เหลยอวี่มองดูทุกอย่างอยู่ที่ประตู และอดไม่ได้ที่จะหัวเราะคิกคักออกมา
แต่พอเห็นสายตาเย็นชาของเยี่ยเจิ้นถิง เธอก็ปิดปากและปรับอารมณ์ของตัวเองอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็เดินเข้ามา...
“อะแฮ่ม คุณชายเยี่ยคะ คุณเฟิงแค่ร่างกายอ่อนล้า บวกกับความกังวลที่มากเกินไป ก็เลยเป็นลม อีกไม่นานก็คงจะฟื้นค่ะ”
กังวลมากเกินไป?”
เยี่ยเจิ้นถิงขมวดคิ้ว เป็นเพราะแม่จูล้มป่วยเธอถึงกังวลมากเกินไปจนเป็นลมหรือ
ดูท่า ในใจของเธอ สถานะของแม่จูคนนั้นสำคัญกว่าเขามาก!
“ใช่ค่ะ อาจจะเป็นเพราะว่าเหนื่อยเกินไป” เหลยอวี่คิดอย่างรอบคอบ “ร่างกายของเธอมีบาดแผลอยู่แล้ว แม่จูยังมาล้มป่วยอีก อีกทั้งยังต้องดูแลลูกๆ ทั้งสามคน คงจะเหนื่อยมากแน่ๆ”
“แม่จูคนนั้นเป็นอะไร” เยี่ยเจิ้นถิงถาม
“อยู่ในสภาวะสมองตายระดับปานกลาง ต้องค่อยๆ รักษาไป” เหลยอวี่พูด
“ใช้วิธีรักษาที่ดีที่สุด ถ้าจำเป็นก็ให้แพทย์เฉพาะทางจากต่างประเทศมารักษา” เยี่ยเจิ้นถิงออกคำสั่ง
“คุณไม่พูดฉันก็จะทำแบบนั้นค่ะ” เหลยอวี่ยิ้ม “คุณชายเยี่ยคะ คุณเป็นคนที่รักเขาแล้วก็รักสิ่งอื่นๆ ของเขาด้วยจริงๆ เลยนะคะเนี่ย!”
“ผมแค่ใจดีเท่านั้น!”
เยี่ยเจิ้นถิงพูดอย่างเย็นชา แต่ประโยคนี้ แม้แต่ตัวเขาเองยังไม่เชื่อเลย
เหลยอวี่ปิดปากแอบหัวเราะ ไม่กล้าหัวเราะออกมา
“ดูนกตัวนี้ไว้ดีๆ”
เยี่ยเจิ้นถิงชี้ไปที่ซื่อเป่าน้อย จากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องคนไข้เบาๆ
ตอนนี้ พยาบาลได้เปลี่ยนเสื้อผ้าให้เฟิงเชียนเสวี่ยเป็นเสื้อผ้าที่สบายๆ แล้ว ตอนที่กำลังเช็ดตัวให้เธออยู่นั้น
พอเห็นเยี่ยเจิ้นถิง เธอก็รีบโค้งคำนับทันที
เยี่ยเจิ้นถิงทำมือเป็นสัญญาณบอกให้เธอไม่ต้องเกรงใจ จากนั้นก็นั่งอยู่ด้านข้าง มองดูเฟิงเชียนเสวี่ยเงียบๆ
หญิงสาวคนนี้ เหมือนจะได้รับบาดเจ็บกับล้มป่วยอยู่บ่อยๆ จริงๆ...
ร่างกายอ่อนแอขนาดนั้นจริงๆ หรือ
หรือต้องบอกว่า ช่วงเวลาเลวร้ายของเธอเกิดขึ้นหลังจากได้เจอเขา
ในขณะนั้นเอง พยาบาลก็เปิดประตูเข้ามา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...