บทที่ 4 ไม่ต้องการเด็กคนนี้
“งั้นก็ให้เธอตายไปเถอะ ผมไม่สนใจ” พูดจบเขาก็ตัดสายทิ้งทันที
เหล่าพยาบาลก็ทำได้เพียงสีหน้าเห็นอกเห็นใจ พวกเขาไม่เคยเจอสามีคนไข้ที่ทั้งโหดร้ายและเย็นชาอย่างนี้เลยก่อนจะเลือกติดต่อหาพ่อและแม่ของรสรินแทน
โชคดีที่หลังจากนับเลือดไปสี่ถุงอาการของรสรินก็เริ่มดีขึ้น
หลังจากรอรสรินตื่นขึ้นมาในช่วงบ่ายของวันที่สอง
ยูรายุแม่ของเธอก็รีบของไปข้างเตียงเพื่อถามไถ่อาการ “เป็นอย่างไรบ้างลูก”
“รินไม่เป็นไรค่ะ..” เธอเผลอลูบท้องอย่างลืมตัว ก่อนจะรีบถามอย่างร้อนรน “ ลูกของรินละคะ..”
ยูรายุไม่รู้ว่าจะตอบกลับเธอไปอย่างไร “เด็ก.. ตอนนี้อยู่ในตู้อบลูก”
รสรินไม่วางใจ เธอพยายามที่จะลุกขึ้น “ที่ลูกรินต้องอยู่ในตู้อบเพราะคลอดก่อนกำหนดใช่มั้ยคะ? เดี๋ยวรินจะไปดูเขา..”
ยูรายุพยายามเข้าไปห้าม ก่อนจะเอ่ยบอกคำจริงกับเธอ “ริน เด็กคนนั้นเขา.. เป็นโรคหัวใจพิการ และอาจจะ... อยู่ได้อีกไม่นาน”
“อะไรนะคะ!” รสรินถามกลับด้วยความตื่นตระหนก “คุณแม่อย่ามาล้อรินเล่นนะคะ ตอนนี้รินอุ้มท้อง คุณหมอยังบอกว่าลูกรินแข็งแรงอยู่เลย เขาจะป่วยได้ยังไง?”
ยูรายุถอนหายใจ “เพราะว่าน้ำคร่ำแตกเร็ว ทำให้เด็กที่อยู่ในท้องเขาขาดอากาศหายใจนานเกินไป ทำให้ร่างกายมีปัญหา... คุณหมอบอกว่าโรคหัวใจพิการเป็นแค่อีกหนึ่งปัญหา ตอนนี้สมองของเธอดูเหมือนว่าจะเป็นปัญหาใหญ่มากกว่า”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนายมันเจ็บเหลือเกิน