สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 262

สรุปบท ตอนที่ 262 ซื้อผ้าอนามัย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 262 ซื้อผ้าอนามัย – สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก โดย Namfon

บท ตอนที่ 262 ซื้อผ้าอนามัย ของ สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก ในหมวดนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Namfon อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

“หนีสิ มาดูกันว่าจะหนีไปไหนได้!”

เยี่ยเจิ้นถิงยิ้มเยาะพลางปลดกระดุมเสื้ออย่างช้าๆ แล้วปรับเบาะนั่ง 

“อย่านะคุณ...” เฟิงเชียนเสวี่ยอยากจะร้องไห้แล้ว “วันนี้ฉันไม่ค่อยสบาย...”

“ใช่เหรอ” ชายหนุ่มกดเธอไว้ด้านล่าง “เมื่อเช้าพวกเราเพิ่งทำกันไปเอง จะเสแสร้งไปทำไม”

“จริงๆ นะ...” เฟิงเชียนเสวี่ยบิดร่างกายอย่างไม่สบายตัว พลางใช้มือทั้งสองดันไหล่ของเขาอย่างไร้เรี่ยวแรง “ปล่อยฉันเถอะ...อ๋า...”

พูดยังไม่ทันจบ เขาก็ฉีกกระโปรงของเธอและล้วงมือเข้าไปด้านใน

“อย่า...” หญิงสาวหลับตาลงอย่างสิ้นหวัง

ชายหนุ่มกัดคอเธอประหนึ่งแวมไพร์กำลังดูดเลือด พร้อมจะบุกเต็มกำลัง แต่ทันใดนั้นก็รู้สึกได้ถึงความผิดปกติ...

เขายกมือขึ้นดู...เลือด!

เขาชะงักและนิ่งอึ้ง

“ผมยังไม่ได้ทำอะไรคุณเลย ทำไมถึง...”

“ประ...ประจำเดือนฉันมา เฟิงเชียนเสวี่ยกัดริมฝีปากล่าง พูดออกมาอย่างยากลำบาก

เยี่ยเจิ้นถิงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะได้สติ เขาผละออกจากตัวเธอด้วยสีหน้าดำมืด

หลังจากทำความสะอาดมือด้วยทิชชูเปียก เขาก็สตาร์ทรถและขับออกไปทันที

เฟิงเชียนเสวี่ยขดตัวเป็นลูกบอล ไม่กล้าแม้แต่จะพูดหรือเคลื่อนไหว เธอรู้สึกไม่สบายตัวมากขึ้นเรื่อย

ตั้งแต่เมื่อสักครู่ที่เขาขับรถ เธอก็เริ่มมีความรู้สึกเล็กน้อยแล้ว เดิมทีคิดว่าแค่พยายามกลับบ้านให้เร็วที่สุดก็น่าจะได้ แต่คาดไม่ถึงเลยว่าเธอจะเผลอทำให้เขาโกรธอีกแล้ว

เยี่ยเจิ้นถิงขับรถย้อนกลับไปในเมือง และมองข้างทางตลอดราวกับกำลังค้นหาอะไรบางอย่าง

เฟิงเชียนเสวี่ยไม่รู้ว่าเขากำลังทำอะไร เธอได้แต่ร้องขออย่างระแวดระวัง “ฉันอยากจะกลับแล้ว ขอร้องล่ะ ปล่อยฉันไปนะ...”

เยี่ยเจิ้นถิงไม่สนใจเธอ เขาจอดรถข้างถนนแล้วเดินเข้าไปในร้านค้า

เมื่อเห็นเขาลงจากรถไปแล้ว เฟิงเชียนเสวี่ยเปิดประตูรถคิดจะหนีเพราะกลัวว่าเขาจะโมโหขึ้นมาอีก แต่เมื่อลงจากรถแล้วก็พบว่ากระโปรงตัวเองถูกเขาฉีกขาดรุ่งริ่ง

เธอรีบหยิบเสื้อโค้ตของเขามาสวมก่อนจะรีบวิ่งหนีไป

อีกด้าน เยี่ยเจิ้นถิงเดินเข้าไปในร้านค้าและมองไปรอบๆ เพื่อหาบางสิ่ง

ด้วยชุดสีดำและหน้ากากที่ดูลึกลับน่าพิศวง ดวงตาคมกริบพร้อมด้วยออร่าดุดัน

“เลิกพล่ามกันได้แล้ว” เยี่ยเจิ้นถิงเริ่มหงุดหงิดแล้ว “ช่วยหาของให้ผมที”

“คุณอยากได้อะไรคะ ฉันจะช่วยคุณเอง” พนักงานหญิงทั้งสองล้อมวงเข้ามา

“ไอ้นั่น...” เยี่ยเจิ้นถิงลูบจมูกอย่างประดักประเดิด พลางกดเสียงลงแล้วพูดอ้อมๆ “ไอ้ที่ผู้หญิงต้องใช้ทุกเดือน”

“ผลิตภัณฑ์ดูแลผิว?”

“เครื่องสำอาง?”

พนักงานหญิงทั้งสองต่างช่วยกันคาดเดา

เยี่ยเจิ้นถิงขมวดคิ้วขึ้น คนหนุ่มสาวสมัยนี้โง่เขลากันขนาดนี้เลยหรือ

ทันใดนั้น เขารู้สึกว่าคนของเขาดูฉลาดกว่ามากเลย

“ไอ้หยา เขาพูดถึงผ้าอนามัย” คุณป้าพนักงานเดินเข้ามาหาทันที “คุณจะเอายี่ห้อไหน ฉันหยิบให้เอง”

“อะไรก็ได้ ขอแพงที่สุด ดีที่สุด”

เยี่ยเจิ้นถิงเหลือบมองไปด้านนอกและเห็นว่าประตูรถเปิดอยู่ ดูเหมือนยัยโง่นั่นจะ...หนีไปแล้ว

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก