สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 261

“จู่ๆ ทำไมคุณถึงพูดเรื่องนี้ขึ้นมาล่ะ”

เฟิงเชียนเสวี่ยตื่นตระหนก เธอรับรู้ได้ถึงความเย็นยะเยือกในน้ำเสียงของชายหนุ่ม

“พูดอีกอย่างหนึ่งก็คือ...” ดวงตาของเยี่ยเจิ้นถิงหรี่ลงอย่างมีนัย “สี่ปีที่แล้ว หลังจากที่คุณมีอะไรกับผม คุณก็ไปคบกับฉู่จือมั่วเลยสินะ”

หัวใจของเธอบีบแน่น แย่แล้ว เธอลืมประเด็นนี้ไปเลย

เวลานี้ เมื่อได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับเด็กๆ เขาจะโยงไปยังความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างเธอและฉู่จือมั่วทันที...

บรรยากาศภายในรถที่กว้างขวางเริ่มกดดันลงจนรู้สึกว่ารถเล็กและแคบลงไปถนัดตา

อุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นทำให้ลมหายใจติดขัด

เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกประหม่า แต่ไม่รู้จะทำลายบรรยากาศที่รุนแรงนี้ได้อย่างไร

“พูดสิ!” เยี่ยเจิ้นถิงตะคอกด้วยความโมโห

“ฉัน...” เฟิงเชียนเสวี่ยไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี เธอโพล่งออกมาอย่างตื่นตระหนก “มันเป็นเรื่องที่ผ่านไปแล้ว ตอนนั้นฉันกับคุณก็ไม่ได้คบกันนี่นา คุณอย่าเอาแต่โมโหกับเรื่องนี้ได้ไหม...”

“งั้นหรือ” เยี่ยเจิ้นถิงเอื้อมมือไปจับท้ายทอยของเธอดันให้มาตรงหน้า แล้วเข้าประชิดเธอด้วยความโมโห “แต่ผม...มีผู้หญิงแค่คุณคนเดียวตลอดมา!”

เฟิงเชียนเสวี่ยนิ่งอึ้ง ดวงตาเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ และมองเขาด้วยสายตาเหลือเชื่อ

เธอไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อน

ผู้ชายที่ทะนงตนและหยิ่งในศักดิ์ศรีอย่างเขา ควรจะมีหญิงสาวมากมายแย่งกันเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดสิ

ต่อให้เขาเคยผ่านผู้หญิงมา มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร

แต่ เขากลับพูดว่า...

“แม้ครั้งนั้นจะเป็นอุบัติเหตุ แต่ผมก็ให้ความสำคัญนะ” เยี่ยเจิ้นถิงขมวดคิ้ว ดวงตาของเขาเย็นเยียบราวกับน้ำแข็ง “ตั้งหลายปีแล้ว ผมไม่ได้พยายามตามหาคุณ แต่ผมก็ไม่เคยแตะต้องผู้หญิงคนอื่น นี่คือความแตกต่างระหว่างผมกับคุณ!”

“ไม่ ไม่จริงหรอกมั้ง” เฟิงเชียนเสวี่ยไม่อยากจะเชื่อ “ตะ...แต่เทคนิคคุณยอดเยี่ยมขนาดนั้น ไม่เหมือนกับ...”

“คุณรู้ได้ยังไงว่าเทคนิคผมยอดเยี่ยม เพราะมีคนให้เทียบหรือไง” สีหน้าของเยี่ยเจิ้นถิงยิ่งมืดหม่นขึ้นไปอีก

“ไม่ใช่...ไม่ใช่...”

“ถ้าคุณแคร์อดีตของฉันมากขนาดนั้น งั้นพวกเราก็...เลิกกันเถอะ” เฟิงเชียนเสวี่ยลองหยั่งเชิงถาม “ฉันจะคืนเงินค่าสร้อยให้คุณ พวกเราจะได้ไม่เป็นหนี้กัน...”

เธอมีเงินที่พ่อของเธอทิ้งไว้ให้อีกร้อยล้านดอลลาร์ หากแลกเป็นเงินหยวนก็ได้อยู่หลายร้อยล้าน เมื่อชดใช้ให้เขาแล้ว เงินที่เหลือก็เพียงพอสำหรับชีวิตที่เหลืออยู่ของเธอและลูกๆ

“เหอะ!” เยี่ยเจิ้นถิงยิ้มเย้ย “ตอนนี้มีเงินแล้ว น้ำเสียงไม่เบาเลยนะ หนึ่งร้อยล้านจะชดใช้กันง่ายๆ หรือ”

“...”

ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรก็ผิดไปหมด เธอจนปัญญาแล้ว

เยี่ยเจิ้นถิงจอดรถใต้ต้นไม้และดับเครื่อง เขาถอดเสื้อโค้ตออก จากนั้นก็ค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ดๆ

“คุณ คุณจะทำอะไรน่ะ”

เฟิงเชียนเสวี่ยตื่นตระหนกและคิดจะเปิดประตูรถหนี

แต่ประตูรถถูกล็อก เธอไม่สามารถหนีออกไปได้...