สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 266

เฟิงเชียนเสวี่ยรับโทรศัพท์ด้วยความรีบร้อน

ครูใหญ่หลิวทักทายเธออย่างสุภาพอยู่สองสามประโยค ก่อนที่จะเข้าสู่ประเด็นหลัก เธอบอกว่าซือมู่เฟิงได้ย้ายโรงเรียนไปแล้ว ส่วนเด็กๆ ก็ลาหยุดมาตั้งนานแล้ว ไม่รู้ว่าเมื่อไรถึงจะกลับมาเรียนอีก

เฟิงเชียนเสวี่ยขอปรึกษากับเด็กๆ ก่อนแล้วจะให้คำตอบอีกที

หลังจากวางสาย เธอรู้สึกไม่สบายใจ แม้ว่าแม่ลูกตระกูลไป๋จะทำเรื่องเลวร้ายไว้มากมาย แต่เด็กน้อยเป็นผู้บริสุทธิ์

เธอไม่ชอบให้เรื่องราวระหว่างผู้ใหญ่เกี่ยวโยงไปถึงเด็ก

แต่หลังจากคิดทบทวนดูแล้ว แม้ว่าซือเฮ่าเซวียนจะตกต่ำลง แต่ตระกูลซือเองก็มีรากฐานอยู่บ้าง เป็นไปไม่ได้ที่จะล่มสลายในพริบตา

พ่อแม่ของซือเฮ่าเซวียนคงย้ายหลานไปยังโรงเรียนอื่นเพื่อไม่ให้เด็กน้อยได้รับผลกระทบ

เมื่อคิดได้ดังนี้ เฟิงเชียนเสวี่ยก็ไม่กังวลใจอีก

เมื่อกลับถึงบ้าน แม่จูกำลังวุ่นวายอยู่กับการนึ่งซาลาเปาและต้มโจ๊กอยู่ในครัว เด็กๆ ทั้งสามต่างผลัดกันเรียกหาเธอ

“ยายจ๋า มาถักผมให้หนูหน่อย ผมหนูยุ่งไปหมดแล้วค่ะ!”

เสียงเจื้อยแจ้วของเย่ว์เย่ว์ดังมาจากในห้อง ผมของเธอทั้งยาวทั้งหนา ถ้าทุกๆ เช้าไม่ถักเปียให้เรียบร้อยแล้วละก็ เธอจะไม่สามารถล้างหน้าแปรงฟันได้

“มาแล้ว มาแล้ว!” แม่จูตอบขณะใส่ข้าวโพดลงในโจ๊ก

“คุณยายฮะ ในห้องน้ำทิชชูหมดแล้ว!” หลงหลงที่อยู่ในห้องน้ำก็ตะโกนออกมาอย่างกระวนกระวายใจ “ผมยังไม่ได้เช็ดก้นเลยฮะ”

“เมื่อเช้ายังมีอยู่เลยนี่นา สงสัยต้าเป่าจะใช้หมดแล้ว” แม่จูตอบอย่างลนลาน “จะเอาไปให้เดี๋ยวนี้แล้วจ้ะ รอแป๊บนึงนะ!”

“ยายฮะ อาหารเช้าของเจ้าซื่อเป่าอยู่ตรงไหนฮะ” เสียงตะโกนของเฉินเฉินลอยมาจากระเบียง “มันหิวจนร้องโวยวายแล้ว ผมหาอาหารของซื่อเป่าไม่เจอฮะ”

“เมื่อวานก็เอาออกมาห่อแล้วนี่นา หรือจะวางบนเครื่องซักผ้านะ” แม่จูตะโกนตอบเสียงดัง “ไม่ต้องห่วง ยายกำลังจะไปแล้ว”

แม่จูลดไฟที่เตาลง แล้วรีบหยิบทิชชูหนึ่งม้วนส่งไปที่ห้องน้ำ จากนั้นก็ไปที่ระเบียงเพื่อหาอาหารของซื่อเป่าและส่งให้เฉินเฉิน

แล้วก็ล้างมือและรีบเข้าไปถักผมให้เย่ว์เย่ว์

ที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งเล็กๆ ภายในห้อง เย่ว์เย่ว์กำลังนั่งถักผมให้ตุ๊กตาบาร์บี้ของเธอ พลางพูดเองเออเองกับตุ๊กตาบาร์บี้...