“ไปเอากล่องปฐมพยาบาลเร็ว!”
เหวินลี่ตอบสนองอย่างรวดเร็ว รับมือได้อย่างดี รีบเดินไปที่ห้องประธาน
เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกถูกบีบเข้าที่หัวใจ เธออยากจะตามไปดู แต่ก็ต้องทนเอาไว้
อีกอย่าง ถ้าเธอไปตอนนี้ อาจจะเพิ่มปัญหาให้กับซือเฮ่าเซวียนก็เป็นได้
“ประธานซือ ฉันเพิ่งเอากล่องปฐมพยาบาลมา ทำไมถึงออกมาคะ ต้องขอโทษจริงๆ ค่ะ วันนี้ท่านประธานอารมณ์ไม่ค่อยดี ฉันส่งท่านไปโรงพยาบาล…”
เสียงเหวินลี่ดังขึ้น
“ไม่ต้อง” ซือเฮ่าเซวียนไปที่ห้องน้ำพนักงานที่อยู่ตรงมุม
“คุณซือหย่วน นี่เป็นกล่องปฐมพยาบาล ข้างในมียาฉุกเฉินอยู่ค่ะ” เหวินลี่เอากล่องปฐมพยาบาลที่เลขาเอามาให้ซือหย่วน “คุณลองดูว่าจะใช้ได้ไหม”
“ขอบคุณครับ” ซือหย่วนรับไป “คุณไปทำงานเถอะ ตรงนี้ผมจัดการเองครับ”
“ได้ค่ะ” เหวินลี่รีบเดินกลับมา สั่งกับเลขาคนอื่นๆ ว่า “ตั้งใจทำงาน เดี๋ยวประธานซือออกมา ห้ามเหลียวซ้ายแลขวา”
“ค่ะ” เหล่าเลขาต่างให้ความร่วมมือ พวกเขารู้ดีว่าท่านประธานที่เดินออกมาคนนั้น เขาเองก็รักศักดิ์ศรีเหมือนกัน ยิ่งถูกมองด้วยสายตาที่ซับซ้อน ยิ่งอึดอัดใจ
เฟิงเชียนเสวี่ยขมวดคิ้วยืนอยู่ที่โต๊ะทำงานของตน ในใจรู้สึกไม่สบอารมณ์ เธอไม่เข้าใจ ด้วยฐานะของตระกูลซือในตอนนี้ ทำไมซือเฮ่าเซวียนต้องลงทุนมาขอร้องเยี่ยเจิ้นถิง
ทำธุรกิจของตนเองไม่ดีเหรอ
หรือว่าบนโลกใบนี้มีแค่เยี่ยเจิ้นถิงที่เป็นลูกค้าคนเดียว?
ตอนที่คิดอยู่ ซือเฮ่าเซวียนก็ออกมา ใช้ผ้าเช็ดหน้ากดไว้ที่หน้าผาก ซือหย่วนเดินตามอยู่ข้างหลัง
เฟิงเชียนเสวี่ยอดไม่ได้ที่จะเงยหน้ามามอง หน้าผากของเขายังมีเลือดไหลออกมา สูทสีขาวเต็มไปด้วยเลือดสีแดง สภาพเขาทั้งลำบากทั้งอ่อนแรง
เธอรู้สึกทุกข์ในใจ มือทั้งสองข้างกำไว้แน่น อยากจะไปถามไถ่แต่ก็ไม่กล้า
จนซือเฮ่าเซวียนเดินเข้าลิฟต์ไป เธอก็ยังไม่ทำอะไร เขาเงยหน้ามองมาที่เธอ ดวงตาที่แดงก่ำเต็มไปด้วยความเจ็บปวด…
ใจเธอเต้นเร็วแล้วตาก็แดงขึ้นมา
ประตูลิฟต์ปิดลง ซือเฮ่าเซวียนไปแล้ว
เฟิงเชียนเสวี่ยก้มหัวลง ในใจเป็นทุกข์อย่างมาก…
“เสี่ยวเฟิง เธอกับเชี่ยนเชี่ยนไปเก็บกวาดห้องประธาน” เหวินลี่สั่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...