รักนายมันเจ็บเหลือเกิน นิยาย บท 20

บทที่ 20 ความผูกพันของเขากับเธอ

“หากคุณหาลูกสาวของคุณพบแล้ว ไม่ต้องทำอะไรทั้งแค่ แคพาเธอมาหาผมก็พอ เข้าใจที่พูดใช่มั้ย?”

มือของเซนควงปากกาในมือเล่น โดยสายตาเขายังคงจับต้องอยู่ที่ปากกา

“เข้าใจแล้วค่ะ เข้าใจแล้ว” ยูรายุรีบตอบรับ

“ไปได้แล้ว” เซนโบกมือไล่เธอออกไป

ยูรายุยิ้มแย้มประจบประแจงเข้าก่อนจะค่อย ๆ ปิดประตูห้องทำงานของเขาลงอย่างระมัดระวัง เซนขมวดคิ้วแน่นอย่างให้ความคิดเห็นแบบนี้แล้วไม่รู้ว่ารสรินหายไปอยู่ที่ไหน

แค่...

ในฐานะแม่แล้ว ดูเหมือนว่ายูรายุเองแทบจะไม่ได้สนใจถึงความปลอดภัยและความเป็นอยู่ของรสรินเลยด้วยซ้ำ

เมื่อเทียบความปลอดภัยของรสรินกับบริษัทดูแล้ว เหมือนบริษัทจะมีน้ำหนักในใจพวกเขามากกว่า

เซนหัวเราะอย่างเย้ยหยันออกมา ก่อนจะพูดกับตัวเอง “เธอนี้ทำคนอื่นเดือดร้อนไว้เยอะจริง ๆ “

พ่อก็ไม่สนใจแม่ก็ไม่รัก หึ

เป็นผู้หญิงที่ทำเรื่องเลวร้ายไว้เยอะจริง ๆ

ไม่รู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันทำให้เธอดูน่าเวทนา หรือเป็นสิ่งที่เธอสมควรรับกันแน่

••• •••

“คุณเซน” เสียงปลายสายจากยูรายุ

เซนขมวดคิ้ว “ถ้าคุณยังไม่ได้ข่าวจากลูกสาวคุณก็ไม่จำเป็นต้องโทรหาผม”

พูดจบเขาก็ตัดสายทิ้งทันที จ้องมองไปที่หน้าจอ แต่กลับไม่ได้พิมพ์อะไรลงไป

แท้จริงแล้วรสรินแกล้งทำเป็นไม่รับรู้หรือเธอระเหยหายไปแล้วก็ไม่รู้

ไม่สนใจแม่แต่พ่อแม่ และบริษัทเลยงั้นหรอ?

เหมือนวิธนี้จะไม่ได้ผล ต้องเปลี่ยนไปหาวิธีอื่น

เซนคิดไปคิดมา ก่อนจะกดโทรศัพท์ต่อสายถึงใครบางคน “ปล่อยข่าวให้ฉันว่าลูกของฉันตอนนี้ป่วยหนักมากและต้องการหมดที่มีความโดดเด่นและความสามารถมาทำการรักษา”

หลังจากลูกน้องรับคำสั่งเขาก็วางสายไป

เขาไม่เชื่อว่าถ้าเป็นเรื่องของลูก เธอจะทำใจสงบยอมอยู่เฉยไม่เผยตัวออกมาได้

ก็เห็นชัดอยู่แล้วว่าเธอพยายามทำทุกอย่างเพื่อลูก แม้แต่การพยายามฆ่าเขา

แม่ที่แสนดีอย่างนี้ ถ้าได้ข่าวว่าลูกกำลังจะตาย จะยอมไม่ออกมาได้อย่างไร?

เธอต้องออกมาแน่

••• •••

แต่หลังจากที่เซนเขารอแล้วรออีกก็ยังไม่มีวี่แววของรสรอนเลยสักนิด