สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 280

“ครับ” เยี่ยฮุยลุกขึ้นและไปจัดการด้วยตัวเอง

“ไปกับเธอด้วย” เยี่ยเจิ้นถิงสั่งเหวินลี่

“ค่ะประธานเยี่ย” เหวินลี่รีบพาเฟิงเชียนเสวี่ยออกไปทันที

ขณะนี้ หลิงหลงเก็บสีหน้าไม่อยู่อีกต่อไป และถามขึ้นต่อหน้าประธานเฉียว “เจิ้นถิง ก็แค่เลขาคนหนึ่งไม่ใช่หรือ ทำไมต้องปกป้องเธอขนาดนี้ด้วย”

เยี่ยเจิ้นถิงไม่ได้สนใจเธอ แต่กลับจ้องไปที่เฉียวชิงไห่ด้วยสายตาเย็นยะเยือก “ประธานเฉียว คุณไม่ต้องดูแลโครงการนี้แล้ว!”

เฉียวชิงไห่หน้าถอดสีและรีบพูดขอโทษทันที “ประธานเยี่ยครับ ผม ผมทำอะไรผิดหรือครับ คุณจะดุจะว่ากล่าวอะไรผมก็ได้ ขอโอกาสให้ผมอีกครั้งเถอะครับ!”

เยี่ยเจิ้นถิงไม่พูดอะไรและโยนแก้วไวน์ลงไปที่พื้น

เพล้ง! เสียงแก้วแตกดังขึ้น แก้วไวน์แตกละเอียด

เฉียวชิงไห่ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัวและทรุดตัวนั่งบนเก้าอี้

หลิงหลงหน้าซีดเซียว เธอไม่กล้าแม้แต่จะหายใจออกมาแรงๆ มือที่จับแก้วไวน์อยู่สั่นเทา

เยี่ยเจิ้นถิงไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่สายตาเต็มไปด้วยไอสังหาร เหมือนกับไวน์ที่ทะลักออกมาจากแก้วที่แตกละเอียด

“เปลี่ยนขวดใหม่!” เยี่ยเจิ้นถิงสั่ง

“ครับ!” พนักงานรีบนำไวน์แดงและแก้วไวน์มาเปลี่ยนให้ทันที เหมือนกับเปลี่ยนเฉียวชิงไห่ออกไป

เฉียวชิงไห่ยืนขึ้น โค้งตัวขอโทษเยี่ยเจิ้นถิง “ขอโทษนะครับ ผมมีตาหามีแววไม่ ขอประธานเยี่ยยกโทษให้ด้วย”

หลังจากพูดจบ เขาก็โค้งคำนับให้หลิงหลงอีกครั้งและออกไปอย่างเศร้าสร้อย

หลิงหลงนั่งอยู่ตรงนั้น สีหน้าไม่ค่อยดีมากนัก...

เฉียวชิงไห่เป็นคนฉลาดคนหนึ่ง จากท่าทางของเยี่ยเจิ้นถิง สามารถมองออกว่าความสัมพันธ์ของเขากับเฟิงเชียนเสวี่ยมีอะไรมากกว่านั้น ถึงได้อารมณ์เสียขนาดนั้น

ที่บอกว่ามีตาหามีแววไม่ เขาหมายถึงตัวเองที่ตอนแรกมองไม่ออกถึงความสัมพันธ์ของเฟิงเชียนเสวี่ยกับเยี่ยเจิ้นถิง ถึงได้มีความคิดบางอย่าง แล้วไปทำให้เยี่ยเจิ้นถิงโกรธเข้า

ไม่ว่าหลิงหลงตั้งใจจะกลั่นแกล้งอย่างไร เฉียวชิงไห่ก็ไม่ควรมีความคิดอะไรทั้งนั้น...

ถ้ามีความคิดที่ไม่เหมาะสมเกิดขึ้น แม้เพียงหนึ่งนาทีก็มีโทษถึงตายได้

เขาเดินเข้าไปพูดสิ่งเหล่านั้นต่อหน้าเยี่ยเจิ้นถิง ก็เพราะหวังว่าเยี่ยเจิ้นถิงจะยกโทษให้และปล่อยเขาไปสักครั้ง!

เฟิงเชียนเสวี่ยนั่งเหม่ออยู่บนโซฟา ไม่ได้ยินสิ่งที่เธอพูดเลยสักนิด

เหวินลี่เดินไปด้านหน้าเธอและแตะมือเธอเบาๆ “ไปอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเถอะ อยู่แบบนี้เหนียวเหนอะหนะไปหมด”

“พี่เหวินคะ ฉันอยากกลับแล้ว” เฟิงเชียนเสวี่ยได้สติกลับมา “ถ้าฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว พวกเรากลับไปด้วยกันเถอะค่ะ”

“ฉัน...” เหวินลี่กำลังจะพูดบางอย่าง เสียงของโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เธอรับสายทันที “คุณฮุยหรือคะ ทำไมเป็นแบบนั้นไปได้ล่ะคะ ได้ค่ะๆ ฉันจะรีบขึ้นไปค่ะ”

หลังจากวางสายโทรศัพท์ เหวินลี่ก็กระซิบบอกเธอ “ประธานเฉียวถูกเตะออกจากโครงการแล้ว ฉันต้องรีบไปก่อน ต้องไปเตรียมเอกสารใหม่อีกครั้งหนึ่ง”

“ห้ะ” เฟิงเชียนเสวี่ยตกใจมาก “ประธานเฉียวคนนั้นเป็นถึงรองประธานระดับสูงของหลิงอวิ๋นเลยนะคะ ทำไมถึง...”

“เธอน่าจะรู้เหตุผลดีนะ” เหวินลี่ยิ้มเล็กน้อยและพูดแบบแฝงไปด้วยความหมายบางอย่าง “ประธานเยี่ยปฏิบัติกับเธอพิเศษมากนะ!”

ความรู้สึกของเฟิงเชียนเสวี่ยซับซ้อนมาก เธอไม่เข้าใจว่าเยี่ยเจิ้นถิงเป็นอะไรของเขากันแน่

ถ้าบอกว่าชอบเธอ แต่ไม่กี่วันมานี้ก็ไปอยู่กับหญิงอื่นและไม่แยแสเธอ

ถ้าบอกว่าไม่ชอบเธอ แต่ตอนนี้ก็มาตัดรองประธานระดับสูงของหลิงอวิ๋นกรุ๊ปออกก็เพราะเธอ...