บทที่27 ความทรงจำทั้งหมด
“ใช่” ชายแก่คนนั้นพูด “ฉันเป็นหมอฉันรู้”
“ฉันไม่รู้หรอกนะว่าก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น แต่ที่ฉันรู้ต้องเป็นเรื่องที่ไม่ดีมากแน่ๆ” ชายแก่ถอนหายใจ “ตอนนี้เธอลองตัดสินใจดีๆ แต่ว่าตอนนี้ฉันขอร้องให้เธออยู่ที่นี่รักษาตัวให้หายก่อนแล้วค่อยกลับไปเถอะ”
รสรินอ้าปากค้างและน้ำตาก็ไหลออกมา
“นี่เธอกำลังทำอะไร ทำไมถึงร้องไห้ล่ะ” ชายแก่งุนงง สุดท้ายเขาก็เอามือยื่นไปช่วยเช็ดน้ำตาของรสริน “อย่างร้องไห้เลย แม้ว่าเรื่องช่วยให้เธอจำเรื่องราวเก่าๆได้ฉันช่วยไม่ได้ แต่ว่าสักวันหนึ่งเธอจะจำมันได้เอง”
“ฉันไม่ได้ร้องไห้เพราะเรื่องความทรงจำหรอกค่ะ…” รสรินร้องไห้อึกอื้นแล้วยิ้ม “ขอบคุณนะคะ…”
“หมอช่วยชีวิตคนนั้นเป็นเรื่องธรรมดา” ชายชรายิ้มแล้วผงกหัว “ความจริงแล้วไม่ควรที่จะพูดเรื่องแบบนี้กับเธอตั้งแต่แรก แต่ในเมื่อเธอลืมความทรงจำก่อนหน้านี้ เธอก็คงรู้สึกกลัวๆ เพราะฉะนั้นฉันต้องรีบพูดเรื่องนี้กับเธอ ตอนนี้เธอสงบสติก่อนนะ”
รสรินผงกหัว
“ฉันไปทำยาก่อนนะ ตอนนี้เธอพักผ่อนก่อนเถอะและก็ค่อยๆพิจารณา ถ้าอยากจะพูดอะไรก็รอสักพักแล้วค่อยมาคุยกับฉันก็ได้” ชายชราช่วยเอาผ้าห่มมาคลุมให้เธอเสร็จแล้วก็เดินจากไป
รสรินมองท่าทีของชายชรา และฟังเสียงของนกที่ร้องอยู่ข้างนอกแล้วดมกลิ่นขมๆของยาที่อยู่ภายในห้อง
เธอไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่อยากจะนึกถึงความทรงจำก่อนหน้านี้
ความทรงจำก่อนหน้านี้ที่ลืมไปแสดงว่ามันต้องเป็นความทรงจำที่น่าทรมานเป็นอย่างแน่
จริงๆแล้วชีวิตแบบนี้ก็ดีอยู่ไม่ใช่หรอ
ตื่นเช้าทำงานพอเย็นมาก็นอน ชีวิตดีๆอยู่กับธรรมชาติอย่างนี้ เธอมองไปที่หลังคาบนหัวและกำลังตัดสินใจอะไรบางอย่าง
……………….
วิคณาโกรธมากและเอาเท้าขยี้พื้นหญ้า สายตาเต็มไปด้วยความโกรธ
ช่วงนี้เซนเป็นอะไรกันแน่!
อยู่ๆก็ให้ฉันไปทำแท้ง!
แม้ว่าเธอไม่ได้ท้องจริงๆแต่ได้รับการตอบกลับจากเซนแบบนี้เธอก็ตกใจไม่น้อย
เขาไม่ได้พูดว่ารักเธอหรอกหรอ
ทำไมถึงไม่ยอมแต่งงานกับเธอสักทีล่ะ
ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็คงเป็นเพราะรสริน แต่ตอนนี้รสรินก็หายไปแล้ว บางทีอาจตายไปแล้วด้วยซ้ำ ทำไมเขาถึงไม่ยอมมาอยู่กับเธอสักทีล่ะล่ะ อีกยังสั่งให้เธอเอาเด็กออกอีกด้วย
คิดอะไรของเขาอยู่นะ
หรือว่า……หรือว่าเขาเป็นผู้ชายที่ไม่ดีงั้นหรอ
น่าตลกดี คนที่ไม่ดีกลายเป็นแบบนี้ เป็นเพราะเกิดจากเขากับรสรินสร้างงั้นหรอ
ตอนนี้หารสรินไม่เจอแล้ว เขาเลยทำเรื่องแย่ๆแบบนี้ออกมาเพื่อรักษาปกป้อง
หรือว่าเขาจะชอบรสรินมากขนาดนั้นเลยทำดีกับลูกของรสรินอีกทั้งยังไม่สนใจลูกของเธอ
แบบนี้มันไม่ยุติธรรมชัดๆ
จริงๆแล้ว…จริงๆแล้วก่อนหน้านี้……
วิคณากัดฟันแล้วจ้องมองไปตรงเท้าที่พื้น
โอเค เธอทำให้รสรินตายได้ งั้นลูกของเธอ เธอก็ทำมันได้เหมือนกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนายมันเจ็บเหลือเกิน