สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 270

“หลิงหลง!” เยี่ยเจิ้นถิงออกมาต้อนรับด้วยตัวเอง พร้อมทั้งกางแขนออกอย่างเป็นธรรมชาติ

หลิงหลงย่ำรองเท้าส้นสูงเดินชนเฟิงเชียนเสวี่ยที่กำลังมึนงง แล้วกระโดดเข้าสู่อ้อมแขนของเยี่ยเจิ้นถิงอย่างมีความสุขเหมือนเด็กน้อย

เฟิงเชียนเสวี่ยจ้องมองภาพนี้ด้วยความงุนงง ร่างกายของเธอแข็งทื่อ...

“มาไห่เฉิง ทำไมไม่บอกกันบ้างล่ะ”

เยี่ยเจิ้นถิงโอบไหล่ของหลิงหลงและพาเธอเข้าไปในห้องประชุม

“ฉันอยากจะเซอร์ไพรส์นายน่ะ!”

น้ำเสียงของหลิงหลงนุ่มนวลราวกับขนมสายไหมในยามที่พูดคุยกับชายหนุ่ม ดวงตาทั้งคู่ของเธอก็เป็นประกาย

“อืม เซอร์ไพรส์จริงๆ”

แผ่นหลังของเยี่ยเจิ้นถิงค่อยๆ หายลับไปจากสายตาของเฟิงเชียนเสวี่ยที่ยังไม่ได้สติคืนกลับมา...

นี่เป็นภาพลวงตาหรือเปล่า

หรือว่าภาพหลอน

เยี่ยเจิ้นถิงผู้ไม่สนขนบธรรมเนียมอะไรมาโดยตลอด กับทุกๆ คน เขาวางตัวอยู่เหนือผู้อื่นมาตลอด เขาไม่เคยออกมาต้อนรับใครด้วยตัวเองแบบนี้ ทั้งยังทำท่าทางอ่อนโยนและสนิทสนมต่อหน้าคนจำนวนมากในบริษัท...

หากบอกว่าเขากับหลิงหลงคนนี้ไม่มีอะไรกัน ใครจะบ้าเชื่อล่ะ!!!

แต่……

ผู้ชายคนนี้ที่รักเธออย่างสุดหัวใจเมื่อเช้าวันก่อน ดูแลเธออย่างอ่อนโยนในยามค่ำคืน และนอนกอดกับเธอ ทำไมเวลานี้ถึงได้ดีกับผู้หญิงคนอื่นขนาดนี้

นอกจากนี้ เขาเคยพูดว่า เธอเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวของเขาตลอดมา

แล้วยัยหลิงหลงนี่คืออะไร

“เสี่ยวเฟิง เสี่ยวเฟิง เสี่ยวเฟิง!!!”

เหวินลี่ตะโกนเรียกชื่อเธอถึงสามครั้ง แต่เฟิงเชียนเสวี่ยกลับไม่ได้ยินเลย จนเธอต้องก้าวเข้าไปสะกิด เฟิงเชียนเสวี่ยถึงได้สติกลับมา “หา?”

“เธอกำลังเหม่ออะไรอยู่” เหวินลี่ขมวดคิ้วขึ้น “หยุดไปตั้งนาน พอกลับมาถึงบริษัท กลับกลายเป็นแบบนี้?”

“ขอโทษค่ะ ฉัน...”

ทุกคนมองไปที่เยี่ยเจิ้นถิงและหลิงหลง ราวกับกำลังรอคำประกาศจากคนทั้งคู่

หลิงหลงดูเขินอายและมองเยี่ยเจิ้นถิงด้วยความเสน่หา

เฟิงเชียนเสวี่ยที่ถือเอกสารปึกใหญ่อยู่ในมืออดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นมองเยี่ยเจิ้นถิงเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้

หัวใจของเธอเต้นแรงจนแทบจะระเบิดออกมานอกอก

“เธอทำอะไรน่ะ” เหวินลี่ตำหนิเสียงเบาๆ “ทุกคนกำลังแจกจ่ายเอกสารอยู่ แต่เธอกลับมายืนเหม่ออยู่ที่นี่”

เฟิงเชียนเสวี่ยหายใจเข้าลึกๆ แล้วรีบเดินตามเลขาคนอื่นๆ ไปแจกเอกสาร

“วันนี้คุยแค่เรื่องธุรกิจก็พอ!” เยี่ยเจิ้นถิงตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

“ใช่แล้วค่ะ วันนี้เรามาเพื่อหารือเรื่องความร่วมมือ ผู้อาวุโสทั้งหลาย อย่าได้ล้อพวกเราเล่นเลยค่ะ” หลิงหลงรีบพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม “นี่เป็นการร่วมมือกันครั้งแรกของหลิงอวิ๋นกรุ๊ปและเซิ่งเทียน ฉันเองก็เพิ่งจะเข้ารับตำแหน่ง ยังต้องให้ท่านผู้อาวุโสทั้งหลายชี้แนะด้วยค่ะ!”

“นั่นเป็นสิ่งสมควรอยู่แล้ว...” ผู้บริหารระดับสูงของหลิงอวิ๋นคนเดิมเอ่ยขึ้น “เมื่อสองยักษ์ใหญ่อย่างเซิ่งเทียนและหลิงอวิ๋นจับมือกัน จะต้องยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน!”

“หาได้ยากแท้ๆ แต่ก่อนที่พวกเราจัดการประชุม บรรยากาศมักจะเคร่งเครียด วันนี้มีประธานหลิงอยู่ที่นี่ด้วย บรรยากาศอบอุ่นขึ้นมากเลยทีเดียว”