สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 125

“ใช่ครับ ซือมู่เฟิงบอกว่า พอกลับถึงบ้านแล้วจะให้พ่อเขาซื้อนกแก้วให้” หลงหลงหยิบการ์ดเชิญสีทองออกมาจากกระเป๋า “อีกอย่างนะ หม่ามี้ ซือมู่เฟิงยังเชิญพวกเราไปงานวันเกิดของเขาด้วยนะครับ!”

“เอ่อ……” เฟิงเชียนเสวี่ยประหลาดใจ ครั้งก่อนเด็กๆ เกือบจะทะเลาะกัน ทำไมตอนนี้ถึงได้สนิทกันขนาดนี้

“หม่ามี้ ตอนนี้ซือมู่เฟิงไม่รังแกเย่ว์เย่ว์แล้วนะครับ” เฉินเฉินตั้งใจอธิบาย “ทุกๆ วันเขาจะเอาของกินอร่อยๆ มาให้เย่ว์เย่ว์ แล้วยังแบ่งปีกไก่ทอดกับสตอเบอร์รี่ที่เป็นอาหารกลางวันให้กับเย่ว์เย่ว์อีกด้วย”

“ใช่ครับ ตอนนี้ซือมู่เฟิงทำดีกับเรามากครับ” หลงหลงทำท่าชกมวย “ช่วงนี้เขามาขอเรียนท่าชกมวยกับผมด้วยนะ ผมเลยสอนเขาไปหลายท่าเลยครับ!”

“หม่ามี้ หนูให้อภัยซือมู่เฟิงแล้วยอมรับเขาเป็นเพื่อนได้ไหมคะ”

เย่ว์เย่ว์เอียงหัวแล้วถามอย่างไร้เดียงสา

“ได้สิคะ” เฟิงเชียนเสวี่ยยิ้มแล้วพยักหน้า “มิตรภาพของเด็กๆ เด็กๆ ต้องตัดสินใจเอง หม่ามี้จะไม่เข้าไปยุ่งนะคะ”

“ถ้างั้นพวกเราไปงานวันเกิดของซือมู่เฟิงได้ไหมครับ” หลงหลงรีบถาม

“อืม……” เฟิงเชียนเสวี่ยคิดๆ แล้ว พูดอย่างอ้อมค้อมว่า “งานวันเกิดของเขาคงจะมีครอบครัวของเขาอยู่ ถึงแม้ว่าความเข้าใจผิดระหว่างพวกเธอกับเขาจะคลี่คลาย แล้วแสดงมิตรภาพที่ดีต่อกันได้ แต่คนในครอบครัวเขาอาจไม่ได้คิดแบบนั้น ดังนั้น ครั้งนี้ก็อย่าไปเลยนะ พวกเธออวยพรวันเกิดให้เขาที่โรงเรียนอนุบาลก็ได้นะ!”

“ผมก็คิดแบบนั้นครับ” เฉินเฉินผู้มีวุฒิภาวะทางความคิดพยักหน้าแล้วพูด “ยายกับแม่ของซือเฮ่าเซวียนดุมาก พวกเราอย่าไปบ้านเขาเลยดีกว่า”

“ก็ได้ครับ”

หลงหลงทำปากเบะ รู้สึกเสียใจ ไปดูหุ่นยนต์ทรานฟอร์เมอร์ที่บ้านซือมู่เฟิงไม่ได้แล้ว

เย่ว์เย่ว์กลับไม่รู้สึกอะไร พูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันวาดภาพไว้ภาพหนึ่งเพื่อให้เป็นของขวัญวันเกิดเขา หม่ามี้ แบบนี้ได้ไหมคะ”

“ได้สิ ลูกๆ เก่งที่สุดเลย!” เฟิงเชียนเสวี่ยหอมลูกทั้งสาม

“หม่ามี้เป็นผู้หญิง ต่อไปจะหอมผมตามใจไม่ได้แล้วนะครับ”

หลงหลงทำปากจู๋แล้ววิ่งหนีไป