สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 116

“วางใจได้ ไม่ต้องบอก พวกพี่จะจัดการรับใช้แม่หญิงงดงามท่านนี้อย่างดี ฮ่า ฮ่า ๆ ๆ...”

ชายฉกรรจ์ทั้งสามหื่นน้ำลายไหลพากันล้อมรอบ มองเฟิงเชียนเสวี่ยที่อยู่บนโซฟา ดีใจจนควบคุมตัวเองไม่อยู่ เสิ่นอวิ๋นก่อนเดินออกจากห้องวีไอพีร้าง ก็หันกลับไปปิดประตูห้อง สายตาเย็นชาจ้องมองไปที่เฟิงเชียนเสวี่ย กระตุกยิ้มมุมปากอย่างเย็นชา.....

“เฟิงเชียนเสวี่ย ไม่ต้องกลัวไปหรอก ฉันจะไปตามแฟนของเธอให้ ให้เขามาเห็นสภาพเธอที่เละเทะแบบนี้ บางที เขาอาจจะรักเธอมากกว่าเดิมก็ได้นะ ฮ่า ฮ่า....”

……

“คนสวยจ๋า พี่มาแล้ว!” ชายหัวเกรียนคนหนึ่งยื่นมือปลาหมึกของเขามาทางเฟิงเชียนเสวี่ย

“รอเดี๋ยว” ชายหัวล้านอีกคนปลัดมือของเขาออก แล้วหยิบมือถือออกมา “เซ็กซี่เย้ายวนแบบนี้ เล่นครั้งเดียวน่าเสียดายแย่ ต้องบันทึกช่วงเวลาอันงดงามนี้ไว้สักหน่อย แบบนี้เดี๋ยวครั้งหน้าจะได้เรียกแม่นี้ใช้งานได้ง่ายๆหน่อย

“ลูกพี่ ฉลาดที่สุด”

ทั้งสองคนที่เหลือพูดตอบอย่างเห็นด้วย ชายหัวล้านวางโทรศัพท์ไว้ด้านข้างเปิดโหมดอัดวิดีโอ หลังจากนั้นก็หยิบหน้ากากออกมาสามอัน แบ่งไปให้เหล่าพี่น้อง “ใส่หน้ากากนี้ไว้ หากคลิปหลุดออกไปจะได้ไม่มีใครจำได้ว่าเป็นพวกเรา”

“ลูกพี่ รอบคอบจริงๆ”

“เลิกพูดจาไร้สาระได้แล้ว เองสองคนหลบไปก่อน ข้าขอคนแรก !”

“เออ...ก็ได้ เร็วเข้าเถอะ!”

“ข้าใช้เวลานานโว้ย!” ชายหัวล้านค่อยๆเข้าใกล้เฟิงเชียนเสวี่ยด้วยท่าทางหื่น “คนสวย ข้ามาแล้ว”

……

เสิ่นอวิ๋นเดินกลับไปทางห้องวีไอพีของเพื่อนๆ แต่ระหว่างทางกลับไป ก็เจอกับเยี่ยเจิ้นถิงเข้า!

แสงสว่างของดวงไฟก็ไม่สามารถปกปิดอ่อร่าจากขุมนรกบนร่ายกายของเขาได้ ดวงตาที่ดำสนิทคู่นั้นแฝงไปด้วยความอาฆาตของสัตว์ร้าย เข้าประชิดตัวทีละก้าว “เฟิงเชียนเสวี่ยอยู่ที่ไหน”

“ท่านประธานเยี่ย......”เสิ่นอวิ๋นฝืนยิ้มเฝื่อนออกมา และควบคุมสติของตัวเองไว้ แต่ทว่าเสียงกับสั่น “เฟิงเชียนเสวี่ยดื่มมากไปหน่อย ฉันพาเธอออกมาสูดอากาศ แต่ว่าตอนที่ฉันเข้าไปหยิบน้ำให้เธอ ก็ไม่เจอเธอแล้ว...เอือก...”

เสิ่นอวิ๋นยังพูดไม่ทันจบ ก็ถูกเยี่ยเจิ้นถิงบีบคอแน่น มือของเขานั้นเหมือนกรงเล็บของสัตว์ดุร้ายทำให้เสิ่นอวิ๋นหายใจไม่ออกชั่วขณะ

เสิ่นอวิ๋นอ้าปากค้าง ภายในดวงตาที่เบิกกว้างมีแต่ความหวาดกลัว ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้านี้ไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาแต่เป็นยมทูตที่จะตัดสินความเป็นความตาย เพียงแค่เขาออกแรงเพียงนิดเดียว ชีวิตของเธอก็ถึงฆาตทันที

“เธอ อยู่ ที่ ไหน ?”

เยี่ยเจิ้นถิงกัดฟัดพูดเสียงต่ำ น้ำเสียงเหมือนสัตว์ดุร้ายที่กำลังบีบถามเหยื่อที่จับได้