สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 278

น้ำเสียงนี้ เหมือนกับเป็นคนใจดีอย่างไรอย่างนั้น!

เฟิงเชียนเสวี่ยอยากด่าเธอออกไปสักประโยค แต่เธอก็อดทนเอาไว้

“ขอบคุณค่ะประธานหลิง” เหวินลี่พูดด้วยน้ำเสียงนอบน้อมและเกรงใจ “พวกเราไม่รบกวนคุณกับประธานเยี่ยแล้วดีกว่าค่ะ ที่บริษัทยังมีเรื่องต้องจัดการอีก พวกเราขอตัวกลับกันก่อนนะคะ”

“กลับไปที่บริษัทก็ต้องกินข้าวไม่ใช่หรือ ไม่ต้องรีบขนาดนั้นหรอก” หลิงหลงพิงไปที่เยี่ยเจิ้นถิงอย่างสนิทสนม “ใช่ไหมล่ะ เจิ้นถิง”

“อือ” เยี่ยเจิ้นถิงตอบกลับมา “ไปด้วยกันเถอะ”

“ค่ะ” เหวินลี่ไม่กล้าพูดอะไรอีกและดึงเฟิงเชียนเสวี่ยไปขึ้นรถชมวิว นั่งอยู่ด้านหลังเยี่ยเจิ้นถิงและหลิงหลง

วันนี้เฟิงเชียนเสวี่ยถือว่าสงบเสงี่ยมมาก ไม่ลุกลี้ลุกลนเหมือนครั้งที่แล้ว สีหน้าว่างเปล่ามาก

แต่นั่นก็เป็นแค่ภาพลักษณ์ภายนอกเท่านั้น ตอนนี้ในใจของเธอเริ่มสาปแช่งชายหญิงคู่นี้แล้ว...

ขอให้พวกเขาท้องผูกทุกวัน ฉี่รดที่นอนทุกวัน นกเขาไม่ขันทุกวัน...

“เจิ้นถิง ฉันซื้อชุดว่ายน้ำมาใหม่ คืนนี้เราแช่บ่อน้ำร้อนด้วยกันเถอะ” หลิงหลงเข้าใกล้เยี่ยเจิ้นถิงอย่างสนิทสนม “นายก็ทำงานต่อกันมาหลายวันแล้ว ก็คงจะเหนื่อยเหมือนกัน คืนนี้มาผ่อนคลายสักหน่อยเถอะ”

เมื่อได้ยินประโยคนี้ ในใจของเฟิงเชียนเสวี่ยก็สั่นไหว ในหัวยุ่งเหยิงไปหมด...

ทำงานหนักต่อกันมาหลายวัน?

ก็คือ หลายวันที่ผ่านมานี้ พวกเขาอยู่ด้วยกันทุกวัน ชอบกันมากจนลากันไม่ลง ห่างกันไม่ได้เลย...

ในหัวมีภาพของทั้งสองคนอยู่บนเตียงร่วมรักกันเป็นร้อยครั้งปรากฏขึ้นมา...

เฟิงเชียนเสวี่ยดูท่าไม่ค่อยดี ไฟที่ลุกโชนในก้นบึ้งของหัวใจกำลังเผาไหม้อยู่ในหัวของเธอ จนแทบจะปะทุออกมา...

“เสี่ยวเฟิง เสี่ยวเฟิง...” เหวินลี่ผลักเธอเบาๆ “หนาวไหม วันนี้เธอใส่เสื้อมาบางไปหน่อยนะ”

“ไม่หนาวค่ะ ขอบคุณค่ะพี่เหวิน”

เฟิงเชียนเสวี่ยเม้มปาก พยายามทำให้ตัวเองกลับมาสงบเหมือนเดิม

และยังพูดกับตัวเองซ้ำๆ อยู่ในใจ เฟิงเชียนเสวี่ย อย่าไปโกรธชายนิสัยไม่ดีแบบนั้นนะ!

เฉียวชิงไห่ รองประธานของหลิงอวิ๋นกรุ๊ปมาถึงก่อนแล้ว และต้อนรับเยี่ยเจิ้นถิงกับหลิงหลงอยู่ที่ทางเข้า

“ประธานเฉียวตีกอล์ฟเก่งมากเลย” หลิงหลงพูดคุยกับเฉียวชิงไห่อย่างสบายๆ “เหมือนฉันจะค้นพบว่าคุณไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้เลยนะคะ เก่งขนาดนี้ คุณแต่งงานหรือยังคะ”

“ฮ่าๆๆ ประธานหลิงมาชมกันแบบนี้ คิดไม่ถึงเลยนะครับ” เฉียวชิงไห่ยิ้มออกมาอย่างร่าเริงและพูดขึ้น “พูดไปก็ละอายใจ ผมเพิ่งจะหย่าไปเมื่อไม่กี่ปีก่อนครับ ตอนนี้ยังไม่ได้แต่งงาน”

“เป็นเพราะมาตรฐานของคุณสูงเกินไปหรือเปล่าคะ” หลิงหลงพูดติดตลก “ชอบผู้หญิงแบบไหนหรือคะ”

“อ่อนโยน สวย เชื่อฟัง แค่นี้ก็พอแล้วครับ” ขณะที่เฉียวชิงไห่พูดอยู่ สายตาก็ไปหยุดอยู่ที่เฟิงเชียนเสวี่ย “ท่านนี้คือ?”

“คนนี้คือเลขาของเซิ่งเทียนค่ะ เอาเอกสารมาส่งให้ประธานเยี่ยที่นี่” หลิงหลงแนะนำอย่างเป็นมิตร “เธอก็โสดเหมือนกันนะคะ”

เฟิงเชียนเสวี่ยชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็เงยหน้ามองไปยังหลิงหลง

“ฉันไม่ได้พูดผิดไปใช่ไหมคะ เสี่ยวเฟิง?” สีหน้าของหลิงหลงเต็มไปด้วยรอยยิ้มขณะมองไปยังเฟิงเชียนเสวี่ย “พิจารณาประธานเฉียวของพวกเราสักหน่อยไหมคะ ถึงแม้จะอายุเยอะกว่าคุณสักหน่อย แต่เป็นผู้ใหญ่ มั่นคง การงานก้าวหน้านะคะ”