สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 271

“จริงหรือคะ” หลิงหลงพูดอย่างขำขัน “เจิ้นถิงดุเกินไปหรือเปล่า”

เยี่ยเจิ้นถิงยิ้มให้เธอแล้วพูดอย่างเรียบเฉยว่า “แน่นอนว่าฉันไม่ได้เป็นมิตรเหมือนเธอนี่”

“นั่นไงล่ะ” หลิงหลงเลิกคิ้วขึ้นและยิ้ม

ปฏิสัมพันธ์ระหว่างคนทั้งสองนั้นดูคลุมเครือและสนิทสนมกัน แล้วต่างก็มีความเข้าใจกันโดยไม่ต้องอธิบายอย่างน่าแปลกใจ

ผู้คนรอบข้างต่างมองพวกเขาอย่างมีนัยลึกซึ้ง และน้อยคนนักที่มองคู่นี้ในแง่ดี

อย่างไรเสีย พวกเขาก็โตมาด้วยกัน ฐานะก็เท่าเทียมกัน หากพวกเขารวมพลังกัน สำหรับทั้งสองฝ่ายแล้วก็เปรียบเหมือนเป็นเสือติดปีก!

โดยเฉพาะตระกูลหลิง ที่ตั้งตารอคอยการแต่งงานครั้งนี้มากกว่าใครทั้งหมด

เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ตกอยู่ในสายตาของเฟิงเชียนเสวี่ย เธอรู้สึกทุกข์ทรมานเหมือนถูกแมวป่าจำนวนนับไม่ถ้วนวาดลวดลายใส่...

แต่เธอเตือนตัวเองซ้ำๆ ใจเย็น ใจเย็น ใจเย็น!

เหมือนเช่นเลขาคนอื่นๆ เธอวางเอกสารลงตรงหน้าผู้บริหารระดับสูงด้วยความนอบน้อมและระมัดระวัง เสร็จแล้วจึงเตรียมตัวจะออกไป

และเวลานี้เอง เจี่ยงต่งเห็นเข้าและจำเธอได้ จึงทักทายขึ้นว่า “เสี่ยวเฟิง คุณกลับมาทำงานแล้วหรือ”

“ค่ะ ประธานเจี่ยง” เฟิงเชียนเสวี่ยยิ้มและพยักหน้า

“กลับมาก็ดีแล้ว” เจี่ยงต่งพูดอย่างดีใจ “ตั้งใจทำงานนะ!”

“ค่ะ” เฟิงเชียนเสวี่ยวางเอกสารลงและมองเยี่ยเจิ้นถิงโดยไม่รู้ตัว เธอเห็นว่าเขากำลังมองหลิงหลง สายตาของคนทั้งคู่สื่อสารและเข้าใจกันโดยปริยาย

เฟิงเชียนเสวี่ยมือสั่นจนกระแทกไปโดนเอกสารชนเข้ากับถ้วยชาของเจี่ยงต่ง

“เพล้ง” ถ้วยชาตกลงบนโต๊ะ แล้วชาที่ร้อนก็หกใส่ร่างกายของเจี่ยงต่ง และขาของเฟิงเชียนเสวี่ย...

เกิดอาการปวดแสบปวดร้อนที่ขาของเธอ

“ไอ้หยา!” เจี่ยงต่งกระโดดลุกขึ้นทันที และหายใจหอบเพราะความร้อน

“ขอโทษนะคะ ขอโทษ!”

เฟิงเชียนเสวี่ยไม่ได้สนใจความเจ็บปวดของตัวเอง แต่รีบละล่ำละลักขอโทษเจี่ยงต่งที่กำลังจัดการตัวเองด้วยความตื่นตระหนก

“ประธานเจี่ยง คุณเป็นอะไรไหมคะ” เหวินลี่รีบเข้ามาจัดการทันที พลางตำหนิเฟิงเชียนเสวี่ย “เธอทำอะไรนะ ออกไป!”

เธอคิดว่า บางทีมันอาจจะดีขึ้น จึงไม่ได้ใส่ใจ

“เสี่ยวเฟิง!” ในเวลานี้เอง เหวินลี่เดินเข้ามาอย่างรวดเร็วพร้อมด้วยครีมทาแผลน้ำร้อนลวก “ทานี่ก่อน”

“ขอบคุณค่ะพี่เหวิน” เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกละอายใจอย่างยิ่งยวด

เหวินลี่เป็นหัวหน้าที่ดี แม้ว่าจะถูกตำหนิอย่างรุนแรงทุกครั้งที่ทำผิดพลาด แต่เธอก็เข้ามาช่วยแก้ปัญหาทุกครั้งในภายหลัง

“วันนี้เธอเป็นอะไรไป ทำไมดูไม่มีสติเลย” เหวินลี่ถามด้วยความเป็นห่วง “ที่บ้านเกิดเรื่องหรือ หรือไม่สบายตรงไหน”

“บางทีอาจจะเป็นเพราะประจำเดือนมาเลยรู้สึกไปสบายนิดหน่อยค่ะ สภาพเลยไม่ค่อยดีนัก” เฟิงเชียนเสวี่ยหาข้อแก้ตัว “เมื่อสักครู่ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ค่ะ ประธานเจี่ยงถูกน้ำร้อนลวกหรือเปล่าคะ”

“ฉันเพิ่งกลับมาจากประธานเจี่ยงโน่นแน่ะ เขาไม่โดนลวก แค่เสื้อผ้าเปียกเท่านั้น” เหวินลี่ขมวดคิ้วและพูดว่า “โชคดีที่เป็นเขา ถ้าเป็นผู้ถือหุ้นคนอื่นๆ หรือแขกนอกบริษัทละก็ ปัญหาใหญ่ล่ะ”

“ค่ะ...” เฟิงเชียนเสวี่ยก้มหน้าด้วยความละอาย

“วันนี้ท่าทางเธอไม่ค่อยดีเลย อย่าไปอยู่ที่แผนกต้อนรับเลย ไปช่วยทางด้านโลจิสติกส์ก่อนก็แล้วกัน” เหวินลี่ออกคำสั่ง “เดี๋ยวช่วยไปจัดการห้องชงชาด้วย สิบเอ็ดโมงตรงค่อยกลับไปเก็บเอกสารที่ห้องประชุม”

“ค่ะ!”