รักนายมันเจ็บเหลือเกิน นิยาย บท 3

บทที่ 3 การตกเลือดหลังคลอด

“รสริน” เพียงประโยคเดียวของเซน ก็ส่งผลให้บริเวณหน้าบ้านเงียบงันไปชั่วขณะ

ร่างสูงเพรียวและใบหน้าที่ดูเย็นชา รวมทั้งสายตาคู่นั้นของเขา ส่งผลให้เขาดูน่าเกรงขาม ทำทุกอย่างตามอำเภอใจ

“ถ้าวันนี้เธอออกไป แล้วให้กำเนิดไอ้เด็กเฮงซอยนี้ละก็ ไม่เพียงแค่เธอเท่านั้นรวมไปถึงพ่อแม่ของเธอด้วย ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้ได้อยู่อย่างสงบหรอกนะ” เขายืนห่างออกไปหนึ่งเมตร สายตาจ้องเขม็งมาทางเธอ ใบหน้าขอเขาดูไม่มีความอ่อนโยนให้แม้สักนิด

รสรินใช้มือลูบไปบริเวณหน้าท้อง พยายามใช้ความคิดอย่างสับสน มีแรงผลักน้อย ๆ จากด้านในพลักกลับมา... นี้คือลูกของเธอ เธอไม่สามารถประนีประนอมได้อีกต่อไป...

“ช่วยฉันด้วย” รสรินเธอไม่สนใจสายตาที่มองมาอย่างน่ากลัวของเซน เธอหันไปขอความช่วยเหลือจากหมอและพยาบาล “ได้โปรดช่วยเด็กในท้องของฉันด้วย...”

“คุณผู้ชายคะ” พยาบาลเอ่ยปากแทรกออกมา “ไม่ว่าคุณกับคุณผู้หญิงจะมีบุญคุณความแค้นอะไรต่อกันก็ตาม แต่ชีวิตคนทั้งคน พวกเราไม่สามารถปล่อยทิ้งได้เหมือนกัน รบกวนเปิดประตูด้วย ไม่อย่างนั้นพวกเราจำเป็นต้องแจ้งตำรวจและเรียกนักข่าวมาที่นี่”

เซนไม่ได้เหลือบไปมองทางด้านพยาบาลแม้แต่น้อย สายตาเย็นชาของเขายังจับจ้องไปทางด้านรสริน

“รสริน เธอจำสิ่งที่เธอเลือกวันนี้เอาไว้ให้ดี แล้วอย่ามาเสียใจทีหลัง”

พูดจบเขาก็หันหลังเดินเข้าบ้านไปทันที

“เปิดประตู! รีบเปิดประตูเร็ว!” รสรินเพิกเฉยต่อท่าทีของเขา ตอนนี้เธอเพียงแค่อยากจะรีบออกไปโดยเร็ว

บอดี้การ์ดทั้งสองคนรีบเข้าไปเปิดประตูให้ รสรินดูพยาบาลทั้งสองคนพาขึ้นรถพยาบาลไป ก่อนที่รถจะวิ่งออกไปมุ่งหน้าไปทางโรงพยาบาล อาการเจ็บท้องเริ่มเบาลงเรื่อย ๆ และความเคลื่อนไหวภายในท้องก็เริ่มอ่อนแรงลงเช่นกัน...

“ไม่ทันแล้ว!” พยาบาลพูดออกมาหลังจากตรวจเช็คอาการของรสริน “คุณยังมีแรงหรือเปล่า พวกเราต้องทำคลอดบนรถแล้ว!”

“ฉันทำได้!” รสรินตอบรับกลับ

ถึงแม้ว่าเธอจะถูกปล่อยทิ้งกลางหิมะเป็นเวลานานจนแทบหมดแรง แต่ตอนนี้เธอยังต้องมีแรงฮึบต่อ เธอต้องคลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัยให้ได้! เมื่อเตรียมการทุกอย่างเสร็จ รสรินก็เริ่มที่จะทำคลอดภายในรถพยาบาล

“ออกแรงหน่อยค่ะ” พยาบาลจับที่ขาของเธอพลางเรียกไม่หยุด “ออกแรงอีกนิดนะคะ เด็กยังไม่โผล่ออกมาเลย แบบนี้อันตรายมาก! พยายามเข้านะคะ ออกแรงอีกค่ะ!”

รสรินกัดฟันแน่น หน้าผากเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ เจ็บปวดอย่างรุนแรงก่อนที่เลือดจะไหลทะลักออกมา

“แย่แล้ว! ตอนนี้เลือดคุณไหลออกมาเยอะมาก ไม่สามารถทำคลอดต่อได้แล้ว...” พยาบาลพยายามเช็ดเลือดที่ยังไหลออกมาไม่หยุด “ไม่อย่างนั้นคุณอาจเสียชีวิตจากการตกเลือดได้”

รสรินส่ายหน้าไปมา ใบหน้าขาวซีด เหงื่อตามไรผมทำให้ผมเปียกชื้นไปหมด ตอนนี้เธอกำลังหวาดกลัวอย่างหนัก

“ฉันไม่เป็นไร เด็กคนนี้ต้องรอด ขอร้องล่ะค่ะ ช่วยทำคลอดต่อเถอะ”

พยาบาลลังเล “แต่ถ้าเป็นอย่างนั้น คุณอาจเสียชีวิตได้นะคะ...”