อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก! นิยาย บท 651
สรุปบท ตอนที่ 651: อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก!
สรุปเนื้อหา ตอนที่ 651 – อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก! โดย Internet
บท ตอนที่ 651 ของ อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก! ในหมวดนิยายRomantic เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ตอนที่ 651 รักและทะนุถนอมเธอ (1)
โดย
Ink Stone_Romance
ขณะที่พวกเขากำลังคุยกันอยู่เย่เซียวก็กลับมาพอดี
ในมือมีถุงยา
ถังซ่งมองยานั่นแวบหนึ่งมุมปากก็กระตุก “ดูท่าทางจะอาการหนักกว่าที่ฉันคิดไว้นะ นายเนี่ย บอกแล้วว่าให้ไปเรียนวิชาจากผู้หญิงพวกนั้น นายกลับไม่ยอมอยู่ได้”
ไป๋ซู่เย่นอนคว่ำอยู่บนเตียงทำเพียงเหมือนไม่ได้ยิน ผู้ชายพวกนี้ติดนิสัยเอาเรื่องบนเตียงมาพูดกันโต้งๆ แบบนี้เลยหรือ?
“นายเปลี่ยนผ้าพันแผลเสร็จหรือยัง? เปลี่ยนเสร็จก็ออกไป” เย่เซียวเพิ่งเอายากลับมาก็เอ่ยปากขับไล่ด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง
ถังซ่งจิปากที “ก็ได้ ไม่รบกวนเวลาส่วนตัวของพวกนายแล้วกัน”
เขาว่าแล้วเตรียมหันหลังเดินออกจากห้อง
“เดี๋ยวก่อน”ไป๋ซู่เย่นึกบางอย่างได้พลางหันกลับมามองถังซ่ง “วันนี้ฉันออกจากโรงพยาบาลได้ไหม?”
“ไม่ได้!”
ถังซ่งยังไม่ทันตอบเย่เซียวก็แย่งตอบไปก่อน
ถังซ่งแบมือทำหน้าระอา
“ถ้าเป็นแค่แผลภายนอก ฉันให้กลับไปพักฟื้นที่บ้านได้”
“กลับไปที่บ้านผม?” เย่เซียวถาม
ไป๋ซู่เย่ส่ายหัว “กลับไปที่บ้านฉัน ยังไงโรงพยาบาลก็ไม่สบายเท่าที่บ้าน สภาพแวดล้อมที่สบายตัวน่าจะเอื้อต่อการรักษาแผลมากกว่า”
กลับไปที่บ้านเขาก็ต้องเผชิญหน้ากับน่าหลันทุกวัน ไม่ได้มีผลดีต่อการพักฟื้นเลย
เย่เซียวหันกลับไปมองถังซ่ง ถังซ่งตอบ “ผมน่ะอยากแนะนำให้คุณพักผ่อนสักสองวันอยู่แล้ว แต่จากสภาพร่างกายของคุณจะกลับไปตอนนี้ก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้ ขอแค่ทำแผลเองตามเวลา แต่คุณอยู่คนเดียวแล้วไหนจะเจ็บตรงหลังหัวอีก แค่ใส่ยาก็เป็นปัญหาใหญ่แล้ว”
“ไม่เป็นไร ฉันหาวิธีได้”
ถังซ่งไม่ตอบแค่หันกลับไปมองเย่เซียว เห็นได้ชัดว่ากำลังรอเย่เซียวอนุญาต
เย่เซียวพยักหน้า “ให้เธอออกจากโรงพยาบาล”
“OK” ถังซ่งหันไปสั่งพยาบาล พยาบาลพยักหน้ารับแล้วเดินนำออกไปก่อน
…………………………
พอถังซ่งออกไปภายในห้องพักผู้ป่วยก็เหลือแค่เธอกับเย่เซียวสองคน เธอนึกถึงสิ่งที่พยาบาลบอกว่าเมื่อคืนเขาอยู่ที่นี่ทั้งคืน ก่อนจะเหล่มองเขาอีกที
“มองอะไร?”
ไป๋ซู่เย่ส่ายหัว “ไม่มีอะไร”
หยิบโทรศัพท์ออกมาจากใต้หมอน “ในเมื่อออกจากโรงพยาบาลได้แล้วงั้นฉันกลับก่อนล่ะ”
ไม่มีของติดตัวอะไร และที่นี่ไม่มีเสื้อผ้าสำหรับให้เธอเปลี่ยนจึงต้องออกจากโรงพยาบาลในสภาพทรุดโทรมแบบนี้
เย่เซียวแค่นเสียงไปที เดินมาช้อนตัวเธอขึ้นโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง ก้าวขายาวออกไปทำให้ตัวกระแทกอกแกร่งเขา กลิ่นกายชายหนุ่มลอยเตะจมูก ไป๋ซู่เย่มองเขาด้วยสีหน้าสับสนแวบหนึ่ง “เย่เซียว ฉันเดินเองได้”
“ไม่เจ็บแล้ว?”
“…ก็เพราะคุณไม่ใช่หรือไง” ไป๋ซู่เย่พึมพำ
เย่เซียวได้ยินแต่ไม่พูดอะไรทั้งนั้น เดินไปถึงนอกห้องพักผู้ป่วยถึงกล่าวขึ้น “วันหลังอย่าทำให้ผมโกรธอีก คงไม่ต้องถูกทรมานถึงขนาดนี้”
ได้ยินคำพูดเขาไป๋ซู่เย่นิ่งค้างไปครู่ขณะ
เผลอตอบออกมาเสียงเบาๆ “เรา…ยังมีวันหลังอีกเหรอ?”
“สิบสองวันหลังจากนี้ ฉันจะกลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิม ใช้ชีวิตที่ผู้หญิงทุกคนควรมี”
เขาขมวดคิ้วคล้ายฟังเธอไม่เข้าใจ “อะไรคือชีวิตที่ผู้หญิงทุกคนควรมี?”
ไป๋ซู่เย่สบตาเขาแน่วแน่ ดวงตาใสวาวน่าหลงใหล “แม่ฉันเร่งเร้าให้ฉันหาคนรักตลอด เร่งให้ฉันแต่งงาน ก็เลย…”
ปวดใจเจ็บแปลบ
เย่เซียวตาเข้มแล้วเข้มอีก ชั่วครู่ถัดมาจู่ๆ ก็บีบใต้คางเธอโน้มตัวปิดปากเธอแรงๆ เพื่อห้ามไม่ให้เธอพูดคำตอบที่กำลังจะออกจากปาก
กลิ่นอายชายหนุ่มโถมเข้ามา แพขนตาไป๋ซู่เย่กะพริบหลายครั้ง รู้สึกเพียงว่าร่างกายเริ่มอ่อนแรง
“จูบผม!”เย่เซียวประกบปากกับปากของเธอ เสียงแหบพร่าออกคำสั่ง
ความปวดใจแล่นลิ่วขึ้นมาในอก จากนั้นเจ้าตัวคล้องสองแขนโอบลำคอเขาเหมือนคนที่กำลังจมน้ำ แนบริมฝีปากประกบอย่างอดใจไม่ได้ ทั้งตอบรับการรุกล้ำ ทั้งเลียนแบบเขาเป็นฝ่ายดูดดึงปากเขา ลิ้นเกี่ยวกระหวัดเขาอย่างกระตือรือร้น…
เขาหายใจหอบหนักขึ้นเรื่อยๆ
“สิบปีก่อน คุณยังติดค้างผมไว้มาก ก่อนที่จะชดใช้คืนทั้งหมดอย่าหวังว่าจะได้แต่งงาน!” เย่เซียวหอบหายใจพูดเสียงทุ้มอย่างเอาแต่ใจ แต่ปากกลับยังแนบชิดกลีบปากเธอ มือใหญ่กดเอวเธอให้ประชิดตัวเขา “ได้ยินไหม?”
ไป๋ซู่เย่สติพร่ามัวพลางตอบรับออกมาสั้นๆ ‘อืม’
เสียงหอบครางของเธอเย้ายวนใจอย่างมาก ประเภทที่ผู้ชายทุกคนยากจะควบคุมตัวเองไหว หลายครั้งก่อนหน้านี้กอดเธอเขาต้องอดกลั้นไม่ให้เอาแต่ใจเกินไป ตอนนี้กลับกล้าเอาแต่ใจได้เต็มที่แล้ว!
เย่เซียวรู้สึกว่าเธอจงใจทรมานเขา เขาตะครุบมือที่ลูบไล้ไปทั่วของเธอไว้ ใช้ดวงตาร้อนเป็นไฟมองเธอ “พอแล้ว!”
“ตอนนี้ฉันเจ็บเพราะคุณขนาดนี้ คุณจะทรมานฉันอีกไหม?”
……………………………………..
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก!