี้ เข้ามาในห้องฉัน หลังจากนายออกไป แน่นอนว่าเธอไม่อยู่เฉยๆ ฟังคำพูดนายหรอก”

“ไม่เคยเจอคนหน้าด้านขนาดนี้มาก่อน” ผู้ช่วยเหมันตร์พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

เปปเปอร์โบกมือไปมา “ไปสิ นายไปรับมือกับเธอ เอาที่ฉันพูดเมื่อกี้ไปบอกเธอ ถ้าเธอไม่ยอม อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจ” เสียงที่ออกจากปากบางของเปปเปอร์ เย็นชาจนไม่มีเยื่อใยสักนิด

ผู้ช่วยเหมันตร์ตอบรับอย่างจริงจัง “ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้”

พูดจบ เขาหันหลังเดินไปที่ประตู

ไม่นาน ผู้ช่วยเหมันตร์เปิดประตูออกไป

เปปเปอร์ขมวดคิ้ว คลึงตรงขมับ

จู่ๆ ผู้หญิงข้างๆ พลิกตัว จากนั้นยื่นแขนข้างหนึ่ง ออกมานอกผ้าห่ม วางไว้บนอกเขาพอดี

เปปเปอร์ชะงักไป จากนั้นก้มลงมองดวงตาสวยของผู้หญิงที่ลืมขึ้นมา “ตื่นแล้วเหรอ”

มายมิ้นท์ตอบรับ ซบตัวลงบนอกเขา อยากหาตำแหน่งที่สบายกว่า

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานอมเปรี้ยว