อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก! นิยาย บท 719
ตอนที่ 719 หากคุณตาย ฉันจะติดตามไป (2)
โดย
Ink Stone_Romance
ตอนที่พิธีหมั้นของเย่เซียวกำลังดำเนินไป๋ซู่เย่ก็บินทะยานอยู่บนฟ้าไกล
หลังกลับประเทศวันที่สองรองปลัดพาไป๋หลางกลับมา หลังจากนั้นไป๋หลางก็ไม่เคยปริปากเอ่ยถึงเรื่องนั้นอีก แต่บางครั้งเธอยังได้เห็นงานหมั้นที่ยิ่งใหญ่จากข่าวต่างประเทศบ้าง
บทความสื่อถูกส่งจากประเทศ T มายังประเทศ S ไม่สิ น่าจะบอกว่าไปถึงทั่วโลก
“เธอว่าเย่เซียวอยากจะป่าวประกาศให้โลกรู้ว่าเขามีคู่หมั้นที่สวยงามแล้วเขาก็รักเธอ รักจนถึงขั้นต้องบอกให้โลกรู้ขนาดนี้เชียวเหรอ?” ช่วงมื้อกลางวันเพื่อนร่วมงานที่นั่งตรงข้ามเธอกำลังพูดถึงข่าวของเย่เซียว
ไป๋หลางแทบจะหันมาดูสีหน้าของเธอทันที เห็นเธอไม่มีสีหน้าอะไรมากแม้จะโล่งอกแต่ยังพูดกับเพื่อนร่วมงานตรงข้ามว่า “เรื่องผ่านไปนานขนาดนี้แล้วพวกคุณยังคุยถึงอยู่อีก คุยเรื่องภารกิจที่ช่วงนี้ต้องทำบ้างดีกว่าไหม?”
“ไม่ใช่ว่าเราอยากคุยแต่เย่เซียวจัดหนักจัดเต็มจริงๆ ผ่านไปตั้งหลายวันแล้วสื่อยังเล่นข่าวนี้อยู่เลย”
ไป๋ซู่เย่หลุบตามองหนังสือพิมพ์ข้างๆ แวบหนึ่ง
เย่เซียวไม่ใช่คนโอ้อวดแบบนั้นอีกทั้งเขาเองก็รู้ว่าข่าวนี้ถูกปล่อยเมื่อไร สำหรับน่าหลันแล้วบอกได้เลยว่าเป็นดั่งภัยพิบัติ มีคนมากมายกำลังจดจ้องเย่เซียวอยากหาช่องโหว่ในการต่อสู้ ตอนนี้มีข่าวนี้เท่ากับว่าผลักน่าหลันเป็นเป้าแทน หลายคนที่ทำอะไรเย่เซียวไม่ได้จากนี้ไปเกรงว่าจะเร้นหาทุกวิถีทางที่จะหันเป้าไปทางน่าหลันแทน
เย่เซียวก็ทำเรื่องแบบนี้ไม่ได้ ฉะนั้นคิดว่าน่าจะเป็นฝีมือไฟเรนเซ่ แต่ไฟเรนเซ่เป็นคนคาดเดาความคิดยากมาโดยตลอด ดังนั้นคิดว่าไม่มีใครรู้จุดประสงค์ของเขาได้อย่างถ่องแท้
ยิ่งไปกว่านั้นบัดนี้เรื่องพวกนี้ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเธอแม้แต่นิดเดียว…
ไป๋ซู่เย่ทานอาหารเงียบๆ เมนูอาหารที่ดูน่าทานแต่พอเข้าปากแล้วกลับฝาดขมราวกับกำลังเคี้ยวขี้ผึ้ง…
……………………
วันที่สิบยังคงนอนหลับยากเหมือนเดิม
ไป๋ซู่เย่พิงอ่างอาบน้ำเปิดม่านพลางใช้สายตาว่างเปล่ามองไปยังท้องฟ้านอกหน้าต่างที่เริ่มสว่างขึ้น เมืองนี้หิมะเริ่มตกแล้ว ข้างนอกขาวโพลนไปทั่วทุกหนแห่งที่แค่มองก็รู้สึกหนาวเข้ากระดูก
ในเมืองเยียว ณ ประเทศ T ในอีกฟากหนึ่งตอนนี้หิมะเริ่มตกแล้วหรือยัง? พลุดอกไม้ที่เมืองนั้นยังถูกจุดตามเวลาเดิมหรือไม่? โรงแรมแห่งนั้น ห้องนั้น เปลี่ยนเป็นใครกับใคร?
คิดถึงนี่หัวใจก็บีบรัด
ทันใดนั้นเองเสียงดังของโทรศัพท์ก็ดึงสติเธอกลับมา
เธอลุกยืนจากอ่างอาบน้ำใช้ผ้าขนหนูพันตัวก่อนกดรับสาย ปลัดกระทรวงเป็นคนโทรมาและแค่ประโยคสั้นๆ “ประชุมด่วน รีบมาที่กระทรวงเดี๋ยวนี้”
ไป๋ซู่เย่ดูเวลาแวบหนึ่ง นี่เพิ่งเช้าเจ็ดโมงครึ่ง ดูเหมือนจะเป็นภารกิจเร่งด่วนมาก
ไม่รอช้ารีบเปลี่ยนเป็นชุดเครื่องแบบเกล้าผมขึ้น ขับรถฝ่าหิมะไปยังกระทรวงความมั่นคง
การประชุมครั้งนี้เคร่งเครียดอย่างมาก
“ตอนนี้สถานการณ์คับขันมาก เพราะครั้งนี้เยียวหมิงลักพาตัวไปที่สถานที่พิเศษอย่างทะเลทรายซ่าเหยียน ไม่สามารถส่งกองทัพรัฐบาลบุกเข้าไปโดยตรง ดังนั้นเรื่องนี้เลยตกมาที่กระทรวงความมั่นคงของเรา ครั้งนี้นอกจากจะมีทหารรับจ้างที่เก่งกาจยี่สิบนายมาช่วยสนับสนุนเราแล้ว ยังมีสปายของเราช่วยประสาน ส่วนตอนนี้เราต้องเลือกคนหนึ่งเป็นผู้นำหน่วยอำพรางตัวของเราเข้าไปที่ทะเลซ่าเหยียน ทุกท่านที่นั่งอยู่มีใครยอมอาสาเป็นคนนำในครั้งนี้บ้าง?”
ปลัดกวาดมองทุกคนที่นั่งอยู่ตรงนี้รอบหนึ่ง
จากนั้นเสียงใสหนึ่งดังขึ้น “ฉันไปเอง”
สายตาทุกคนหันไปทางผู้หญิงเพียงหนึ่งเดียวในที่นี้
ไป๋หลางเบนหน้าไปพูดเสียงเบา “ช่วงนี้คุณดูไม่ค่อยมีชีวิตชีวา ภารกิจครั้งนี้อันตรายมาก!”
“อันตรายแค่ไหนก็ต้องมึคนไป ไม่ใช่ฉันก็เป็นคนอื่น”
“แต่…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก!