สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 304

แม่จูถูกเข็นไปที่ห้องตรวจ ส่วนเฟิงเชียนเสวี่ยรออยู่ด้านนอกอย่างกระวนกระวายใจ

แพทย์และพยาบาลบอกให้เฟิงเชียนเสวี่ยไปรักษาอาการบาดเจ็บที่เอว แต่เธอไม่ยอมไป และบอกว่าจะรอแม่จูออกมาหลังจากตรวจเสร็จอยู่ตรงนี้

“เฟิงเชียนเสวี่ย ตรวจทั้งหมดค่อนข้างใช้เวลา คุณรออยู่ตรงนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไร ไปรักษาอาการบาดเจ็บที่เอวก่อนเถอะค่ะ” เหลยอวี่พูดโน้มน้าวอย่างจริงจัง “อาการบาดเจ็บที่เอวของคุณดีขึ้นแล้วจะได้มีแรงดูแลครอบครัวได้”

“ก็ได้ค่ะ” เฟิงเชียนเสวี่ยคิดไปคิดมาก็รู้สึกเห็นด้วย จึงตามแพทย์และพยาบาลไปรักษาอาการบาดเจ็บที่เอว

หลังจากนอนคว่ำบนเตียงแล้ว ในใจของเธอก็ยังรู้สึกไม่สบายใจอยู่เล็กน้อย เธอถามขึ้นมา “คุณหมอเหลยคะ แม่จูคงไม่เป็นอะไรร้ายแรงหรอกใช่ไหมคะ”

เหลยอวี่คิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็พูดอ้อมๆ “สถานการณ์ของแม่จูอาจจะไม่ค่อยสู้ดีนัก คุณอาจจะต้องเตรียมใจไว้สักหน่อย”

“ไม่ค่อยดี หมายความว่าอย่างไรคะ” เฟิงเชียนเสวี่ยถามขึ้นอย่างรีบร้อน “หรือว่ามีปัญหาอะไรร้ายแรงหรือคะ”

“ฉันทำความเข้าใจสถานการณ์จากสถานพยาบาลเหรินซินมาแล้ว ช่วงนี้แม่จูไปที่สถานพยาบาลของพวกเขา บอกว่าเวียนหัวอยู่บ่อยๆ คุณหมอให้เธอตรวจอย่างละเอียดแต่เธอก็บอกว่าไม่มีเวลา ถ้ามีเวลาแล้วจะไปใหม่ แต่ยังไม่ทันได้ไปตรวจเธอก็เป็นลมในลิฟต์ไปเสียก่อน...หมายความว่าอาหารของเธอมีมานานแล้วค่ะ”

เหลยอวี่อธิบายสถานการณ์คร่าวๆ

เฟิงเชียนเสวี่ยฟังแล้วก็รู้สึกทรมานใจกว่าเดิม “ต้องโทษฉัน ทุกวันเอาแต่ยุ่งเรื่องของตัวเอง ไม่ได้เอาใจใส่แม่จู เธอคนเดียวช่วยฉันดูแลเด็กๆ สามคน ทุกวันหัวหมุนตั้งแต่เช้าถึงค่ำ แม้แต่เวลาไปหาหมอก็ไม่มี...”

“ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ ให้เธอรักษาตัวที่นี่อย่างสบายใจเถอะ” เหลยอวี่พูดปลอบโยน “ฉันจะจัดการหมอและพยาบาลให้ดูแลเธอเองค่ะ”

“ขอบคุณคุณมากนะคะ คุณหมอเหลย” เฟิงเชียนเสวี่ยพูดด้วยความกระวนกระวายใจ “ถ้าแม่จูตรวจเสร็จแล้วรีบบอกฉันเลยนะคะ”

“คุณวางใจเถอะค่ะ ตอนนี้รักษาอาการบาดเจ็บก่อน อีกเดี๋ยวฉันจะเข้ามาใหม่”

หลังจากเหลยอวี่ปลอบเฟิงเชียนเสวี่ยแล้ว เธอก็ออกไปทำธุระ

เวลาเที่ยง แม่จูออกมาจากห้องตรวจและเข้าพักในห้องคนไข้ของโรงพยาบาล

ตอนนี้เธอกำลังสะลึมสะลือ ที่มือมีสายน้ำเกลือเสียบอยู่ เธอพูดพึมพำ “คุณหนู คุณหนู...”