สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 281

“ฉันไปก่อนนะ เธอจัดการตัวเองและก็พักไปก่อน”

เหวินลี่วางเสื้อผ้าลงและออกไปอย่างรีบร้อน

เฟิงเชียนเสวี่ยดึงผ้าม่าน จากนั้นก็เข้าไปในห้องอาบน้ำ ขณะที่เธอเพิ่งจะถอดเสื้อผ้าและเปิดฝักบัวเพื่อเริ่มอาบน้ำ...

ขณะนั้นเอง ที่ด้านนอกก็มีเสียงเปิดประตูดังขึ้นมาเบาๆ เหมือนว่าจะมีคนเข้ามา

เฟิงเชียนเสวี่ยตะโกนออกไปตามจิตใต้สำนึก “พี่เหวินหรือคะ”

ไม่มีเสียงตอบกลับ

“พี่เหวิน...” เฟิงเชียนเสวี่ยตะโกนออกไปอีกครั้งหนึ่ง

เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกไม่สบายใจ หรือว่าเธอจะคิดไปเอง

เธอกำลังจะเอาผ้าเช็ดตัวมาพันตัวไว้และออกไปดู แต่ก็มีร่างที่คุ้นเคยเดินเข้ามาในเวลานี้พอดี...

“คุณ...” เฟิงเชียนเสวี่ยเบิกตากว้างด้วยความตกใจและจ้องไปที่เยี่ยเจิ้นถิงอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง

เยี่ยเจิ้นถิงถอดเสื้อสูทออกและโยนไปข้างๆ จากนั้นก็ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตพร้อมกับเดินเข้ามาช้าๆ

“คุณจะทำอะไร”

เฟิงเชียนเสวี่ยใช้มือทั้งสองข้างปิดหน้าอกไว้และเดินถอยหลังไปอย่างไม่รู้ตัว แต่สุดท้ายก็เข้าไปอยู่กลางฝักบัวอย่างไม่ได้ตั้งใจ

น้ำร้อนไหลตั้งแต่หัวลงมา เธอโดนลวกจนร้องออกมาและถอยออกมาอย่างรีบร้อน

มือหนึ่งดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขน ส่วนอีกมือหนึ่งก็เอื้อมไปปรับอุณหภูมิของน้ำ จากนั้นก็โอบเธอไว้ยืนอยู่ใต้ฝักบัวด้วยกัน

“คุณทำอะไรของคุณ ปล่อยฉันนะ!”

เฟิงเชียนเสวี่ยผลักเขาออกด้วยความโมโห แต่กลับถูกเขาผลักไปชิดกับกำแพง น้ำอุ่นไหลลงมาจากหัวของเธอ ทำให้ผมและร่างกายของเธอเปียกโชก...

เธอถูกน้ำกระเด็นเข้าตาจนลืมตาไม่ขึ้น ฝ่ามือใหญ่ยื่นเข้ามาและปัดผมเธอไปด้านหลังอย่างอ่อนโยน

จากนั้น ริมฝีปากร้อนก็ประทับจูบลงมา...

“อื้ออื้อ...” เฟิงเชียนเสวี่ยพยายามส่ายหน้าดีดดิ้น แต่ก็ถูกเขาจับแก้มและล็อกไว้

จูบที่เอาแต่ใจและเผด็จการนี้เป็นเหมือนกับพายุที่โหมกระหน่ำและโอบล้อมเธอไว้ เธอไม่สามารถขัดขืนได้เลย ทำได้เพียงแค่ทนรับมันไว้เท่านั้น

เฟิงเชียนเสวี่ยประหม่าขึ้นกว่าเดิม แย่แล้ว หลิงหลงก็เข้ามาแล้ว แต่เยี่ยเจิ้นถิงยังอยู่...