รักของเขาแค้นของเราต้องเอาคืน（จบ) นิยาย บท 11

            ตอนที่ 11 ติดซิป

          ใบหน้าของนาตาลีแดงก่ำราวกับลูกตำลึงสุก เธออายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี เธอพยายามคว้าเบาะรถเพื่อยันตัวขึ้น ทว่าเมื่อเงยหน้าขึ้น เธอรู้สึกปวดหัวอย่างรุนแรงจนล้มลงไปอีก

“นี่คุณทำอะไรอยู่น่ะ!” ซามูเอลถาม เขาหายใจแรงขึ้น น้ำเสียงก็แหบห้าวกว่าปกติด้วย

โธ่เว้ย!

เขารู้ดีว่าเธอไม่ได้ตั้งใจจะยั่วให้เขาเกิดอารมณ์ แต่นั่นก็ใกล้เคียงมากทีเดียว

“ยะ... อยู่นิ่งๆ นะ พอดีผมฉันมันติดซิปคุณน่ะ” นาตาลีละล่ำละลัก หูของเธอก็แดงขึ้นด้วย นัยน์ตาปรือ

ช่างเหมือนอยู่ในละครเสียจริง

ผมของเธอเข้าไปพันอยู่กับซิปของซามูเอลชนิดแกะอย่างไรก็แกะไม่ออก

ถึงตอนนี้เธอจะอยู่ห่างจากเป้ากางเกงของเขาแล้ว ก็ยังต้องหาทางแกะผมออกอยู่ดี นาตาลีรู้สึกว่าตัวเองไม่น่าไว้ผมยาว ยิ่งดิ้นยิ่งเจ็บ แต่ก็ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย

นาตาลีบอกตัวเองซ้ำๆ ให้ทำใจนิ่งๆ เข้าไว้ เธอจบแพทย์มา เคยเห็นศพผู้ชายเปลือยเปล่ามานับไม่ถ้วน ส่วนของลับนั้นเล่า ไม่ใช่แค่เห็น แต่ยังเคยผ่าด้วย

ในขณะที่เธอพยายามสงบสติอารมณ์ ก็รู้สึกได้ว่ามันมีอะไรที่ต่างกันอยู่บ้าง

ของศพมันเทียบกันไม่ได้เลยกับของคนเป็นๆ

เธอเค้นเสียงพูด “หยุดดิ้นก่อนได้ไหม ฉันจะแกะผมตัวเองออกดีๆ ก่อนน่ะ”

ซามูเอลพึมพำ “นี่คุณสาละวนอยู่นานแล้วนะ จะให้ผมทำยังไงล่ะ ถ้าคุณอยากให้ผมอยู่นิ่งๆ ก็รีบหน่อยสิ”

นาตาลีกัดริมฝีปากแน่น ใกล้ละๆ “รู้แล้วน่า ก็รีบอยู่นี่ไง อย่าเร่งได้มั้ยเล่า”

เธอรู้ดีว่าไม่ใช่ง่ายๆ เธอขยับตัวเข้าไปใกล้ซิปแล้วค่อยๆ รูดซิปลงช้าๆ พร้อมกับแกะผมของเธอออกอย่างระมัดระวัง แต่ก็ยังโดนเป้ากางเกงของเขาอยู่ดี

“คุณรู้ตัวบ้างมั้ยว่าจับโดนอะไรอยู่น่ะ”

“คิดว่าฉันตั้งใจเหรอ เลิกบ่นซะทีเถอะ จวนจะออกอยู่แล้วล่ะน่า”