อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก! นิยาย บท 718

อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก! – ตอนที่ 718 หากคุณตาย ฉันจะติดตามไป (1)
ตอนที่ 718 หากคุณตาย ฉันจะติดตามไป (1)
โดย
Ink Stone_Romance
“ดูเหมือนว่าคุณไป๋จะจำได้แล้ว”

ไฟเรนเซ่มองเธอด้วยรอยยิ้ม รอยยิ้มที่เรียกให้ไป๋ซู่เย่ขนลุกวาบ

คนคนนี้เธอเคยรู้จัก

สิบปีก่อนเย่เซียวเคยให้เธอดูรูปถ่ายของเธอ เธอในรูปเมื่อนั้นยังเป็นผู้หญิงที่เพิ่งแต่งงานคลอดลูก ไม่ได้ดูโทรมและมีอายุเท่าตอนนี้

“คุณไฟ ถ้าคุณฆ่าเธอ เย่เซียวไม่ปล่อยคุณไว้แน่!”

“เย่เซียว? ผมเป็นคนเลี้ยงเย่เซียวมาเอง ต่อให้ผมหันปลายกระบอกปืนไปที่เขา ต่อยตีเขาจนตัวน่วม เขาอาจจะไม่ทำอะไรผมด้วยซ้ำ!”

สองมือของไป๋ซู่เย่ข้างลำตัวกำแน่นกว่าเดิม คุณแม่เขานับได้ว่าเป็นคนในครอบครัวที่แท้จริงเพียงหนึ่งเดียวของเย่เซียว พอจะคิดได้ว่ามีความสำคัญต่อเขามากขนาดไหน

เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ “คุณพูดเงื่อนไขมาเลยดีกว่า ในเมื่อคุณเอาเธอมาตรงหน้าฉัน ให้ฉันเห็น ก็ต้องมีเรื่องเจรจากับฉัน”

ไฟเรนเซ่ระเบิดเสียงหัวเราะและยกปืนออก ใช้ผ้าสีเหลืองหนึ่งผืนเช็ดเบาๆ “ผมชอบคุยกับคนฉลาด คุณไป๋ ผมมีเงื่อนไขเดียว ความอยู่ความตายของคุณแม่เย่เซียวก็ขึ้นอยู่กับคุณแล้วล่ะ”

“ว่ามาได้เลย!”

“จากนี้อย่าปรากฏต่อหน้าเย่เซียวอีก!” ไฟเรนเซ่บอกข้อแม้ของตนมาด้วยสีหน้าที่เย็นชาดุดันมากกว่าเดิม เขาหยุดท่าเช็ดปืน จู่ๆ ก็จ้องไป๋ซู่เย่ด้วยแววตาเย็นยะเยือก “ผมไม่ชอบให้คุณเข้าใกล้ลูกชายผม ถ้าทำได้ คุณแม่ของเขาก็มีชีวิตอยู่ต่อไป ถ้าทำไม่ได้ คุณกับเย่เซียวก็มาเก็บศพด้วยกันเถอะ!”

สิ้นคำของเขา ไป๋ซู่เย่ที่แต่เดิมยังตึงเครียดอยู่ก็ผ่อนคลายลงมากโข

อารมณ์เธอค่อยๆ คงที่ แย้มปากหัวเราะ “ฉันคิดว่าคุณไฟจะออกโจทย์ยากอะไรให้ฉันซะอีก ที่แท้ก็แค่นี้เอง”

พูดถึงนี่เธอหยุดชะงัก แม้กำลังระงับอารมณ์อยู่อย่างสุดความสามารถแต่น้ำเสียงก็แฝงด้วยความเศร้าอย่างปิดไม่มิด “คุณไฟไม่ต้องต้องทำขนาดนี้ด้วยซ้ำ ฉันกับเย่เซียว…ไม่เคยคิดจะเจอกันอยู่แล้ว…”

ไฟเรนเซ่พยักหน้าอย่างพึงพอใจ “ผมเชื่อว่าคุณไป๋ต้องเป็นคนที่พูดได้ทำได้”

ไป๋ซู่เย่ไม่ได้พูดอะไรอีก เสียงประกาศให้ขึ้นเครื่องดังขึ้นข้างหู เธอก้มตัวหยิบกระเป๋าเดินทางซึ่งปลายนิ้วกำแน่นจนขาวซีด “คุณไฟ ถ้าไม่มีเรื่องอื่นแล้ว ฉันขอตัวไปก่อน…”

เสียงเบาหวิวและล่อยลอย

ไฟเรนเซ่หยักหน้า “ไปเถอะ”

………………

ไป๋ซู่เย่ถือกระเป๋าเดินทางเดินออกจากห้องรับรอง เธอรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังเหยียบอยู่บนก้อนเมฆที่ตัวล่อง ลอยไม่มีเรี่ยวแรง

ขณะเดินผ่านห้องรับรองผู้โดยสารห้องอื่นได้ยินเสียงดีใจปนตื่นเต้นของหญิงสาวดังแว่วมา “ถ่ายทอดสดมาแล้ว!พิธีหมั้นเริ่มแล้ว!”

“โรแมนติกจังเลย!”

“อ๊าก เย่เซียวหล่อจัง!”

“ภรรยาของเขาก็สวยมาก!ได้ยินว่าพวกเขาอายุห่างกันมากล่ะ ห่างตั้งสิบกว่าปีแหนะ!เท่มากเลย!”

“แต่ทำไมว่าที่เจ้าบ่าวถึงดูไม่มีความสุขเลยสักนิด เธอดูสิ สีหน้าเขาดูแย่มาก”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อรุณสวัสดิ์ ท่านประธานาธิบดีที่รัก!