สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 276

ตอนที่พ่อยังอยู่ พ่อเคยบอกกับเธอว่า สำหรับนักธุรกิจระดับสูงนั้น การแต่งงานคือการไม่มีอิสระ ไม่ว่าจะเป็นการแต่งงานเพื่อธุรกิจ ทางการ หรือการร่วมมือเพื่อความแข็งแกร่ง ทั้งหมดต่างก็เป็นเพียงแค่การผูกอำนาจให้ตระกูลเท่านั้น...

เยี่ยเจิ้นถิงก็คงเหมือนกันใช่ไหม

เมื่อคิดว่าในอนาคตเยี่ยเจิ้นถิงจะต้องไปแต่งงานกับหญิงอื่น ในใจของเฟิงเชียนเสวี่ยก็ลุกเป็นไฟขึ้นมา และดึงหมอนรูปไดโนเสาร์จนเกือบจะฉีกเป็นรูอย่างไม่รู้ตัว...

เธอด่าอยู่ในใจ ไอ้ผู้ชายบ้า เห็นชัดๆ ว่ามีคู่หมั้นอยู่แล้ว ทำไมต้องมายั่วยวนฉันด้วย

ต่อไปนี้ต้องอยู่ห่างกับเขาไว้!

ถ้าเขายังมาตามอีก เธอก็จะไม่สนใจเขาอีกแล้ว

เธอเหลือบไปมองโทรศัพท์ พลางคิดว่าถ้าเยี่ยเจิ้นถิงโทรมาเธอจะไม่รับสาย หรือไม่ก็ตัดสายไปเลย ให้เขาโมโห!

แต่ทั้งคืนนั้น เขาก็ไม่ได้โทรเข้ามาเลย...

หลายวันต่อจากนั้น เยี่ยเจิ้นถิงก็ไม่มาที่บริษัท ทำให้งานของห้องท่านประธานเปลี่ยนเป็นสบายๆ ขึ้นมา

สองวันแรก เฟิงเชียนเสวี่ยก็รู้สึกเป็นอิสระและสบายใจ คิดไปว่าไม่ต้องให้เจ้าปีศาจร้ายกลับมาอีกเลยยิ่งดี ทุกคนจะได้ไม่อกสั่นขวัญหายกันอยู่ทุกวัน

แต่หลังจากผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ เยี่ยเจิ้นถิงก็ยังไม่กลับมาที่บริษัท

เฟิงเชียนเสวี่ยก็รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาเล็กน้อย หนุ่มคนนั้นไปไหนกันแน่

คงไม่ได้ไปแต่งงานกับหลิงหลงคนนั้นจริงๆ หรอกใช่ไหม

ขณะที่เฟิงเชียนเสวี่ยกำลังลังเลอยู่ว่าจะโทรหาเขาหรือส่งข้อความหาเขาดีไหมนั้น จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงกระซิบคุยกันของเลขาสาวที่ดังมาจากห้องชงชาอย่างไม่ได้ตั้งใจ...

“นี่ พวกเธอว่า ทำไมช่วงนี้ท่านประทานไม่เข้ามาที่บริษัทเลยล่ะ”

“ยังต้องบอกอีกหรือ ต้องไปอยู่กับประธานหลิงแน่นอน”

“ใช่ๆๆ บริษัทของประธานหลิงอยู่ที่ประเทศมอลตา ครั้งนี้มาที่ไห่เฉิงเพื่อมาเจรจาร่วมมือกับเซิ่งเทียน เซิ่งเทียนก็ควรจะทำหน้าที่เป็นเจ้าภาพที่ดีน่ะสิ”

“ประธานก็ไม่เห็นต้องไปต้อนรับด้วยตัวเองเลยนี่”

“พวกเธอจะไปเข้าใจอะไร ท่านประธานกับประธานหลิงเป็นคู่รักกันมาตั้งแต่เด็กๆ แน่นอนว่าประธานต้องไปต้อนรับด้วยตัวเองสิ ไม่แน่นะ ในอนาคตประธานหลิงอาจจะกลายเป็นประธานหญิงของพวกเราก็ได้”

“หา? จริงหรือ”

“แน่นอนว่าจริงสิ ฉันได้ยินพี่เหวินบอกมา...”